موسیقی ما - «چرا نمی‌توانیم در ایران بیش از این‌ها موسیقی‌هایی از این دست بشنویم؟» این حرف مشترک تمام مخاطبان و مهمانانی بود که به کنسرت روز شنبه گروه «کامنت» آمده بودند. افرادی که با حضور نوازندگانی چون نیما رمضان (گیتار الکتریک)، آرین کشیشی (گیتار باس)، اشکان آبرون (کیبورد)، بردیا امیری (درامز) و کیان پورتراب به عنوان خواننده و نوازنده گیتار، با یک اجرای راک استاندارد -نه به آن معنا که برخی از موزیسین‌های پاپ، خود را در این دسته از موسیقی قرار می‌دهند- که گاهی به سمت پاپ‌راک و موسیقی امبینت می‌رفت، مواجه شده بودند.
 
گروه «کامنت» بعد از سکوتی چندماهه، با دو تک‌آهنگ دوباره توانست نظرها را به سمت خود جلب کند؛ به‌خصوص با قطعه «بیداری ما» که برای مخاطبان نقطه‌عطف اجرای آن شب هم شد و به عنوان قطعه بیز کنسرت دوباره به اجرا درآمد. اما تمام این‌ها باعث نمی‌شود یک موضوع مهم را در نظر نگرفت. به هر حال روند کاری گروه «کامنت» بر اساس شعر و آهنگسازی کیان پورتراب شکل گرفته و هر یک از اعضا اِلمانی را به کار اضافه کرده و باعث ایجاد یک کاراکتر شده‌اند؛ کاراکتری بسیار موفق که شاید فقط کمی دقت در لهجه و نوع بیان کلمات بتواند موفقیت‌های بیشتری را برای این گروه رقم بزند. هرچند که می‌توان این تغییر و دقت در نوع بیان کلمات را در قطعات آخر منتشر شده‌ی «کامنت» دید اما همچنان در کنسرت، بیشتر موسیقیِ درجه یک گروه است که مخاطب را با خود همراه می‌کند.
 
***
 
این گروه قرار بود کنسرت خود را در مجتمع «کوروش» برگزار کند که به دلایل نامعلومی لغو شد و در عرض یک هفته، توانست مجوزهای لازم را برای اجرا در برج آزادی دریافت کند و به کمک مؤسسه سگال رسانه (تهیه‌کننده و برگزارکننده)، گروه دلتا (رضا کلهر) به عنوان صدابردار در کنار آرش پاکزاد، علی پناهی (بک پروجکشن) و... این کنسرت را روی صحنه ببرد.
 
قطعات «رفته از دست»، «به فکر»، «ستاره‌ها»، «هی تو»، «دایره‌ها»، «فرشته مرگ»، «می‌رم بالاتر»، «یک روز مال من»، «نمی‌ایستم»، «نگاه من»، «درخت»، «بیداری ما»، «با مسیر باد 2»، «لحظه‌ها» و «می‌تونی» رپرتوار اجرایی این کنسرت را تشکیل می‌دادند.
 
هنرمندان زیادی مهمان «کامنت» در دو روز اجرای این گروه بودند که سروش صحت، مانی رهنما، اعضای گروه دنگ‌شو، سجاد افشاریان، رام، داریوش آذر و... بخشی از این مهمانان بودند.