گفتم بمون نرو که پشیمون بر می گردی
رفتی پی کارتو حرفمو گوش نکردی
حالا با گریه زاری می گی دوباره برگرد
می گی نمیشه بی تو این روزگارو سر کرد

دیدی که دستی دستی لگد زدی به بختت
روزی که من نباشم رسیده روز سختت
دیدی پریشون شدی خیال تخت تختت
باز اومدی سراغم دیگه تمومه وقتت

 تقاص من نخواستم این کار روزگاره
میشکنی هر سری رو سر به کلک بذاره
دنیا رو گشتی دیدی یاری پیدا نکردی
تو چشمای خودت رفت دود کاری که کردی

گفتم که جای خالیم قلبتو می سوزونه
ببین تا مرز جنون ذهنتو می کشونه
برو که این ندامت سودی واست نداره
باور نکردی اما این چوب روزگاره