وانمود کردم به همه که خیلی سخت نبود غمت
رفتنو دل بریدنت

وانمود کردم به همه که دیگه اشتیاقی نیست
واسه دوباره دیدنت!

یه جور نشون دادم که نه یه اتفاق عادی بود
همون دوتا درد دلم واسه خودش زیادی بود

یه جوری گفتم که همه هم می‌گن بی‌عاطفه
می‌گن که حرف امروزت با دیروزت مخالفه

اما شبا یواشکی وقتی که هیشکی نیست پیشم
گوشیمو روشن می‌کنم به عکس تو خیره می‌شم

دیگه منم و غربت اشکای بی‌امونه من
به کی بگم دیوونتم به کی بگم تنگه دلم

مدتیه عوض شدم انگار یه آدم دیگم
هرکی می‌پرسه یادشی دارم بهش دروغ می‌گم

دلم نمی‌خواد هیچکسی چیزی بدونه از غمم
همین غرور لعنتی تو رو جدا کرده ازم

هیشکی خبر نداره از دقیقه‌های غربتم
اینجوری وانمود شده که بی‌تو خیلی راحتم

اما شبا یواشکی وقتی که هیشکی نیست پیشم
گوشیمو روشن می‌کنم به عکس تو خیره می‌شم

دیگه منم و غربت اشکای بی‌امونه من
به کی بگم دیوونتم به کی بگم تنگه دلم