موسیقی ما - یلدا عباسی نوازنده دوتار خراسان و خواننده موسیقی مقامی، فولکلوریک، کردی و سرپرست گروه موسیقی «نازار» در جدیدترین آلبوم گروه موسیقی شیلر با قطعه‌ای بانام «عشق» به‌عنوان خواننده و نوازنده حضور دارد و روایت گر عشق و رنجِ دوری ست. البته که سخت‌ترین همکاری را عباسی بر عهده دارد چراکه حالا به‌واسطه نوازندگی و آواز وی، موسیقی مقامی که همیشه تعصبی بر تلفیق شدن آن وجود داشته با موسیقی الکترونیک تلفیق‌شده و قرار است در سطح بین‌المللی به انتشار برسد.

عباسی که موسیقی فولکوریک و مقامی و کردی خراسان در خونش است، از سه خشتی‌های معروف که ریشه در تاریخ دارد را با گویش کرمانجی بر روی موسیقی گروه آلمانی شیلر اجرا کرده است تا این موسیقی را به گوش جهانیان برساند و می‌گوید که از این همکاری احساس خوبی دارد.

وی که در کنسرواتوار جوزپه وردی میلان مشغول تحصیل است ترجیح می‌دهد راهی را که در پیش‌گرفته است ادامه دهد و برای اجراها و ضبط‌ها در ایام تعطیلاتش به ایران رفت‌وآمد کند چراکه اعتقادی به رفتن ندارد و ریشه و اصالتش را در ایران می‌بینید.
                                                                
                                                       

• *این همکاری، پل ارتباطی بین فرهنگ‌ها و کشورهاست

یلدا عباسی که از طریق پیروز ارجمند به این پروژه معرفی‌شده است درباره همکاری با گروه شیلر توضیح داد: متأسفانه در ابتدا آشنایی با این گروه و فضای کاریشان نداشتم و پس از جستجو در اینترنت، به دلیل حساسیت موجود در ژانر موسیقی که در آن فعالیت می‌کنم، با اساتید و دوستانی که پیش‌تر سابقه همکاری با آن‌ها را داشتم، مشورت کردم و درنهایت به این نتیجه رسیدم که این همکاری می‌تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند و پل ارتباطی بین فرهنگ‌ها و کشورها باشد.

این نوازنده و خواننده موسیقی مقامی درباره حساسیت‌های این ژانر موسیقی بیان کرد: همیشه در موسیقی مقامی با تعصب‌ها، انتقادات و پیشنهاداتی از سمت بزرگان این عرصه مواجه بوده و هستیم به دلیل اینکه تاکنون شاهد تلفیق موسیقی‌های گوناگون با یکدیگر بوده‌ایم که یا نتایج خوبی نداشته و یا دیده نشده است. درواقع صرفاً هنرمندانی در کنار یکدیگر به تلفیق موسیقی پرداخته‌اند بدون آنکه علم این کار را داشته باشند درصورتی‌که این کار نیازمند دانش است، امری که در گروه شیلر به‌خوبی دیده و احساس می‌شود. شخصاً پیش از ضبط کار گمان نمی‌کردم اتفاق به این خوبی بین موسیقی مقامی و موسیقی الکترونیک بی افتد به‌نحوی‌که من را تحت تأثیر قرار دهد.
 

• داستان عشق و رنجِ هجران

وی با اعلام نگرانی خود پیش از ضبط اثر، گفت: ازآنجایی‌که نمی‌دانستم کار در چه فضایی است کمی استرس داشتم و می‌خواستم کار را پیش از نوازندگی بشنوم تا روی آن ساز بنوازم اما این مهم اتفاق نیفتاد و هم‌زمان با شنیدن کار شروع به نوازندگی در مقام «گرایلی» کردم که ریتم آزادی دارد و می‌تواند به‌راحتی با این موسیقی تلفیق شود و هم‌زمان با نوازندگی من، کریستوفر (سرپرست گروه) خیلی سریع آکوردها را دریافت کردند و پَد زیبایی را برای نوازندگی ساز دوتار ساختند که خوشبختانه فضای خوبی را برای زیر صدای ساز به من داد و حس واقعی ملودی نهفته این کار به من منتقل و تمام نگرانی‌هایم برطرف شد.
 

• * از سه خشتی‌های معروف را با گویش کرمانجی اجرا کردم

عباسی در توضیح این همکاری افزود: من بر روی کاری که نوازندگی‌اش را بر عهده داشتم در مقام گرایلی را خواندم. تمام مقام‌هایی که ما اجرا می‌کنیم دارای ریشه تاریخی و بر اساس داستان واقعی است. این کار هم داستان کُردهایی را روایت می‌کند که از مناطق دیگر به دلیل پاسداری از مرزها به ایران کوچانده شده‌اند و درواقع رنجِ دوری و هجران را بیان می‌کند اما زمانی که متوجه شدم نام این کار «عشق» است داستان را به عاشق و معشوق هم مرتبط و درواقع از سه خشتی‌های معروف که داستان واقعی و ریشه در تاریخ دارد را با گویش کرمانجی اجرا کردم.
 

• *بر اساس تعصب‌ها، موسیقی‌های مقامی باید با همان شیوه گذشته اجرا شود

این نوازنده دوتار درباره تعصب‌های فعالان این عرصه موسیقی برای عدم تلفیق با دیگر موسیقی‌ها اظهار کرد: اتفاقاً مشکل همین‌جاست که بر اساس همین تعصب‌ها، موسیقی‌های مقامی باید با همان شیوه گذشته اجرا شود درصورتی‌که به‌شخصه اعتقاددارم ما می‌توانیم ملودی را آرایش کنیم و این مهم با همین تلفیق‌ها و در کنار سازهای دیگر قرار گرفتن اتفاق می‌افتد و بر همین اساس هم، گروه «نازار» را راه‌اندازی کردم و ساز دوتار خراسان را در کنار دیگر سازها قراردادم و جالب است زمانی که من فعالیت گروهم را آغاز کردم همه معتقد بودند ساز دوتار باید به‌تنهایی نواخته شود درصورتی‌که اکنون این ساز در کنار سازهای دیگر آنسامبل خوبی را تشکیل داده است و قطعاً نوازندگی ساز دوتار روی موسیقی غربی می‌تواند کمک شایانی به این ساز و موسیقی مقامی کند.

وی با تاکید اینکه پس‌ازاین تجربه حتماً به سمت موسیقی تلفیقی خواهد رفت، افزود: در حال حاضر در کنسرواتوار جوزپه وردی میلان مشغول تحصیل هستم و از سمت نوازندگان این کنسرواتور پیشنهاداتی را در همین راستا داشتم اما تا زمانی که به دانش این کار نرسیدم خیلی زود است که دست به چنین کارهایی به‌عنوان مؤلف بزنم ولی در آینده حتماً این کار را انجام خواهم داد.

 

• *جایگاه بانوان در عرصه موسیقی تثبیت‌شده است

عباسی که در حال حاضر در کشور ایتالیا مشغول تحصیل است درباره مهاجرت از ایران و ادامه فعالیت در کشورهای دیگر گفت: به رفتن اعتقادی ندارم چون موسیقی که من اجرا می‌کنم ریشه‌اش به ایران بازمی‌گردد و از طرفی محدودیت‌ها برای فعالیت بانوان در عرصه موسیقی دیگر به شکل گذشته نیست و خوشبختانه جایگاه بانوان در عرصه موسیقی تثبیت‌شده است و ترجیح می‌دهم رویه‌ای را که در پیش‌گرفته‌ام ادامه دهم و برای اجراها و ضبط‌ها در ایام تعطیلات به ایران رفت‌وآمد کنم

وی در پایان بیان کرد: طی سال‌های اخیر ساز دوتار خراسان علاقه‌مندان بسیاری را جهت یادگیری پیداکرده است اما این همکاری کمک بزرگی به شناخته شدن این ساز در سطح بین‌المللی می‌کند چون صرفاً به ایران محدود نیست و همین ارتباط فرهنگی بین دو کشور نشان می‌دهد ساز دوتار خراسان توانسته در کنار موسیقی غربی قرار بگیرد و قطعاً بازخوردهای خیلی خوبی را به همراه خواهد داشت. این همکاری برای شخص من نیز بسیار تجربه خوبی بود و می‌توانم بگوییم از این همکاری احساس خوبی دارم .