با حضور مدیران و اهالی هنر
ارکستر شهر تهران کار خود را به شکل رسمی آغاز کرد
موسیقی ما - شب گذشته، اولین کنسرت ارکستر شهر تهران به رهبری «اسماعیل تهرانی» با حضور رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد و تعدادی از هنرمندان در مرکز همایشهای بینالمللی شهید آوینی فرهنگسرای بهمن تهران به اجرا در آمد. ارکستر در این برنامه قطعههای «مهربانی»، «آزادی»، «ای ایران»، «چنگ رودکی»، «به زندان» و «نخست گلبانگ مضرابی» از آثار آهنگسازانی چون روحالله خالقی، گلنوش خالقی، ابوالحسن صبا و حسین دهلوی را اجرا کرد.
«بابک ربوخه» -مدیر امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران- هدف از تشکیل «ارکستر شهر» را تلاشی برای آموختن آداب نوازندگی به جوانان دانست و اینکه با توجه به اینکه این روزها، حضور نسل جوان در عرصهی موسیقی کمتر شده است و این ارکستر فرصتی برای هماهنگی میان نسل جوان و پیشکسوت موسیقی است: «ما در مجموعه ارکستر شهر تهران تلاش کردیم با در کنار هم قرار دادن دو نسل جوان و پیشکسوت فضایی را فراهم کنیم که اتفاقات خوبی برای این فضا بیفتد. البته این چینش ابتدا ما را با چالشهایی مواجه کرد؛ ولی اندک اندک مشکلات مرتفع شدند.»
او همچنین از حمایتهای «محمود صلاحی» -رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران- در تشکیل ارکستر شهر تهران تشکر کرد و دو جشنواره بزرگ و بینالمللی «پیامبر مهربانی» و برنامههای تخصصی موسیقی را نیز به خاطر حمایتهای او دانست. در ادامهی برنامه «اسماعیل تهرانی» -رهبر ارکستر شهر تهران- هم از مسئولان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در راه اندازی ارکستر توضیح داد: «بذر این ماجرا در اسفندماه ۹۴ پاشیده شده است. بابک ربوخه به من گفت که قصد چنین کاری را دارند و جلسات متعددی را هم در این مورد برگزار کردند، اما من به آنها پیشنهاد دادم تا این مساله را فراموش کنند، چون فکر میکردم حاشیهها بسیار زیاد است. اما ایشان من را متقاعد کرد و من شکست خوردم و امروز از این ماجرا بسیار خوشحالم.»
او میگوید اواخر آذرماه سال ۹۵ اولین تمرین روی صحنه رفت و تا به امروز این ارکستر ۱۷ جلسه تمرین داشته است: «من اصرار به فراخوان داشتم؛ چرا که معتقدم شاید در کوچه و پس کوچههای این شهر یا شهرهای دیگر نوازندهای باشد. به هر حال من دو آرزو دارم. یکی اینکه امیدوارم این ارکستر تداوم پیدا کند. زیرا همیشه یک سیکل مریض احوالی داشته ایم که در آن از «آ» به «ب» حرکت کرده ایم و دوباره این مسیر تکرار شده است و هیچ وقت به مراحل بعد از «ب» نرسیده ایم. همچنین امیدوارم تمام شهرداری های این مرز و بوم کاری که شهرداری تهران و سازمان فرهنگی هنری انجام داده است را برای خود الگویی قرار دهند. ما جوانان با استعداد کم نداریم. ما در کشور ۸۰ میلیونی فقط دو عدد و نصفی ارکستر داریم و این اصلا خوب نیست.»
«فریدون شهبازیان» رهبر ارکستر ملی هم در این مراسم گفت: «وقتی ارکستری تشکیل میشود، برای همه ما جای امیدواری بسیاری است. تشکیل یک ارکستر نیاز به پیش دریافتهای بسیاری دارد تا بتوانند پیش هم بنشینند، هماهنگ شوند و آثار قابل قبولی ارائه دهند.»
او 17 جلسه تمرین را کم میداند: «ارکستر باید تمرکز بیشتری داشته باشند؛ ولی تشکیل چنین ارکستری با سازهای ایرانی که خیلی قبل دل مشغولی استاد دهلوی و من بوده است، قابل اعتناست و باید گفت شهرداری کار بزرگی کرده است. قرارگرفتن 40 نفر نوازنده کنار هم آن هم با سازهای ایرانی از نظر کوک و شنیداری بسیار مشکل و حتی دشوارتر از یک ارکستر سمفونیک است. امیدوارم نظیر این ارکستر در مملکت ما بیشتر شکل بگیرد و باعث شود جوانان کمک کنند موسیقی خوب را مردم ما بشنوند و این سالهای گذشتهای که از موسیقی درست و خوب دور بودهایم، پایان بگیرد و بتوانیم موسیقی خوب را به مردم ارائه دهیم. من نمی دانم برای رپرتوآری که در این ارکستر تشکیل شده است چقدر زحمت کشیده شده اما می دانم زمان بسیاری می برد که بتوانید قطعاتی را برای همچین ارکستری آماده کنید و قطعا هماهنگی این جوان های نوازنده کنار هم بسیار سخت است. امیدوارم که شهرداری تهران حالا که همت به این کار کرده است با همه قدرت از این کار حمایت کند. تشکیل این ارکستر کافی نیست باید حمایت شود، زیرا جوان هایی که اینجا فعالیت می کنند باید از هر نظر خیالشان راحت باشد. چند شب پیش در تالار وحدت با سه نفر از فرهنگیان ایتالیایی درباره موسیقی صحبت می کردیم که یکی از آنها که اهل شهر فلورانس بود گفت: در شهر فلورانس به آن کوچکی به جز ارکستر های مجلسی، ملی و محلی تنها چهار ارکستر سمفونیک وجود دارد. با این وجود تنها دو یا سه ارکستر برای مملکت ۸۰ میلیونی ما بسیار کم است.»
شهبازیان همچنین به این مساله اشاره کرد که در تمام کشورهای جهان تمام ارکسترهای سمفونیک متعلق به شهرداری است و اظهار امیدواری کرد که این اتفاق در ایران نیز رخ دهد: «من امیدوارم این اتفاق اینجا بیافتد و مسئولانی که از ارکستر شهر حمایت کردهاند، حمایت خود را ادامه دهند تا پابرجا بماند و دچار حاشیهها نشود و مهمتر از همه اینکه «ارکستر شهر» موسیقی اصیل ایران را برای شما اجرا میکنند و این خیلی اهمیت دارد. ارکستر شهر تهران مثل یک ارکستر ملی عمل خواهد کرد.»
«محمود صلاحی» -رییس سازمان فرهنگی هنری- به این مساله اشاره کرد که مجموعه کارهای فرهنگی هنری که در شهر تهران آماده میشود، ما را به جایی میرساند که مردم هر شب بتوانند یک تئاتر و فیلمی ببینند که نزدیک محل زندگی آنها هم باشد: «ما در زمینه تشکیل ارکستر کوتاهی داشتهایم برای همین در یک جلسه از چهارشنبههای هنر که خدمت استاد تهرانی بودهایم از ایشان درخواست کردیم تا ارکستر را راه بیاندازند، ما هم کمک میکنیم و امروز دیدید که راه افتاد و قطعا سازمان فرهنگی هنری حمایت می کند تا این جریان ادامه داشته باشد. همیشه گفتهام که همه جلوههای هنر همچون، خط، نمایش، موسیقی، تصویر، شعر، ادبیات در خدمت فرهنگ و هویت تاریخ ماست. هنر وقتی با فرهنگ آمیخته شد آن را ماندگارتر و جاودانهتر میکند. ما یک ملت با تاریخ چندهزار ساله و با هویت بزرگ باید از همه جلوههای هنری استفاده کنیم تا بتوانیم هویت و تاریخ خودمان را به نسل جوان بعد از خود و هم به مردم دنیا برسانیم. عیبی ندارد جوانهای ما هنرمندان دنیا را بشناسند اما عیب آنجاست که جوان ما هنرمند کشور خودش را نشناسد. عیب نیست که جوانها تاریخ و هویت دنیا و جهان را بشاسند عیب آنجاست که تاریخ و هویت خودمان را ندانیم.»
او موسیقی را هدیهای الهی دانست که باید آن را پاس داشت و در خدمت فرهنگ و هویت خود درآورد: «موسیقی برای تعالی فرد و جامعه است. یک آهنگ و موسیقی خوب حال آدم های عصر ماشینی را که گرفتار شلوغی و ترافیک است را خوب میکند.»
«بابک ربوخه» -مدیر امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران- هدف از تشکیل «ارکستر شهر» را تلاشی برای آموختن آداب نوازندگی به جوانان دانست و اینکه با توجه به اینکه این روزها، حضور نسل جوان در عرصهی موسیقی کمتر شده است و این ارکستر فرصتی برای هماهنگی میان نسل جوان و پیشکسوت موسیقی است: «ما در مجموعه ارکستر شهر تهران تلاش کردیم با در کنار هم قرار دادن دو نسل جوان و پیشکسوت فضایی را فراهم کنیم که اتفاقات خوبی برای این فضا بیفتد. البته این چینش ابتدا ما را با چالشهایی مواجه کرد؛ ولی اندک اندک مشکلات مرتفع شدند.»
او همچنین از حمایتهای «محمود صلاحی» -رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران- در تشکیل ارکستر شهر تهران تشکر کرد و دو جشنواره بزرگ و بینالمللی «پیامبر مهربانی» و برنامههای تخصصی موسیقی را نیز به خاطر حمایتهای او دانست. در ادامهی برنامه «اسماعیل تهرانی» -رهبر ارکستر شهر تهران- هم از مسئولان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در راه اندازی ارکستر توضیح داد: «بذر این ماجرا در اسفندماه ۹۴ پاشیده شده است. بابک ربوخه به من گفت که قصد چنین کاری را دارند و جلسات متعددی را هم در این مورد برگزار کردند، اما من به آنها پیشنهاد دادم تا این مساله را فراموش کنند، چون فکر میکردم حاشیهها بسیار زیاد است. اما ایشان من را متقاعد کرد و من شکست خوردم و امروز از این ماجرا بسیار خوشحالم.»
او میگوید اواخر آذرماه سال ۹۵ اولین تمرین روی صحنه رفت و تا به امروز این ارکستر ۱۷ جلسه تمرین داشته است: «من اصرار به فراخوان داشتم؛ چرا که معتقدم شاید در کوچه و پس کوچههای این شهر یا شهرهای دیگر نوازندهای باشد. به هر حال من دو آرزو دارم. یکی اینکه امیدوارم این ارکستر تداوم پیدا کند. زیرا همیشه یک سیکل مریض احوالی داشته ایم که در آن از «آ» به «ب» حرکت کرده ایم و دوباره این مسیر تکرار شده است و هیچ وقت به مراحل بعد از «ب» نرسیده ایم. همچنین امیدوارم تمام شهرداری های این مرز و بوم کاری که شهرداری تهران و سازمان فرهنگی هنری انجام داده است را برای خود الگویی قرار دهند. ما جوانان با استعداد کم نداریم. ما در کشور ۸۰ میلیونی فقط دو عدد و نصفی ارکستر داریم و این اصلا خوب نیست.»
«فریدون شهبازیان» رهبر ارکستر ملی هم در این مراسم گفت: «وقتی ارکستری تشکیل میشود، برای همه ما جای امیدواری بسیاری است. تشکیل یک ارکستر نیاز به پیش دریافتهای بسیاری دارد تا بتوانند پیش هم بنشینند، هماهنگ شوند و آثار قابل قبولی ارائه دهند.»
او 17 جلسه تمرین را کم میداند: «ارکستر باید تمرکز بیشتری داشته باشند؛ ولی تشکیل چنین ارکستری با سازهای ایرانی که خیلی قبل دل مشغولی استاد دهلوی و من بوده است، قابل اعتناست و باید گفت شهرداری کار بزرگی کرده است. قرارگرفتن 40 نفر نوازنده کنار هم آن هم با سازهای ایرانی از نظر کوک و شنیداری بسیار مشکل و حتی دشوارتر از یک ارکستر سمفونیک است. امیدوارم نظیر این ارکستر در مملکت ما بیشتر شکل بگیرد و باعث شود جوانان کمک کنند موسیقی خوب را مردم ما بشنوند و این سالهای گذشتهای که از موسیقی درست و خوب دور بودهایم، پایان بگیرد و بتوانیم موسیقی خوب را به مردم ارائه دهیم. من نمی دانم برای رپرتوآری که در این ارکستر تشکیل شده است چقدر زحمت کشیده شده اما می دانم زمان بسیاری می برد که بتوانید قطعاتی را برای همچین ارکستری آماده کنید و قطعا هماهنگی این جوان های نوازنده کنار هم بسیار سخت است. امیدوارم که شهرداری تهران حالا که همت به این کار کرده است با همه قدرت از این کار حمایت کند. تشکیل این ارکستر کافی نیست باید حمایت شود، زیرا جوان هایی که اینجا فعالیت می کنند باید از هر نظر خیالشان راحت باشد. چند شب پیش در تالار وحدت با سه نفر از فرهنگیان ایتالیایی درباره موسیقی صحبت می کردیم که یکی از آنها که اهل شهر فلورانس بود گفت: در شهر فلورانس به آن کوچکی به جز ارکستر های مجلسی، ملی و محلی تنها چهار ارکستر سمفونیک وجود دارد. با این وجود تنها دو یا سه ارکستر برای مملکت ۸۰ میلیونی ما بسیار کم است.»
شهبازیان همچنین به این مساله اشاره کرد که در تمام کشورهای جهان تمام ارکسترهای سمفونیک متعلق به شهرداری است و اظهار امیدواری کرد که این اتفاق در ایران نیز رخ دهد: «من امیدوارم این اتفاق اینجا بیافتد و مسئولانی که از ارکستر شهر حمایت کردهاند، حمایت خود را ادامه دهند تا پابرجا بماند و دچار حاشیهها نشود و مهمتر از همه اینکه «ارکستر شهر» موسیقی اصیل ایران را برای شما اجرا میکنند و این خیلی اهمیت دارد. ارکستر شهر تهران مثل یک ارکستر ملی عمل خواهد کرد.»
«محمود صلاحی» -رییس سازمان فرهنگی هنری- به این مساله اشاره کرد که مجموعه کارهای فرهنگی هنری که در شهر تهران آماده میشود، ما را به جایی میرساند که مردم هر شب بتوانند یک تئاتر و فیلمی ببینند که نزدیک محل زندگی آنها هم باشد: «ما در زمینه تشکیل ارکستر کوتاهی داشتهایم برای همین در یک جلسه از چهارشنبههای هنر که خدمت استاد تهرانی بودهایم از ایشان درخواست کردیم تا ارکستر را راه بیاندازند، ما هم کمک میکنیم و امروز دیدید که راه افتاد و قطعا سازمان فرهنگی هنری حمایت می کند تا این جریان ادامه داشته باشد. همیشه گفتهام که همه جلوههای هنر همچون، خط، نمایش، موسیقی، تصویر، شعر، ادبیات در خدمت فرهنگ و هویت تاریخ ماست. هنر وقتی با فرهنگ آمیخته شد آن را ماندگارتر و جاودانهتر میکند. ما یک ملت با تاریخ چندهزار ساله و با هویت بزرگ باید از همه جلوههای هنری استفاده کنیم تا بتوانیم هویت و تاریخ خودمان را به نسل جوان بعد از خود و هم به مردم دنیا برسانیم. عیبی ندارد جوانهای ما هنرمندان دنیا را بشناسند اما عیب آنجاست که جوان ما هنرمند کشور خودش را نشناسد. عیب نیست که جوانها تاریخ و هویت دنیا و جهان را بشاسند عیب آنجاست که تاریخ و هویت خودمان را ندانیم.»
او موسیقی را هدیهای الهی دانست که باید آن را پاس داشت و در خدمت فرهنگ و هویت خود درآورد: «موسیقی برای تعالی فرد و جامعه است. یک آهنگ و موسیقی خوب حال آدم های عصر ماشینی را که گرفتار شلوغی و ترافیک است را خوب میکند.»
تاریخ انتشار : یکشنبه 15 اسفند 1395 - 13:20
افزودن یک دیدگاه جدید