این مجموعه (موسیقی نواحی ایران-۴۱) منتخبی است از مقام ها یا نظم های دسته جمعی و تک خوانی موسیقی تنبور گوران که توسط کلام خوان های معاصر منطقه اجرا و در محیط طبیعی زندگی شان ضبط شده است. این مجموعه نتیجه ی بخشی از کار میدانی دوازده ساله ی «پرتو هوشمندراد»، پژوهشگر و استاد دانشگاه ایالتی کالیفرنیاست. او راجع به شیوه ی تحلیل و مشاهداتش در مورد نظم ها می گوید: «من نظم ها را براساس برداشت خودِ موسیقی دان های گوران معرفی کرده ام، یعنی به عنوان مجموعه ای از «نغمه»ها و شیوه ی از پیش تعیین شده ای که در آن متن با موسیقی هماهنگ می شود و نه به عنوان تعریف کلی که از «مقام» در مباحث موسیقی شناسی وجود دارد. به این نظم ها به عنوان مُدهایی (یا مواد مورد استفاده) برای آهنگ سازی و بداهه پردازی نگاه کرده نمی شود. به لحاظ سنت اجرایی، پدیده ی واریاسیون در این موسیقی فقط به مقدار بسیار اندکی مجاز است. با بررسی شیوه ی فرمولی که در آن متن ها با موسیقی هماهنگ می شوند، به نظر می رسد این مجموعه ی مشخص ارائه کننده ی یک زبان ویژه، یکدست و به هم پیوسته است، به این صورت که گویی یک آهنگ ساز (به اعقاد مردم یارسان از عالم روح) با هدفی واضحاً نیایشی و با توجه به متن ها آن را آفریده است».