کار از يقين گذشته و مشکوک مانده‌ای
در ازدحام آينه، متروک مانده‌ای

در پنجه‌ای که با دل تو شور می‌زند
مانند ساز مشقی ناکوک مانده‌ای

شبها ستاره با تو به افلاک می‌رسيد
خاکستر شهابی و مفلوک مانده‌ای

وقتی زمان رويش پروانه می رسد
در انزوای پیله خود پوک مانده‌ای

من با تمام آنچه توئی عاشق توام
حتی اگر به من،به تو، مشکوک مانده‌ای ...