قطعات «لحظه های بی زمان» بر پایه موسیقی کلاسیک ایرانی توسط «روزبه تابنده» ساخته شده است و «منوچهر صهبایی» نیز رهبری ارکستر نوازندگان این آلبوم را برعهده دارد.

این آلبوم در چهار بخش «آواز چهارگاه»، «طلوع»، «لحظه های بی زمان» و «سه گانه ایرانی» تولید شده است.

«آواز چهارگاه» برگرفته از ملودی های موسیقی ملی ایران و در پس زمینه ارکستر زهی تنظیم شده است.
قطعه «طلوع» در دستگاه چهارگاه برای کمانچه و ارکستر زهی تنظیم شده است. تم اصلی این قطعه توسط اردشیر کامکار برای ساز کمانچه نوشته شده بود که در متن این اثر با آواز چهارگاه و مقدمه ارکستری همراه شد.
«لحظه‌های بی‌زمان» استعاره از لحظاتی است که در آن، گذرِ زمان کمتر به چشم می‌آید. این لحظه‌ها بیشتر از جنس کیفیت هستند و کمتر می‌توان آن‌ها را با معیارهای کمّی سنجید. گاهی شنیدن یک شعر، دیدن یک تابلو نقاشی و یا اندیشدین به یک موضوع، ما را از قید زمان و مکان آزاد می‌کند. قطعه «لحظه های بی زمان» تلاشی است که ما را وا می دارد لحظه هایی بدون اندیشیدن به گذر زمان، در چیستی خویش اندیشه کنیم. این قطعه برای ویلن و ارکستر زهی تنظیم گشته است.
قطعه «سه گانه ایرانی» نگاهی است سه وجهی به زندگی معاصر ایرانی. هر یک از سه موومان اثر، تلاش دارد تا به واکاوی وجهی از زندگی معاصر بپردازد. تنظیم این قطعه نیز برای کوارتت یا ارکستر زهی صورت پذیرفته است.
 

---

«تمامی قطعات این اثر که برگرفته از قطعات اجراشده ی ما در کنسرت بیست‌و‌نهمین جشنواره ی بین‌المللی موسیقی فجر بوده به شیوه ی آنسامبل ضبط شده‌است. چراکه اصلاً تمایلی به ضبط خطی این آلبوم که متأسفانه شیوه ی رایج ضبط آثار موسیقایی در کشورمان است، نداشتیم. بنابراین فکر می‌کنم به دلیل تفاوتی که در شیوه ی ضبط به کار گرفتیم، می‌تواند آلبوم متفاوتی به‌ حساب آید.
تمامی قطعات به نحوی برای ارکستر زهی تنظیم شده است؛ ولی با اینکه از امکانات سازهای کلاسیک استفاده کردیم اما هارمونی تمامی آثاری که به آن اشاره کردم هارمونی ایرانی دارد و این می‌تواند برای مخاطبان موسیقی ایرانی قابل توجه باشد».