موسیقی ما - هماهنگي و چابكي در ميان نوازندگان گروه به خوبي ديده مي‌شود. همه چيز به نظر خوب مي‌رسد. روحيه‌ها هم. محمدرضا فروتن بازيگر سينما هم در گوشه‌اي به همراه دو سه نفر ديگر نشسته است و تمرين را تماشا مي‌كند.

بعد از ظهر جمعه است كه در طبقه چهارم يك پاساژ در مركز شهر هستيم. صداي سازها، زماني كه در سالن را باز مي‌كنيم به خوبي شنيده مي‌شود. در استوديو كه باز مي‌شود حجم بزرگي از صدا به سمت هجوم مي‌آورد. در استوديويي كوچك اما صميمي، چهل نفر از نوازندگان گرد هم آمده‌اند و در حال نواختن قطعه‌اي بي‌كلام هستند. همايون نصيري؛ دايره‌زنگي به دست نخستين كسي است كه ديده مي‌شود. او تقريبا در كنار در ورودي نشسته است.

پيراهن قرمز فواد حجازي در ميان آن همه نوازنده، سبب مي‌شود كه او را به سرعت پيدا كنيم. او در حال نواختن ساكسيفون‌اش است. طبيعي است كه خواننده گروه، نفر بعدي باشد كه به دنبالش باشيم. عليرضا عصار آن گوشه، پشت پيانويي نشسته و در حال نواختن است.

هماهنگي و چابكي در ميان نوازندگان گروه به خوبي ديده مي‌شود. همه چيز به نظر خوب مي‌رسد.محمدرضا فروتن بازيگر سينما هم در گوشه‌اي به همراه دو سه نفر ديگر نشسته است و تمرين را تماشا مي‌كند. تقريبا با فاصله پنجاه سانتيمتري.


تمرين گروه، يكي دو ساعت قبل از ورود ما آغاز شده است. اين را از گرماي هواي داخل اتاق مي‌توان فهميد. عصار از پشت پيانو بلند مي‌شود و پشت ميكروفني كه در كانون محل تمرين قرار دارد مي‌ايستيد. كنار فواد. آهنگ «يكي از ما داره باز به اون يكي دروغ مي‌گه» را مي‌خواند. قرار است گروه كر قافيه‌هاي آن را بعد از تك‌خوان تكرار كند، اما از آنجا كه صداي سازها بالاست و گروه كر هم ميكروفن ندارند، صدايي به گوش نمي‌رسد. بعد از تمام‌شدن قطعه، بابك رياحي‌پور نوازنده گيتارباس مي‌گويد قرار بود صداي گروه كر هم باشد. كه بعد، متوجه مي‌شوند كه گروه كر مي‌خوانده، اما صدايشان در ميان صداي بلند سازها به جايي نمي‌رسد.

«خيابان‌خواب‌ها» قطعه بعدي است كه عصار آن را مي‌خواند. بعد از تمرين اين قطعه، گروه زهي و فرنچ‌هورن‌ها كارشان تمام مي‌شود و عزم رفتن مي‌كنند. ترومبون‌نوازها و ترمپت‌نوازها به همراه كوبه‌اي‌ها مانده‌اند تا قطعه «خيال نكن نباشي» را اجرا كنند. بچه‌هاي ديگر مي‌نشينند تا اين اثر بانشاط را بشنوند. بعد از اينكه يك بار اجرا مي‌شود، بحث درباره تك‌نوازي ترومپت آخر آهنگ در مي‌گيرد. به طوري كه چند بار اين بخش اجرا مي‌شود. تغييراتي در آن صورت مي‌گيرد و هماهنگي‌ها انجام مي‌شود. هر چند حدود چهار ساعت است كه زمان تمرين مي‌گذرد، اما انگار كسي دوست ندارد به خانه برود و به نظر مي‌رسد كه همه دوست دارند چند بار اين قطعه اجرا شود. در حقيقت خستگي بچه‌ها با اجراي اين كار از بين رفته است. همه مي‌خندند و با نشاط. محمدرضا فروتن با اكثر بچه‌ها خوش و بش مي‌كند و خداحافظي.

به سراغ عليرضا عصار مي‌رويم تا با او گفت‌وگويي داشته باشيم. او آخرين كنسرت خود را اسفندماه 1387 اجرا كرده است و بعد از آن برنامه نداشته است. درباره احساس او درباره اجراي اين كنسرت مي‌پرسم و پاسخ مي‌دهد كه بسيار خوشحال است از اينكه بعد از چهارده ماه دوباره برنامه اجرا خواهد كرد و مردم خوب و خون‌گرم را از نزديك ملاقات. فواد حجازي هم از اجراي چهار قطعه جديد با كلام و سه قطعه جديد بي‌كلام در اين كنسرت خبر مي‌دهد و هر چند از نحوه اعطاي مجوز به ترانه‌ها گله‌مند است، اما ابراز خرسندي مي‌كند از اينكه فرصتي براي اجراي كنسرت براي او پيش آمده است.