موسیقی ما- «آرش شهریاری»‌ (نوازنده‌ی تنبور و داور بخش موسیقی نواحی) درباره نقش تاثیرگذار جشنواره موسیقی جوان در ایجاد انگیزه و استعدادیابی نسل جوان در موسیقی نواحی گفت: «مهم‌ترین جریان مثبتی که جشنواره‌ موسیقی جوان رقم می‌زند، کشف استعدادها است. چون بچه‌ها ترغیب به شرکت و رقابت خوب و سالم می‌شوند.»

او در ادامه درباره توجه نسل جوان به موسیقی اجدادیشان به واسطه حضور در جشنواره موسیقی جوان افزود: «از آن‌جایی که موسیقی تنبور جنبه عارفانه و توحیدی و ریشه در تفکر عرفانی مردم کرد دارد، جوانان خیلی خوب آن را حفظ کرده‌اند و موسیقی شان را بسیار دوست دارند البته جشنواره موسیقی جوان و دیگر جشنواره‌ها نقش بسزایی داشتند و در رشد تنبور و حتی دیگر سازهای نواحی ایران کمک کرده‌اند خصوصا جشنواره جوان که اصولی و بنیادی است و در آن بهترین داوران حضور دارند.»‌
 
این نوازنده تنبور با اشاره به اعتبار جشنواره موسیقی جوان به دلیل حضور حداکثری استادان موسیقی در مقام داور، بیان کرد: «جشنواره بدون هیچ جهت خاصی حرکت می کند و هدفش فقط موسیقی است مثلا می بینیم در بخش تار استادان حسین علیزاده و داریوش پیرنیاکان از دو مکتب و سبک مختلف تارنوازی حضور دارند که در بخش تنبور و دیگر سازها نیز شاهد چنین چیدمانی هستیم چرا که هدف جشنواره صرفا موسیقی و رشد این هنر است بدون جهت‌گیری و موضع‌گیری خاص در توجه به یک سبک موسیقی که به نظرم همین مسئله تاثیر خودش را روی شرکت کنندگان می گذارد.»
 
شهریاری با اشاره به گستردگی موسیقی تنبور در سراسر ایران گفت: «شهر صحنه یکی از شهرهای زادگاه تنبور است اما در حال حاضر نوازنده‌های تنبوردر تهران خیلی بیشتر از نوازنده های تنبور در شهر صحنه هستند. حتی در اصفهان و شیراز نوازنده تنبور خیلی زیاد است بر این اساس من معتقدم تنبور و یکسری سازهای هم‌خانواده تنبور مثل دو تار شمال خراسان، دوتار جنوب خراسان، دو تار مازندران، ساز عاشقی آذربایجان را نمی‌توان جز سازها و موسیقی نواحی دانست بلکه باید عنوان موسیقی کلاسیک منطقه‌ای به آنها داد.»‌
 
این داور بخش موسیقی نواحی پانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان اظهار داشت: «به نظر من بعد از ردیف دستگاهی، پرقدرت‌ترین و قدرتمندترین سیستم کلاسیک را موسیقی تنبور دارد. تمام آن شناسه ها که در موسیقی دستگاهی وجود دارد در موسیقی تنبور هم هست.»
 
شهریاری درباره ملاک‌های داوری در بخش تنبور اظهار کرد: «در وهله اول اصالت اجرا برای ما مهم است. اینکه مقامی که نوازنده روایت می‌کند خالص و اصیل باشد. بعد از اصالت، تکنیکی که براساس آن مکتب خاص باشد برای ما مهم است و طبیعتاً نمره بیشتری میگیرد و توجه به کوک ساز بسیار اهمیت ویژه ای دارد به نظر من کوک ساز حتی از تکنیک نوازندگی مهمتر است چون بعضی از نوازنده ها تکنیکشان خوب است ولی اصلا توجه ای به کوک ساز ندارند که این خود ضعف بزرگی است.»