برگرفته از موسیقی کلاسیک کشور عراق
آلبوم ««مقام العراقی بغداد» توسط انتشارات ماهور عرضه شد
موسیقی ما - آلبوم «مقام العراقی بغداد» برگرفته از موسیقی کلاسیک کشور عراق با هنرمندی گروه محمد القبّانجی و عَزّوری هارون العّواد توسط انتشارات ماهور عرضه شد.
در توضیح این آلبوم که توسط برنار موصلی از ضبط گروه در کنگره قاهره استخراج شده، آمده است: «موسیقی عالمانه بغداد میراث دار یک سنّت عربی پیچیده است که در آن تأثیرات سامی، ترکی، ایرانی، کُردی و حتی هندی با هم در آمیختهاند. این موسیقی نوبتهای مُدال با ساختارهای معینی را به کار میگیرد که میتوان مشابه آنها را در مکتبهای سوری، مصری و عثمانی یافت. به عبارتی نوعی رنگآمیزی خاصْ هر مُد آن را با انسجام و حسآمیزیای که برانگیزاننده «طرب» است احاطه کرده است.رنگ صوتی سازها و فنون آوازی نیز این سنّت را متمایز میکند. این موسیقی، که موسیقیدانانش آن را المقام العراقی مینامند، در موصل و کرکوک نیز، در جشنها و کنسرتهای خصوصی، رواج دارد. یک گروه از سازهای سنتی، بهنام «چالغی بغدادی» از ترکی چالماک، بهمعنی نواختن، اجراکننده اثر است . این کارگان ملُودیک، که در آن، بهندرت، مذهبی و غیرمذهبی از هم جدا میشوند، در بیشتر آیینهای مذهبی بینالنهرین سُنّی، شیعه، یهودی، مسیحیِ کلدانی و آسوری، زرتشتی و یزیدی با تفاوتهایی یافت میشود و اغلب با متونِ عرفانی و رازوَرزانه پیوند خورده است.
بیشترِ اقوامِ کشور در شکلگیری این کارگان سهمی ایفا کردهاند و این سنّت، که بهخوبی شناخته نشده و از سبکی همانقدر کهن که پالوده برخوردار است ، این پرسش را برمیانگیزد که چه رابطهای میان آن و عمل موسیقایی زمانهای دور، در عصر طلایی عباسیان، وجود دارد که زیباشناسی باکیفیتی را در خود حفظ کرده است.»
در توضیح این آلبوم که توسط برنار موصلی از ضبط گروه در کنگره قاهره استخراج شده، آمده است: «موسیقی عالمانه بغداد میراث دار یک سنّت عربی پیچیده است که در آن تأثیرات سامی، ترکی، ایرانی، کُردی و حتی هندی با هم در آمیختهاند. این موسیقی نوبتهای مُدال با ساختارهای معینی را به کار میگیرد که میتوان مشابه آنها را در مکتبهای سوری، مصری و عثمانی یافت. به عبارتی نوعی رنگآمیزی خاصْ هر مُد آن را با انسجام و حسآمیزیای که برانگیزاننده «طرب» است احاطه کرده است.رنگ صوتی سازها و فنون آوازی نیز این سنّت را متمایز میکند. این موسیقی، که موسیقیدانانش آن را المقام العراقی مینامند، در موصل و کرکوک نیز، در جشنها و کنسرتهای خصوصی، رواج دارد. یک گروه از سازهای سنتی، بهنام «چالغی بغدادی» از ترکی چالماک، بهمعنی نواختن، اجراکننده اثر است . این کارگان ملُودیک، که در آن، بهندرت، مذهبی و غیرمذهبی از هم جدا میشوند، در بیشتر آیینهای مذهبی بینالنهرین سُنّی، شیعه، یهودی، مسیحیِ کلدانی و آسوری، زرتشتی و یزیدی با تفاوتهایی یافت میشود و اغلب با متونِ عرفانی و رازوَرزانه پیوند خورده است.
بیشترِ اقوامِ کشور در شکلگیری این کارگان سهمی ایفا کردهاند و این سنّت، که بهخوبی شناخته نشده و از سبکی همانقدر کهن که پالوده برخوردار است ، این پرسش را برمیانگیزد که چه رابطهای میان آن و عمل موسیقایی زمانهای دور، در عصر طلایی عباسیان، وجود دارد که زیباشناسی باکیفیتی را در خود حفظ کرده است.»
تاریخ انتشار : سه شنبه 17 مهر 1397 - 13:33
افزودن یک دیدگاه جدید