موسیقی ما - کنسرت گروه مهتاب رو در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. سالن شهناز خانه هنرمندان ایران ۲۵ و ۲۶ اردیبهشت ماه میزبان حضور علاقه مندانی بودند که برای شنیدن آواز حسین علیشاپور و هنرمنمایی گروه مهتاب رو به سرپرستی وصال عرب‌زاده آمده بودند. اجرای پنجشنبه و جمعه مهتاب رو به دو بخش تقسیم شده بود.

بخش اول در دستگاه همایون با اجرای تصنیف «بی‌پناهی» آغاز شد. شعر و موسیقی این قطعه را وصال عرب‌زاده انجام داده بود. برای ورود به همایون و اجرای قطعاتی از رپرتوار موسیقی ایران این تصنیف انتخاب مناسبی بود. در ادامه حاضرین در سالن استاد شهناز شاهد اجرای ساز و آواز در همایون بودند. ساز و آواز اجرا شده در این مایه علاوه بر نگاهی با اصالت به موسیقی ایرانی از سادگی دلپذیری همراه بود تا آنجا که مخاطب می‌توانست ملودی را به ذهن بسپارد و البته تاکید علیشاپور بر روی کلمات شعری که برای ارائه ساز و آواز انتخاب شده بود بر زیبایی ماجرا می‌افزود.
در ادامه چهارمضراب همایون با آهنگسازی عربزاده فضای ضربی و ریتمیکی را بر این اجرا ترسیم کرد.

سازو آواز اصفهان که نگاهی اصیل به ردیف موسیقی ایرانی داشت ادامه مسیری بود که مهتاب رو برای اجرای خود انتخاب کرده بود.

تصنیف «دل شیدا» با موسیقی اسحاق انور از جمله تصنیف‌های موسیقی ایرانی است که بر روی شعری قدیمی به مرحله اجرا گذاشته شد و پس از اتمام این قطعه مخاطبان «مهتاب رو»، گروه را به صورت ممتد تشویق کردند. فراز و فرود صدای علیشاپور در این اجرا حاکی از آمادگی صدایی او و تسلط مناسبش بر این کار بود.

در ادامه گروه «مهتاب رو» باز هم به سراغ ساز و آواز رفت و این بار کار را در مایه شوشتری ادامه داد. سوز و گذاز و البته ارامش موجود در این بخش هم از زوایای مثال زدنی اجرایی خلوت با شفافیت مناسب و البته اصیل بود.

تصنیف «آرام باش» بر روی شعری از سید علی صالحی و با موسیقی وصال عربزاده پایان بخش قسمت اول این اجرا بود. زوایای روانشانسانه و پند گونه موجود در کلام همراه با موسیقی مناسب این حال و هوا و البته تنظیم زیبای عرب‌زاده این تصنیف را دیل به کاری شنیدنی کرد.

پس از استراحی کوتاه گروه «مهتاب رو» با تشویق حاضرین در سالن شهناز، به روی سن آمدند تا بخش دوم این کنسرت را اجرا کنند.

بخش دوم شامل دستگاه نوا و آواز بیات ترک می‌شد. در آغاز گروه با «درآمد نوا» کار را آغاز کرد و به اجرای تصنیف «آسمان دلم ابری است» با شعر و موسیقی وصال عرب‌زاده اجرا را ادامه داد. در بخش‌های بعدی هم به ترتیب، ساز و آواز نوا و ضربی نوا (بیان شوق) (از ساخته‌های هومان رومی) اجرا شدند. در اینجا بود که مهتاب رو با ساز و آواز نهفت فضای موسیقی را به کرد بیات بردند. پایان بخش اجرای گروه مهتاب رو در خانه هنرمندان هم تصنیف «به جان من» بود که سامان سرداریان بر روی شعری از امید جوانبخت آن را ساخته بود. حست شروع و حست ختام این اجرا مثال زدنی و گوش نواز بود.

گفتنی است در این اجرا که با آواز حسین علیشاپور اجرا شد هومان رومی (کمانچه)، سامان سرداریان (تار، بم تار)، زمان خیری (نی) و سیاوش عبدی (تمبک، بم تار)، وصال عرب‌زاده را به عنوان نوازنده همراهی می‌کردند. عرب‌زاده خود در این اجرا سه تار می‌نواخت.