موسیقی ما - آلبوم «شکوه‌های بی‌کلام» و کتاب «آنالیز موسیقی آتنال» به آهنگسازی و تالیف امین هنرمند در خانه‌ی موسیقی رونمایی شد. آلبوم «شکوه‌های بی‌کلام» توسط موسسه‌ی ماهور منتشر شده و شامل دو اثر الکترواکوستیکی از نوع کانکریت و چهار اثر اکوستیکی است. «مقدمه‌ای بر آنالیز موسیقی آتنال» نیز توسط دانشگاه تهران منتشر شده و شامل رویکردی در آنالیز است که از تئوری مجموعه‌ها و اعداد استفاده می کند. این روش که در دهه‌ی 1970 میلادی در آمریکا به صورت مدون و مکتوب معرفی شد، ابزاری مفید برای تحلیل موسیقی آتنال است و در دانشگاه‌های آمریکای شمالی آموزش داده می‌شود. کتاب چهار فصل دارد که سه فصل اول آن مربوط به مبانی تحلیل موسیقی آتنال آزاد و فصل آخر مربوط به آنالیز موسیقی دوازده نتی است. در این مراسم «نادر مشایخی» - آهنگساز- سخنانی را درباره‌ی این دو اثر هنرمند مطرح کرد.

امین هنرمند – آهنگساز- در این رونمایی به ایراد سخن‌رانی پرداخت و درباره‌ی اثرش گفت: «در مورد کنسرتو برای فلوت، پیانو و ارکستر زهی نیز که یکی از قطعات اکوستیک است، باید گفت که اثر در سه موومان و با الهام از تم‌های محلی ایران نوشته شده است. در موومان اول از تم مسم مسم، موومان دوم از دختر بویراحمدی و موومان سوم از تم هی یار استفاده شده است. در هریک از این تم‌ها، ریتم و روند کلی حرکت حفظ شده و اکثر فواصل تغییر پیدا کرده‌اند. در نتیجه شنونده با ایده آشنایی مواجه می‌شود که به سرعت تغییر می‌کند و همچون خاطره ای کمرنگ در ذهن می‌ماند.»

در این میان «نادر مشایخی» - آهنگساز و رهبر ارکستر- نیز به این مساله اشاره کرد که آلبوم «شکوه‌های بی‌کلام» دو مطلب وجود دارد؛ یکی اینکه موقع آهنگسازی سعی می‌کند از مطالبی که وجود دارد، استفاده نکند و به جایی برویم که موسیقی در آنجا وجود ندارد و آن را بسازد. در موسیقی الکتروآکوستیک یک‌سری مدل‌ها و متریال‌هایی وجود دارد که آنها را جمع می‌کند. در اینجا سعی می‌شود، پرسپکتیوهای مختلف آن متریال کشف شود. در اینجا آهنگساز به نقاش موسیقی تبدیل می شود و رنگ‌های مختلف را کنار هم می‌گذارد.»

او همچنین به این مساله اشاره کرده است که معمولا در موسیقی الکترونیک از سازهای موسیقی استفاده نمی‌شود، چون دامنه‌ی موسیقی الکترونیک خیلی بازتر از سازهای موسیقی است؛ اما باید ببینیم چه چیزی باعث می شود که آهنگساز در این آلبوم از سازهای موسیقی استفاده کند، معمولا در موسیقی مدرن از صدای خیابان استفاده می شد ولی در اینجا از صدای انتزاعی استفاده شده است:  «ارزش موسیقی در قرن بیستم بخاطر ضبط صدا به شدت پایین آمد. هر کسی را می بینیم که در خیابان موسیقی گوش می دهد. در قرن نوزدهم وقتی در خانه موسیقی میزدند مردم جمع می شدند اما الان اینطور نیست چون همه جا موسیقی شنیده می شود. این موسیقی ضبط شده ، مثلا سمفونی پنجم بهتوون نیست. این موسیقی است که ضبط شده و خیلی با سمفونی ای که زنده شنیده شود فرق می کند. ضبط به موسیقی ضرر می زند. کاری که آقای هنرمند در این اثر کرده این است که می گوید که این تکنیک ضبط صدا وجود دارد ولی بیاییم همین را به عنوان متریال استفاده کنیم.»

او با اشاره به استفاده موسیقی ایرانی در «شکوه‌های بی‌کلام» گفت: «صمیمیت مه‌مترین نکته ای که در موسیقی ایرانی وجود دارد؛ ولی در موسیقی کلاسیک نیست. این صمیمت را آقای هنرمند با استفاده از تم‌هایی که می‌شناسیم، ایجاد کرده است. در این قطعات اگر ملودی‌هایی را که می‌شناسیم نداشت، شکل دیگری به خود می‌گرفت و برداشت و دریافت ما هم فرق داشت. دریافت ما وقتی از ملودی ها و تم های آشنا استفاده شود، صمیمی‌تر می‌شود. این مساله نتیجه دیگری را هم ایجاد کرده است مثل این است که فردی آشنا را از پشت شیشه مات طور دیگری می بینیم. در این آلبوم تراکم عالی وجود دارد و یک توازن به‌وجود آمده است. کسی که بتواند با تراکم کار کند آهنگساز خوبی است.»