موسیقی ما - 17 و 18 تیر ماه، ارکستر زهی آیسو به رهبری «مازیار یونسی» در تالار رودکی روی صحنه رفت تا آثاری از آهنگسازان ایرانی را اجرا کند.
 
در بخش اول این کنسرت، قطعه «هورام» ساخته شریف لطفی و سوئیت «چای» از پیمان یزدانیان در 6 موومان اجرا شد. موومان‌های این سوییت عبارت بودند از: «لایه نازک غم قبل از چای بعد از ظهر»، «یک فنجان چای داغ»،« اولانگ اژدهای سیاه آفتاب را دوست دارد»، «اسرارآمیز همچون چای دارچین»، «باغ‌های جاسمین» و «قند پهلو یک چای ایرانی».
 
پس از اجرای موومان چهارم این سوییت سمفونی، به درخواست پیمان یزدانیان (آهنگساز این اثر) و با اعلام مازیار یونسی (رهبر ارکستر زهی آیسو) مردم به احترام عباس کیارستمی یک دقیقه سکوت کردند و موومان پنجم با عنوان «باغ‌های جاسمین» به این کارگردان بزرگ سینمای ایران تقدیم شد.
 
پیمان یزدانیان درباره دلیل انتخاب این قطعه و تقدیم آن به کیارستمی گفت: «ما بین موومان چهارم و پنجم وقفه انداختیم و یک دقیقه سکوت خواستیم تا به فقدان عباس کیارستمی احترام بگذاریم. در واقع این یک دقیقه سکوت به این سوییت سمفونی اضافه شد. اگر از ابتدا می‌خواستیم این اتفاق بیافتد، چنین وقفه ای در کار به وجود نمی‌آمد. مضاف براینکه هر چند اسم قطعه اول «لایه نازک غم قبل از چای بعد از ظهر» بود اما اصلاً قطعه غمناکی نیست. اصلاً قرار هم نبود که موسیقی غمناکی برای کیارستمی اجرا کنیم. در «باغ‌های جاسمین» به نظر من یک روشنی، ابهام و شاعرانگی نهفته است که به آن لطافت می‌بخشد. مثل یک مه صبحگاهی است که کم‌کم کنار می‌رود. ولی در نهایت صبح است و روشنایی. زمانی هم که این قطعه را می‌نوشتم تصویری در ذهنم داشتم که برایم روشن بود.»
 
یزدانیان در ادامه به مرگ عباس کیارستمی اشاره کرد و گفت: «من اصلاً منکر مرگ فیزیکی انسان‌ها نمی‌شوم، اما معتقدم مرگ فیزیکی دلتنگی عجیبی می‌آورد. چون همۀ ما در جسم فیزیکی زندگی می‌کنیم و نیاز داریم با حواس خودمان یکدیگر را درک و لمس کنیم. به همین دلیل هم دلتنگی در پی مرگ عزیزان‌مان وجود دارد. اما واقعیت این است که اصلاً مرگی در کار نیست. تصور من این است که ما در جستجوی جاودانگی هستیم، در عین حال خودمان جاودانه‌ایم. ما زندگی هستیم و اتفاقات بر بستر ما رخ می‌دهند. در حالی که فکر می‌کنیم اتفاقات زندگی از ما جدا هستند، اما هر دو در هم تنیده‌اند. در «باغ‌های جاسمین»  من جاودانگی‌ای می‌بینم که همیشه هست و آرامشی در آن وجود دارد که آن را به عباس کیارستمی تقدیم کردم.»
 
در بخش دوم کنسرت ارکستر زهی آیسو، قطعه «عصیان» حسین علیزاده اجرا شد. پیش از اجرای این قطعه مازیار یونسی یادداشتی را از این موسیقیدان ایرانی دربارۀ «عصیان» خواند: «قطعه «عصیان» در سال ١٣٦٣ برای ارکستر زهی، هارپ و سازهای کوبه‌ای توسط من نوشته و بوسیله ارکستر زهی استراسبورگ به رهبری ایرج صهبایی در سالن شهرداری همان شهر ضبط و در ایران منتشر شد. این قطعه در سال ١٣٨٧ توسط هوشیار خیام،  پیانو جایگزین هارپ و واریاسیون و کادانس پیانو نیز به آن اضافه شد و در همان سال در تهران بوسیله ارکستر اوکراین اجرا شد. این نخستین بار است که یک ارکستر ایرانی به اجرای این قطعه می‌پردازد.»
 
حسین علیزاده اجرای این قطعه را به «فرزانه نوایی» نوازنده فقید هارپ تقدیم کرد.

پس از اجرای «عصیان» به آهنگسازی حسین علیزاده، قطعۀ «پاداش سکوت» از ساخته‌های پیمان یزدانیان که موسیقی متن فیلمی با همین عنوان است، اجرا شد.
 
اما قطعۀ پایانی کنسرت ارکستر زهی آیسو «پایکوبی» بود که در سال جاری مازیار یونسی بر اساس قطعه «پایکوبی» از ساخته‌های حسین علیزاده و با گسترش و واریاسیون تم‌های آن برای ارکستر زهی و سازهای کوبه ای نوشته است. حسین علیزاده در یادداشتی درباره این اثر آورده بود: «قطعه پایکوبی در سال ١٣٧٢ برای سه تار ساخته و اجرا شد که تم‌های آن با الهام از آهنگ عروسی (ای یار مبارک) شکل گرفته است. مازیار یونسی در سال ١٣٩٥قطعه ای بر اساس پایکوبی و با گسترش و واریاسیون تم‌های آن برای ارکستر زهی و سازهای کوبه‌ای نوشت.»
 
در اجرای ارکستر زهی آیسو هنرمندان زیادی از جمله نادر مشایخی، حسین علیزاده، پیمان یزدانیان، سیاوش لطفی، مجید درخشانی، صبا علیزاده و... حضور داشتند.
 
عکس‌های «سارا حامدی» از این اجرا در ادامه می‌آید.