من واقعا اصرار نویسنده مخترم را بر لزوم داشتن موسیقی در فیلم نمی فهمم.
وقتی فیلمی ماجرای زندگی را روایت میکند و رئالیستی است چه دلیلی دارد موسیقی ای در فیلم داشته باشیم که معلوم نیست از کجا نواخته میشود؟
خود فرهادی هم بارها گفته که چون عاشق موسیقی است از موسیقی در فیلم هایش استفاده نمیکند.
در تاثیر موسیقی بر احساس مخاطب شکی نیست به خصوص وقتی فیلمی در ژانر وحشت یا کمدی یا اکشن باشد اما در یک فیلم واقع گرا که بطن زندگی را روایت میکند بازهم نیازی به موسیقی هست؟