خسته نباشید میگم به عوامل آلبوم و به خصوص خود فرزاد فرزین و همچنین تبریک به هواداراش بابت انتشار آلبوم
قبل از انتشار آلبوم اصلا فکر نمیکردم که بخوام بیام اینجا در موردش نظر منفی بدم اما...
واقعیتش اینه که با توجه به سابقه فرزاد و آلبومای استاندارد قبلیش انتظار خود من خیلی بیشتر از اینا بود
4 بار آلبوم رو گوش دادم و واقعا هیچ کدوم از قطعات آنچنان جذبم نکرد
اول نقاط مثبت آلبوم رو بگم. خیلی نمیشه تک تک قطعات رو مورد بررسی قرار داد برا همین کلی حرف میزنم. فضای آلبوم منسجم بود و هماهنگی ملودی و شعر خوب بود، نوازنده ها کارشون خوب بود و از همه مهم تر تنظیمای حساب شده ای انجام شده
سرآلبومی خوب بود کلا. قطعه 5 قسمتای بیکلامش تنظیم دل نشین با تم ترکی داره و شاید تنها جای آلبوم ک همون بار اول برام خیلی جذاب بود از دقیقه 2/05 تا 2/55 همین قطعه بود. قطعه عاشقت شدم با تنظیم عالی کوشان هم کار خوبی بود و حداقل تو این چند باری ک آلبومو گوش دادم بهترین قطعه بوده
اما نقاط ضعف
ترانه های آلبوم همونجور که از تیزرشم میشد حدس زد یه چیزی نزدیک به فاجعه هستن! حتی اون قطعه هایی که بهتر از بقیه ام بودن باز ترانه ضعیفی دارن! فوق العاده سطحی و ضعیف! خیلی دوس دارم به ترانه ها توجه نکنم موقع گوش دادن قطعات اما واقعا بدجور تو ذوق میزنن
وقتی به سابقه این دو ترانه سرا نگاه میکنیم میبنیم که ترانه سراهای بدی نیستن! بالاخره برا آلبومای قبلی فرزاد شعرای خوبیم گفتن مثل شعر قطعه دل نشین برگرد تو آلبوم شخصی! به نظر من مقصر اصلی خود فرزاد فرزینه! اول به خاطر اینکه تمام ترانه های آلبوم رو داده به دو نفر و دوم اینکه اینجوری احساس میشه که خودش از این دو نفر خواسته که شعرها کاملا رو ملودی نوشته بشن و در واقع دست ترانه سراهارو بسته! شاید خیلیا بپرسن چرا امثال روزبه با شعر شخصی یا زهرا عاملی با شعر بی نظیر قطار تو این آلبوم نیستن؟! معلومه ک همچین ترانه سراهای بزرگی حاضر نمیشن بیان این مدلی رو ملودی ترانه بنویسن و سطح کار خودشونو بیارن پایین بنابراین فرزاد فرزین از این دوتا ترانه سرا استفاده کرده و نتیجشم ک میبینیم چی شده
واقعیتش خیلی دوس داشتم آلبوم فرزاد به خوبی قبلیا و به ویژه شخصی باشه ک هنوزم قطعاتی مثل برگرد، شخصی، قطار و فکر تو برام جذابه و گوش میدمشون اما متاسفانه این آلبوم نشانی از اون ملودیای دل نشین و شعرایی ک تا آخر عمر تو ذهن آدم میمونه نداره و من فکر میکنم یه نقطه منفی تو کارنامه فرزاد ثبت بشه با این آلبوم
تازه این آلبوم فکر میکنم رکورد قطعات ریتمیک تو یه آلبوم پاپ رو زده و با این وجود بازم نتونسته چیزی به جذابیتش اضافه کنه! قطعات اسلوی آلبوم که دیگه هیچی
در کل نظرم اینه که فرزاد چوب تصمیم گیری اشتباهش در مورد فدا کردن ترانه ها رو میخوره و شاید فکر میکرده که با تنظیمای قوی میشه این ضعف رو پوشش داد که خب نشده و نخواهد شد چون ترانه تو پاپ فارسی خیلی مهمه