یه شهر شلوغ سرمای زمستون
دوباره تنهام بی چتر زیر بارون
برام عجیبه تو رفتی چه آسون
پر خاطرست برام این همه خیابون
از تموم شهر ، از تموم کوچه ها
از روزای زندگیم بدون تو نفرت دارم
من از هرکسی که شکل تو نباشه
من از هرجایی که با هم قدم میزدیم بیزارم
از چراغ قرمزا ، از کافه های کوچیک شهر
از روزای تعطیل ، از غروب جمعه ، از نسیم سحر
از اون لحظه که تورو دیدمو شدم محو نگات
از اولین باری که گفتی همیشه هستم باهات بیزارم