موسیقی ما – وحید لشکری: خواننده آلبوم «رومی 3» در ادامه پرونده تحلیلی این آلبوم، درباره این اثر سخن گفت.

هومن جاوید، خواننده قطعه «زندگی زیباست» که سال گذشته با انتشار آلبوم«شاه ماهی» پس از مدتها حضور پرقدرتی در بازار موسیقی داشت از سبک موسیقی  پدرام درخشانی» و سابقه همکاری اش با وی سخن گفت و انتقاداتی را نیز نسبت به رسانه ها مطرح کرد:
 

• چه زمانی با «پدرام درخشانی» آشنا شدید و چه همکاری هایی پیش از آلبوم«رومی3» داشتید؟

آشنایی من با دوست عزیزم «پدرام درخشانی» به دوران دانشگاه باز می گردد. هر دوی ما در دانشکده هنر و معماری واحد تهران مرکز دانشگاه آزاد اسلامی درس می خواندیم. پدرام در رشته موسیقی و من در رشته معماری تحصیل میکردم. پدرام و«بابک ریاحی پور» و«رضا آبایی» و«رامین بهنا» گروه«آویژه» را تشکیل دادند و سنگ بنای این شکل موسیقی تلفیقی و این نوع فیوژن از گروه آویژه به بعد بود. فعالیتها و آثار آویژه بحث و داستانهای خودش را دارد که در این بحث نمی گنجد ولی به موازات آن داستان من هم فعالیتهای موسیقی خودم را دنبال می کردم و اولین آلبوم خودم با نام«سایه» را با «بابک امینی» کار کردم و آن هم به نوعی موسیقی تلفیقی بود. در نقطه ای از زمان من و پدرام تصمیم گرفتیم با هم همکاری داشته باشیم. سال 84 برای کنسرتی به مناسبت روز جهانی«ایدز» که اگر اشتباه نکنم برگزار کننده آن رویداد «یونیسف» و انجمن«مبارزه با ایدز ایران» بود و ما در تالار وحدت با هم اجرایی داشتیم. ویژگی آن اجرا این بود که خواننده دیگری به همراه ما نبود. رومی قبل از آن با دوستان عزیزم«مهرداد هویدا» و«حامد نیک پی» اجرا داشت. در آن اجرا هیچ یک از این دوستان حضور نداشتند و فکر کنم که در سفر بودند. قرار شد من در خدمت آنها باشم و آبان 84 ما با هم اولین اجرا را داشتیم.
 

• شما در آلبوم های قبلی رومی هم حضور داشتید؟

خیر.
 

• چرا؟

به خاطر اینکه ما در فضاهای مختلفی کار می کردیم. آن زمان قرار بر این نبود که با هم آلبوم منتشر کنیم. بیشتر مانوری که می خواستیم داشته باشیم روی صحنه و فعالیتهای صحنه ای بود. سال 84 با هم اجرا داشتیم و من دیگر با آنها نبودم تا اینکه سال 88 پدرام جان دوباره از من دعوت کرد و ما آذرماه با حضور مهرداد هویدای عزیز در«اریکه ایرانیان» اجرا داشتیم و با دو خواننده گروه را همکاری می کردیم و بعد از آن در جشنواره فجر همان سال اجرا داشتیم. در مرداد 89 یک اجرای دیگر در تالار وحدت داشتیم که اجرای بسیار خوبی بود و سنگ بنای این آهنگهایی که در این آلبوم جدید رومی شنیدید گذاشته شد. آن ترک«زندگی زیباست» را که من در این آلبوم خواندم برای بار نخست آن موقع اجرا شد. آخرین اجرا و همکاری ما به جشنواره فجر سال 89 باز می گردد که دیگر بعد از آن فقط ضبط همین کار را با هم داشتیم.
 

• در مورد کلیت آلبوم رومی3 چه نظری دارید؟

به هر حال همانگونه که گفتم از دیدگاه خودم این خط از موسیقی تلفیقی ایران توانسته راه خیلی خوبی را باز کند و جایگاه خوبی پیدا کند. می توانم بگویم به نوعی نوآوری کرده است که الان در نسلهای جوان تر هم وجود دارد. برخی عیار محلی و ایرانی آن را و برخی عیار جاز و پاپ را بیشتر می کنند. ولی در حال حاضر گروه های جوان بسیاری از این سبک پیروی می کنند. به طور مشخص این گروه و این آلبوم نوازنده های خیلی چیره دستی دارد و بحث تکنیک در کنار انتخاب شعر و کلام و چگونه این ها را در کنار هم قرار دادن به خوبی اتفاق افتاده است تا اینکه مخاطب بیشتری پیدا کند و در سطح وسیع تری بتواند علاقه مند پیدا کند و فکر کنم در رومی 3 پدرام در این مساله موفق تر بوده است. به هرحال ملودی های خیلی خوبی دارد و در این قسمت دوستان دیگر باید نظر خود را بگویند و من تنها خواننده این اثر نیستم ولی در مقایسه با آلبوم های قبلی رومی می گویم این آلبوم در مجموع موفق تر بود.
 

• برخی معتقدند که سبک موسیقی «پدرام درخشانی» در ایران مخاطبان خیلی خاص دارد و در خارج موفق تر است. شما چه نظری دارید؟

نه تنها این سبک پدرام بلکه سبک پاپی که خود من کار میکنم و خیلی سبکهای دیگر احتیاج به تبلیغات بیشتر و احتیاج به رسانه و امکانات بیشتر دارد. الان آن پاپی که با اقبال عمومی مواجه است و چند خواننده ای که می بینیم در هر نظرسنجی تعداد زیادی طرفدار دارند و برایشان اصطلاحا«گریبان چاک می کنند»! متاسفانه یک نابرابری وجود دارد بین توجه و نور خوبی که روی آنهاست با این سبک و سیاق ها. ما حمایت خوبی در این بخش نداریم یعنی از اول هم نداشتیم. از دیدگاه تهیه کننده ها یک زمانی به موسیقی هایی که ما کار می کردیم می گفتند موسیقی «حمایتی» و در واقع موسیقی است که در کنار تولید شادی و هیجان و حس می خواهد به فکر هم وادار کند و کلامش پیامی را منتقل می کند. به طور مشخص اشعار مضامین عشقی ندارد. من مخالفم با اینکه می گویند این سبک بیرون از ایران بیشتر طرفدار دارد. خیر داخل ایران هم خیلی طرفدار دارد ولی به شرط اینکه امکانات تبلیغی بهتری فراهم شود و مردم بیشتری بشنود. مردم عادت کرده اند یک سری موزیک به خصوص را بشنوند و یا به یاد خاطراتشان بیفتند و یا به سرعت شاد شوند و یا گریه کنند عین آن چیزی که فست فود در قسمت غذا برای ما انجام می دهد! ولی اگر بتوانیم فرهنگسازی درست داشته باشیم مطمئنم با پیشینه فرهنگی که مردم خوب ما دارند این نوع موسیقی هم طرفداران خودش را دارد. اگر بتوانند سالن ها را با قیمت بهتر در اختیار ما قرار بدهند و تبلیغات بهتر بتوانیم داشته باشیم فکر کنم به همان اندازه که موسیقی عامه پسند طرفدار دارد موسیقی ما هم می تواند طرفداران زیادی داشته باشد. چه پدرام درخشانی یا «هومن جاوید» و یا همه با هم و اطمینان دارم ما با امکانات بهتر می توانیم طرفداران بهتری داشته باشیم.
 

• این همکاری شما با پدرام درخشانی ادامه خواهد داشتیا اصلا فکر می کنید بیشتر هم بشود؟

باید دید در آینده چه اتفاقی می افتد. خودم آن چیزی که از گروه رومی احساس میکنم و از اجراهایی که با هم داشتیم تجربه کردم. به نظرم می آید خواننده ای که عیار خوانندگی سنتی و ایرانی بیشتری داشته باشد برای این گروه مناسب تر است. من خودم خیلی سنتی خوان نیستم اما سعی میکنم به دستگاهها یا هر از گاهی به قسمتهایی که نیاز است یک چهارم پرده رعایت شود تا حدی وفادار باشم ولی اصلا تکنیک خوانندگی من ایرانی نیست. بیشتر از لحن سازی هایم و بازی هایی که روی صحنه دارم و نوع ارتباطم با مخاطب و تجربه صحنه ای که دارم روی استیج استفاده میکنم. ولی همانطور که دیدید در این قطعه من اصلا نوع خواندنم با افراد دیگر فرق دارد. هرچقدر کارها گرایش بیشتری به سمت جاز داشته باشد شاید من بتوانم موفق تر ظاهر بشوم. بستگی دارد به این که یک کار صحنه ای یا آلبوم چه مقدار رنگ و بوی غربی بیشتری داشته باشد تا اینکه من بتوانم با رومی همکاری داشته باشم. وگرنه کارهایی که بیشتر فرم ایرانی دارد فکر میکنم خیلی با سبک من یک شکل نیست.
 

• و صحبت پایانی؟

در سوالهای پیشین شما صحبت خودم را انجام دادم ولی می خواهم باز تاکید داشته باشم. نسبت به اینکه هم از رسانه و هم از سایتهای خوب مثل «موسیقی ما» و سایر روزنامه ها می خواهم که در کنار عنوان کردن و درج کردن خبرهای داغ برای مردم از ستاره های موسیقی پاپ که این روزها می دانیم به چه اشخاصی گفته می شود یک مقداری توجهات را به سمت خواننده ها و گروه هایی که می خواهند موسیقی با ارزش تر تولید شود منتقل کنیم. این وسط کسانی هستند مثل خود من که می خواهند فی ما بین را داشته باشند. من معتقدم که هیجان و شادی و ارتباط با مخاطب جوان باید وجود داشته باشد و نباید خیلی خشک باشیم. اما در عین حال فکر هم تولید شود. از شما و همه می خواهم که این را هم به عنوان رسالتی برای خود در نظر بگیرید چون این دوران و این فرصتها می گذرد و باقی نمی ماند. خیلی خوب است که راجع به تمرین یا اجرای فلان خواننده چندین عکس قرار بدهیم و یک صفحه را باز کنیم که مخاطبین خواننده های مختلف با هم دعوا کنند ولی می توانیم خیلی کارهای دیگری انجام بدهیم که فرهنگسازی بشود و توجه به این سبک موسیقی بیشتر بشود.