امروز عضو شدم و اولین باره نظر میذارم ولی یکی دو سالی میشه که کم و بیش پیگیر کامنتها بودم.اینکه یکی میاد به اسم (x طرفدار y) یه کامنت میذاره و شونصد تا کامنت هم جوابشو میدن و بحثای بی نتیجه و...
موسیقی،خواننده،صدا،ملودی و... چیزای کاملا سلیقه ای هستن، مث هر چیز دیگه ای از جمله رنگ و لباس و غذا! به تعداد آدما سلیقه ی متفاوت وجود داره و همین تفاوت سلیقه ها باعث تفاوت آدما میشه!
اینکه یه نفر از صدا یا سبک یه خواننده خوشش نمیاد و به دلش نمیشینه دلیل بد یا ضعیف بودن اون اثر هنری نیست! کسی که واقعا طرفدار هنر و هنرمند باشه هرگز به خودش اجازه نمیده بگه "شما برو فلان کسک رو گوش کن" یا عبارتای اینچنینی! اونوقت میبینیم بجای اینکه کامنتها راجع به موضوع عنوان شده باشه متاسفانه...
بیایم یکم به سلیقه های هم احترام بذاریم و اگه از کسی خوشمون نمیاد راجع بهش نظر ندیم و بی احترامی هم نکنیم چرا که مطمئنا هنرمندای محبوبمون این طرز فکر و برخورد رو دوس دارن.
و اما آلبوم سامان جلیلی عزیز: اولا انتشار پرتگاه رو به خواننده ی خوش صدا و خوش احساس و هواداران عزیزش تبریک میگم و آرزوی موفقیت روز افزون برای همه هنرمندا و جوونای مستعد و خوش آتیه رو دارم.
حضور تنظیم کننده ها و نوازنده های حرفه ای و کار درست از نقاط قوت آلبومه.نقطه ضعفی که من احساس کردم (نظر شخصی) ملودیهای یکنواخت و ترانه های نه چندان قوی بود. البته ممکنه علتش این باشه که این آهنگها از اون دسته کارهایی باشه که باید چندین بار و طی مدت شنیده بشه تا اثرش رو بذاره و مخاطب بتونه باهاش ارتباط برقرار کنه، مثل آهنگ شعله دار که بعد از یه هفته باهاش ارتباط برقرار کردم و الآن به نظرم یکی از زیباترین آهنگهای آلبومه.