«آهسته با ماه»، زمزمه‌های خنیاگری است که رنج و سرمستی زیستن با عواطف و اندیشه‌های آدمیان را به جان خسته خریدار است. یک داستان کوتاه از عاشقانگی‌ها و چند داستان دیگر از ژرفای تنهایی و تباهی آدم‌ها، نجواهایی است برای یاد آوری روزهای بیقراری، آرزوهای پیدا و پنهان از تاریکی شب تا روشنایی روز. و تجربهٔ ملودی‌های ذهنی است که ساکن شهر بارانی است، پلکانی که شاید مسیر گردش پرگار را عاشقانه‌تر رقم زند. آهسته با ماه، پچ‌پچه‌های نغمه‌پردازی است که رازهایش را تنها در گوش ماه زمزمه می‌کند.
سعید ذهنی
تیر ماه ۱۳۹۹