من از مشتریهای ثابتشون بودم همیشه. بابک چمن آرا و بخصوص پدر خیلی نازنینش خیلی و همکارشون آرش همیشه خیلی کمک میکردن که اگه یه قطعه ای رو نمیشناختم اطلاعات میدادن و یه بار من و با یه آقای نازنین حتی آشنا کردن که یه قطعه ای رو که میخواستم از رو صفحه های قدیمیش برام پیدا کرد و ریخت رو نوار کاست. اون مغازه نزدیک چهار راه ولیعصرشون یکی از عزیز ترین نقاط تهران برای من بود. و مغازه شون از معدود جاهایی هست تو زندگیم براش هنوز دلم تنگ میشه! از همه چمن آراها همیشه ممنونم. امیدوارم همه چی برگرده به قبل.