از سرِ شب
تا تهِ خوابی
که بی ما رفته بود
چشمای کوچه
ببافم با خیالت گیسِ شهروُ
بافه بافه
*
شبُو سَر میرم
از کوچی
که بی برگشتوُ
بنبسته
بیفته احتمالم
تهِ فالای قهوه
کافه کافه
*
نه می تابی
نه بیتابم
تمام کوچو میخوابم
که از این آسمون ساکت و سنگی
دوباره رد بشن شاید
پلیکان های دلتنگی
پلیکان های دلتنگی...