در پنجمین روز جشنواره ملی موسیقی جوان عنوان شد:
جشنواره ملی موسیقی جوان برای جوانان ایجاد انگیزه میکند
موسیقی ما - پنجمین روز جشنوارۀ ملی موسیقی جوان، ویژۀ ساز کمانچه، با حضور اساتیدی چون علیاکبر شکارچی، هادی منتظری، داوود گنجهای، مهدی آذرسینا، و اردشیر کامکار در سه ردۀ سنی الف، ب، و ج در تالار رودکی از ساعت 9 صبح برگزار شد.
شرکتکنندگان ردههای سنی مختلف که از شهرهای همدان، هشتگرد، کرج، بیرجند، زنجان، کرمانشاه، اصفهان، بهبهان، فسا، خوانسار، آمل، نوشهر و تهران شرکت کرده بودند در مقابل هیئت داوران به رقابت با یکدیگر پرداختند. در حاشیه اجراهای روز گذشته، داوود گنجهای، نوازندۀ کمانچه و ویلن و از اعضای شورای عالی خانۀ موسیقی در مورد لزوم توجه به جوانان عرصۀ موسیقی گفت: «مدت 37 سال است که در وزارت ارشاد کار میکنم و بیشتر به داوری مسابقات میپردازم و در این چند سال، برنامهای برای آیندۀ جوانان برنامهریزی نشده است. آیندۀ جوانان در گرو زحماتشان است، البته برگزاری چنین جشنوارهای انگیزه خوبی به جوانان میدهد. همین رقابتهای سالم باعث میشود ذهن جوانان به سمت مسائل مخرب نرود.»
او در مورد پیشرفت محسوس شرکتکنندگان در هرسال گفت: «جوانان شرکتکننده در این جشنواره هر سال بهتر هستند و مسئولیناند که باید دوره ببینند و به قول سهراب سپهری، چشمهایشان را با آب دیگری بشویند. هنر یکی از ارکان مهم فرهنگ هر ملت است. اگر هنر را از فرهنگ یک کشور بگیرید هیچچیز از آن نمیماند. رئیسجمهور و مسئولین کشور همواره آمده و رفتهاند اما استادی که زحمت هنر کشیده تا ابد در ذهن مردم باقی میماند چون هنر اثرگذار است.»
او در مورد امکانات موجود برای فراگیری موسیقی گفت: «این بچهها خیلی پیشرفت کردهاند. ما 50، 60 سال پیش که در نوجوانی ساز میزدیم، هیچوقت به قدرت اینها ساز نمینواختیم. زمان ما امکانات برای فراگیری موسیقی به اندازه امروز نبود. امروزه نوارها و سیدیهای موسیقی، معلمها و دبیران فراوانی وجود دارند که جوانان میتوانند برای آموزش به آنها رجوع کنند. زمان ما برای یادگیری یک گوشه، هزار جور مصیبت را به جان میخریدیم، البته امروز هم جوانان مشکلات اقتصادی دارند. جوانها وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند و وقتی ساز در اختیارشان نباشد، مانند جراح خیلی خوبی میمانند که چاقوی جراحی در اختیارش نیست. من پیشنهاد میکنم که به نفرات برگزیده این جشنواره یک ساز هدیه داده شود.»
او همچنین با توجه به مشکلاتِ اخیر در حوزۀ موسیقی گفت: «کشور ما تابع ولایت است و ارگان بزرگی دارد. مسئولیت فرهنگ این مملکت برعهدۀ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. جناب آقای مرادخانی هم که به عنوان معاون امور هنری این وزارتخانه، اهل هنر هستند و به این کار عشق زیادی دارند.»
گنجهای در مورد جشنوارۀ موسیقی جوان ادامه داد: «من جشنوارۀ ملی موسیقی جوان را به خاطر تسلسلی که داشته خیلی موفق میبینم و همیشه هم رو به پیشرفت بوده است. ما موزیسینهای خیلی خوبی داریم که از درک خوبی برخوردارند و میتوانند در آینده چراغ راه دیگران باشند. فکر کردن به جوانان، مهمترین وسیلۀ تعلیم و تربیت است. اگر شما بتوانید 100 تا 500 جوان را یکجا جمع کنید تا با یکدیگر ساز هدفدار و غیرمخرب بنوازند نصف مسئله حل میشود. فرهنگ در کشور باید بارور باشد. چه در زمان جنگ یا پیروزی و چه در زمان شادی و در غم، موسیقی همیشه یکی از مباحث اصلی جامعۀ ما بوده است، اما متأسفانه امروز موسیقی ما پدری ندارد که راجع به فرزندانش تصمیم بگیرد و قدرتهای تصمیمگیرنده پراکنده هستند.»
این نوازنده کمانچه در مورد پراکندگی تصمیمات در مورد موسیقی گفت: «اگر مکانهایی که هنر در آنها رشد و تعالی مییابد با یکدیگر مشورت کرده و تصمیمگیری امور را به یک نفر بسپارند، خیلی از مشکلات حل خواهد شد. ما در کشورمان قانون اسلامی داریم و همه باید تابع آن باشند. در موسیقی نیز باید چنین شرایطی حاکم شود تا به کسیکه مجوز صادر میکند و مجوزش برگشت میخورد توهین نشود.»
این ردیفدان در مورد لزوم حمایت از جوانان و هدایت آنها در مسیر درست گفت: «جهت فکری هنرجویان با شناخت سالم و درستی از نوازندگی و موسیقی و هنر شکل نمیگیرد و نوازندگی را با مقدار زیادی از تردستی و حرکات نمایشی تصور میکنند. تکنیکها و ظاهر نشستن و دست و پنجه تحریف شده و معیوب است. برگزارکنندهها از این جهات لازم است تدبیری بیندیشند برای معیارهای نوازندگی، و برای بارآمدن تفکر و اندیشۀ لازم برای نوازندگی از همین جشنوارهها هم میتوان استفاده کرد. این نکته را باید اعتراف کنیم که با حضور شخصیت عالم و اندیشمندی چون آقای دکتر هومان اسعدی در تدبیر برنامهها و با حضور جناب آقای ترابی که سه جشنوارۀ گذشته را با تمام وجود راهبری کردند قدری انتظارها بیشتر شده است.»
آذرسینا در مورد کیفیت اجرای ردههای سنی پایینتر در پایان گفت: به نظرم ردههای سنی پایینتر به نسبت بهتر و بالاتر بودند و شاید علت این است که کوچکترها هنوز وارد بازیهای نمایشی و تبلیغی و پول و شهرت و جاروجنجال دورههای نوازندگی نشدهاند و استعداد و درونِ دستنخوردهتری دارند.
این نوازنده کمانچه در مورد ذاتی بودن بخش عمدهای از هنر اظهار داشت: «به قول استاد شهناز، بخش عمدهای از هنر باید ذاتی باشد. یعنی باید حس در وجود نوازنده، بالقوه باشد و سپس به حالت بالفعل دربیاید. نوازندهای از همدان به این جشنواره آمده بود که در بخش ردیف خیلی خوب بود، او تا به حال نزد استاد معروفی تحصیل نکرده است. بخش عمدۀ هنر ذاتی است و طبیعتاً اگر بستر مهیا شود شرایط برای نوازندگان مستعد بهتر میشود. برگزاری یک بار در سال چنین جشنوارههایی، مثل جشنوارۀ ملی موسیقی جوان و نیز جشنواره بینالمللی موسیقی فجر کم است و اگر رشد بیشتری را انتظار داریم باید به بهانههای مختلف این جشنوارهها برگزار شوند.»
منتظری در مورد نقش هیئت داوران در کمک به نفرات برگزیدۀ جشنواره گفت: ما واقعاً کاری از دستمان برنمیآید.
وی در مورد تأثیر برگزاری چنین جشنوارهای اظهار داشت: «این جشنواره برای قشر جوان، مخصوصاً شهرستانیها که هیچ امکاناتی برای ابراز خود ندارند، میتواند انگیزه خیلی خوبی باشد. شمار چنین جشنوارههایی باید در آینده بیشتر شود ولی همانگونه که گفتم برگزیدگان این جشنوارهها باید مورد حمایت بیشتری قرار گیرند. حمایت مالی و حضور آنها در گروههای موسیقی باعث میشود در سطح بینالمللی معرفی شوند. ما جنبه معرفیمان خیلی ضعیف است، البته این معضل فقط مختص جوانان نیست. من که یک نوازندۀ حرفهایام باید همۀ کارهایم را خودم انجام دهم و هیچکسی مرا حمایت نمیکند. در سطح بینالمللی، ارکسترها و نوازندگانی که جهانی هستند قطعاً با حمایت مردمی و همینطور اسپانسرهایی که از آنها حمایت مالی میکنند به موفقیت رسیدهاند. ما در کشورمان نوازندگان حرفهای بسیار خوبی داریم ولی هیچکاری نمیتوانیم انجام دهیم. حتی برای کنسرتهای ما هزار و یک مشکل پیش میآید تا نتوانیم موفق باشیم. حتی از اینکه از طرف مردم حمایت میشویم یا خیر مردّد هستیم. اگر پول هم به ما نرسید، ولی ببینیم که مردم حمایتمان میکنند و پشت ما هستند، خیلی برایمان اهمیت دارد. مسئلۀ حمایت حتی برای نوازندگان حرفهای هم مهم است، چه برسد به جوانان که تازه ابتدای این مسیر پر پیچ و خم قرار دارند.»
کامکار در مورد نقش هیئت داوران جشنواره در حمایت از شرکتکنندهها گفت: «حمایت از برگزیدگان با یک برنامهریزی دقیق عملی است. من شخصاً برای کلاسهای خودم این کار را به صورت رایگان میکنم و در برخی از شهرستانها مانند شیراز، اصفهان وغیره اگر لازم باشد این کلاسها را برگزار میکنم. اما تعداد این کلاسها در طول سال اندک است و فقط یکی دو بار برگزار میشوند. به نظرم، خود جشنواره باید این کار را انجام بدهد و برای برگزیدگان مسترکلاس یا حتی کنسرت بگذارد تا جوانان دغدغه پر شدن سالنهایشان و همچنین تبلیغات را نداشته باشند. جنبه تبلیغات خیلی مهم است که اصلاً در کشور ما جدی گرفته نمیشود.»
دهمین جشنواره ملی موسیقی جوان از فردا شنبه 13 شهریورماه کار خود را در بخش عود و آواز از سر میگیرد.
شرکتکنندگان ردههای سنی مختلف که از شهرهای همدان، هشتگرد، کرج، بیرجند، زنجان، کرمانشاه، اصفهان، بهبهان، فسا، خوانسار، آمل، نوشهر و تهران شرکت کرده بودند در مقابل هیئت داوران به رقابت با یکدیگر پرداختند. در حاشیه اجراهای روز گذشته، داوود گنجهای، نوازندۀ کمانچه و ویلن و از اعضای شورای عالی خانۀ موسیقی در مورد لزوم توجه به جوانان عرصۀ موسیقی گفت: «مدت 37 سال است که در وزارت ارشاد کار میکنم و بیشتر به داوری مسابقات میپردازم و در این چند سال، برنامهای برای آیندۀ جوانان برنامهریزی نشده است. آیندۀ جوانان در گرو زحماتشان است، البته برگزاری چنین جشنوارهای انگیزه خوبی به جوانان میدهد. همین رقابتهای سالم باعث میشود ذهن جوانان به سمت مسائل مخرب نرود.»
او در مورد پیشرفت محسوس شرکتکنندگان در هرسال گفت: «جوانان شرکتکننده در این جشنواره هر سال بهتر هستند و مسئولیناند که باید دوره ببینند و به قول سهراب سپهری، چشمهایشان را با آب دیگری بشویند. هنر یکی از ارکان مهم فرهنگ هر ملت است. اگر هنر را از فرهنگ یک کشور بگیرید هیچچیز از آن نمیماند. رئیسجمهور و مسئولین کشور همواره آمده و رفتهاند اما استادی که زحمت هنر کشیده تا ابد در ذهن مردم باقی میماند چون هنر اثرگذار است.»
او در مورد امکانات موجود برای فراگیری موسیقی گفت: «این بچهها خیلی پیشرفت کردهاند. ما 50، 60 سال پیش که در نوجوانی ساز میزدیم، هیچوقت به قدرت اینها ساز نمینواختیم. زمان ما امکانات برای فراگیری موسیقی به اندازه امروز نبود. امروزه نوارها و سیدیهای موسیقی، معلمها و دبیران فراوانی وجود دارند که جوانان میتوانند برای آموزش به آنها رجوع کنند. زمان ما برای یادگیری یک گوشه، هزار جور مصیبت را به جان میخریدیم، البته امروز هم جوانان مشکلات اقتصادی دارند. جوانها وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند و وقتی ساز در اختیارشان نباشد، مانند جراح خیلی خوبی میمانند که چاقوی جراحی در اختیارش نیست. من پیشنهاد میکنم که به نفرات برگزیده این جشنواره یک ساز هدیه داده شود.»
او همچنین با توجه به مشکلاتِ اخیر در حوزۀ موسیقی گفت: «کشور ما تابع ولایت است و ارگان بزرگی دارد. مسئولیت فرهنگ این مملکت برعهدۀ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. جناب آقای مرادخانی هم که به عنوان معاون امور هنری این وزارتخانه، اهل هنر هستند و به این کار عشق زیادی دارند.»
گنجهای در مورد جشنوارۀ موسیقی جوان ادامه داد: «من جشنوارۀ ملی موسیقی جوان را به خاطر تسلسلی که داشته خیلی موفق میبینم و همیشه هم رو به پیشرفت بوده است. ما موزیسینهای خیلی خوبی داریم که از درک خوبی برخوردارند و میتوانند در آینده چراغ راه دیگران باشند. فکر کردن به جوانان، مهمترین وسیلۀ تعلیم و تربیت است. اگر شما بتوانید 100 تا 500 جوان را یکجا جمع کنید تا با یکدیگر ساز هدفدار و غیرمخرب بنوازند نصف مسئله حل میشود. فرهنگ در کشور باید بارور باشد. چه در زمان جنگ یا پیروزی و چه در زمان شادی و در غم، موسیقی همیشه یکی از مباحث اصلی جامعۀ ما بوده است، اما متأسفانه امروز موسیقی ما پدری ندارد که راجع به فرزندانش تصمیم بگیرد و قدرتهای تصمیمگیرنده پراکنده هستند.»
این نوازنده کمانچه در مورد پراکندگی تصمیمات در مورد موسیقی گفت: «اگر مکانهایی که هنر در آنها رشد و تعالی مییابد با یکدیگر مشورت کرده و تصمیمگیری امور را به یک نفر بسپارند، خیلی از مشکلات حل خواهد شد. ما در کشورمان قانون اسلامی داریم و همه باید تابع آن باشند. در موسیقی نیز باید چنین شرایطی حاکم شود تا به کسیکه مجوز صادر میکند و مجوزش برگشت میخورد توهین نشود.»
- جشنواره ملی موسیقی جوان برای جوانان ایجاد انگیزه میکند
این ردیفدان در مورد لزوم حمایت از جوانان و هدایت آنها در مسیر درست گفت: «جهت فکری هنرجویان با شناخت سالم و درستی از نوازندگی و موسیقی و هنر شکل نمیگیرد و نوازندگی را با مقدار زیادی از تردستی و حرکات نمایشی تصور میکنند. تکنیکها و ظاهر نشستن و دست و پنجه تحریف شده و معیوب است. برگزارکنندهها از این جهات لازم است تدبیری بیندیشند برای معیارهای نوازندگی، و برای بارآمدن تفکر و اندیشۀ لازم برای نوازندگی از همین جشنوارهها هم میتوان استفاده کرد. این نکته را باید اعتراف کنیم که با حضور شخصیت عالم و اندیشمندی چون آقای دکتر هومان اسعدی در تدبیر برنامهها و با حضور جناب آقای ترابی که سه جشنوارۀ گذشته را با تمام وجود راهبری کردند قدری انتظارها بیشتر شده است.»
آذرسینا در مورد کیفیت اجرای ردههای سنی پایینتر در پایان گفت: به نظرم ردههای سنی پایینتر به نسبت بهتر و بالاتر بودند و شاید علت این است که کوچکترها هنوز وارد بازیهای نمایشی و تبلیغی و پول و شهرت و جاروجنجال دورههای نوازندگی نشدهاند و استعداد و درونِ دستنخوردهتری دارند.
- برگزاری جشنواره موسیقی جوان یکبار در سال کم است
این نوازنده کمانچه در مورد ذاتی بودن بخش عمدهای از هنر اظهار داشت: «به قول استاد شهناز، بخش عمدهای از هنر باید ذاتی باشد. یعنی باید حس در وجود نوازنده، بالقوه باشد و سپس به حالت بالفعل دربیاید. نوازندهای از همدان به این جشنواره آمده بود که در بخش ردیف خیلی خوب بود، او تا به حال نزد استاد معروفی تحصیل نکرده است. بخش عمدۀ هنر ذاتی است و طبیعتاً اگر بستر مهیا شود شرایط برای نوازندگان مستعد بهتر میشود. برگزاری یک بار در سال چنین جشنوارههایی، مثل جشنوارۀ ملی موسیقی جوان و نیز جشنواره بینالمللی موسیقی فجر کم است و اگر رشد بیشتری را انتظار داریم باید به بهانههای مختلف این جشنوارهها برگزار شوند.»
منتظری در مورد نقش هیئت داوران در کمک به نفرات برگزیدۀ جشنواره گفت: ما واقعاً کاری از دستمان برنمیآید.
- کلاس رایگان اردشیر کامکار برای نوازندگان شهرستانی
وی در مورد تأثیر برگزاری چنین جشنوارهای اظهار داشت: «این جشنواره برای قشر جوان، مخصوصاً شهرستانیها که هیچ امکاناتی برای ابراز خود ندارند، میتواند انگیزه خیلی خوبی باشد. شمار چنین جشنوارههایی باید در آینده بیشتر شود ولی همانگونه که گفتم برگزیدگان این جشنوارهها باید مورد حمایت بیشتری قرار گیرند. حمایت مالی و حضور آنها در گروههای موسیقی باعث میشود در سطح بینالمللی معرفی شوند. ما جنبه معرفیمان خیلی ضعیف است، البته این معضل فقط مختص جوانان نیست. من که یک نوازندۀ حرفهایام باید همۀ کارهایم را خودم انجام دهم و هیچکسی مرا حمایت نمیکند. در سطح بینالمللی، ارکسترها و نوازندگانی که جهانی هستند قطعاً با حمایت مردمی و همینطور اسپانسرهایی که از آنها حمایت مالی میکنند به موفقیت رسیدهاند. ما در کشورمان نوازندگان حرفهای بسیار خوبی داریم ولی هیچکاری نمیتوانیم انجام دهیم. حتی برای کنسرتهای ما هزار و یک مشکل پیش میآید تا نتوانیم موفق باشیم. حتی از اینکه از طرف مردم حمایت میشویم یا خیر مردّد هستیم. اگر پول هم به ما نرسید، ولی ببینیم که مردم حمایتمان میکنند و پشت ما هستند، خیلی برایمان اهمیت دارد. مسئلۀ حمایت حتی برای نوازندگان حرفهای هم مهم است، چه برسد به جوانان که تازه ابتدای این مسیر پر پیچ و خم قرار دارند.»
کامکار در مورد نقش هیئت داوران جشنواره در حمایت از شرکتکنندهها گفت: «حمایت از برگزیدگان با یک برنامهریزی دقیق عملی است. من شخصاً برای کلاسهای خودم این کار را به صورت رایگان میکنم و در برخی از شهرستانها مانند شیراز، اصفهان وغیره اگر لازم باشد این کلاسها را برگزار میکنم. اما تعداد این کلاسها در طول سال اندک است و فقط یکی دو بار برگزار میشوند. به نظرم، خود جشنواره باید این کار را انجام بدهد و برای برگزیدگان مسترکلاس یا حتی کنسرت بگذارد تا جوانان دغدغه پر شدن سالنهایشان و همچنین تبلیغات را نداشته باشند. جنبه تبلیغات خیلی مهم است که اصلاً در کشور ما جدی گرفته نمیشود.»
دهمین جشنواره ملی موسیقی جوان از فردا شنبه 13 شهریورماه کار خود را در بخش عود و آواز از سر میگیرد.
تاریخ انتشار : جمعه 12 شهریور 1395 - 14:16
دیدگاهها
اون بالا نوشتید انگیزه...
راستش این روزها مردم، انگیزه رو پول میپندارند.
از همین پوله که مردم بهسوی پزشکی را انتخاب میکنند و رشته دیگری رو خیر با اینکه علاقهای به آن ندارند.
انگیزه جشنواره برای نوازندگان، آیندهای در مملکتی که «خوانندهسالاره» نداره.
«تو خیالم شبا رو ستارهبارون میکنم / خونه رو بهعشق تو آیینهبندون میکنم»
افزودن یک دیدگاه جدید