با دو سه سال تأخیر و مشکلاتی که پیش روی یاران سالنوا بود سرانجام با حضور اساتید و هنرمندان موسیقی و دوستداران این هنر در مؤسسه منظومه خِرد برگزار شد.
در آغازین برنامه با صحبت‌های صمیمی هنرمند ارجمند جناب علی جعفری پویان بنیانگذار سالنوا شروع شد. مثل همیشه پرشور و گرم و صمیمی و دوست‌داشتنی ظاهر شد و نکاتی در مورد برنامه‌ها و سیاست‌های سالنوا سخنانی ایراد کرد که بسیار دلنشین بود.
دومین سخنران استاد حسین علیزاده، چهره شناخته‌ شده موسیقی معاصر، جلوی میکروفون قرار گرفت. مثل همیشه زیبا، ساده، صمیمی و بی‌تکلف از مشکلات موسیقی ایران از گذشته تا به اکنون سخن گفت که بسیار مورد تشویق حاضران در سالن قرار گرفت. استاد حسین علیزاده از نسل موسیقی‌دانان یاران چاوش که خستگی‌ناپذیر به راهی که استادان محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان و گروه شیدا و عارف به همراه شاعر هم‌ روزگار ما، جناب ابتهاج و در این راه عاشقانه جان و جهانشان را پای موسیقی ایران گذاشتند باید ارج بسیار گذاشت. استاد علیزاده هنوز پرچمدار این چاوشان است و همینطور ایده‌های نوینی که در سر دارد و به اعتلای موسیقی ایران می‌ اندیشد.
سخنران بعدی دوست عزیز و دیرینه ام استاد محمدرضا درویشی آهنگساز و پژوهشگر موسیقی نواحی ایران، از استاد پیشکسوت خود، موسیقیدان برجسته و پرآوازه سرزمینم، استاد احمد پژمان، سخن گفت.
و آموخته‌ها و داشته‌های خود را مدیون او دانست و همین طور از استاد مرتضی حنانه به زیبایی یاد کرد و از ایشان هم بسیار آموخت. و جمله آخر یادی از فروغ شاعر هم دوران ما و  از کتاب "ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد"، استاد درویشی این گونه سخنش را تمام کرد:  «ایمان بیاوریم به آغاز فصل گرم و امید به موسیقی ایران».
سخنران پایانی، هنرمند متواضع و ارجمند کشورمان جناب محمد مهدی گورنگی، مدیر اجرایی هفتمین سالنوای موسیقی ایران، متن بسیار زیبا و حساب‌شده‌ای را که نوشته بود قرائت کرد که بسیار دوست داشتم. در فواصل سخنرانی قطعاتی از استادان احمد پژمان، مهران روحانی و محمدرضا درویشی اجرا شد که بسیار مورد اقبال حاضران در سالن قرار گرفت.
ضمناً ویدیوکلیپی از تصنیف "صبح" با آهنگسازی دوست عزیز و هنرمندم استاد حمید متبسم، به سرپرستی هنرمند ارجمند خانم آزاده امیری و گروه ایشان به خوانندگی جناب وحید تاج پخش شد که بسیار زیبا بود.
جا دارد از تلاش‌های خستگی‌ناپذیر دوست عزیز و هنرمندم جناب شهرام صارمی سپاسگزاری کنم. حضور ایشان هر جا که بود و هست، احترام‌انگیز و دوست‌داشتنی است.