موسیقی ما - گزارش‌های تازه حاکی از این است که متوسطِ مدت‌زمان آهنگ‌های پاپ به صورت چشمگیری کاهش پیدا کرده است.
متوسط مدت‌زمان صد آهنگ برتر بیلبورد در سال ۲۰۰۰ درحدود ۴ دقیقه بوده است، در حالی که در پنج سال گذشته این بازه ۲۰ ثانیه کمتر شده و در سال ۲۰۱۸ به ۳ دقیقه و ۳۰ ثانیه رسیده است.
۶ درصد از آهنگ‌های هیت در سال گذشته در حدود ۲ دقیقه و ۳۰ ثانیه و یا کمتر بوده‌اند.  در حالی که آمار آن‌ها در سال ۲۰۱۵ در حدود ۱ درصد بود.
حال باید ببینیم چه رخ داده‌است؟ به‌نظر می‌رسد که استریمینگ (استاندارد پشتیبانی جریان زنده) سهم مهمی در این ماجرا دارد. در سال ۲۰۱۵، استریمینگ به‌عنوان بزرگترین منبع درآمد صنعت موسیقی در امریکا از دانلودهای دیجیتال پیشی گرفت: در سال ۲۰۱۵ این منبع ۳۴ درصد از این درآمد را پوشش می‌داد،‌ در حالی که در سال ۲۰۱۸ این نرخ به ۷۵ درصد رسید. پیروی این روند، بسیاری از هنرمندان موسیقی خود را با نوع مصرف آن منطبق کردند. در واقع، استریم‌های بیشتر درآمد بیشتری را به‌دنبال دارد و با اینکه این نمی‌تواند تنها دلیل باشد اما سبب شده تا حجم آهنگ اهمیت زیادی بیابد.
به گزارش سی.بی.سی،‌ یک میلیون استریم بر روی اسپاتیفای درآمدی بالغ بر ۷۰۰۰ دلار دارد؛ البته جف پانچیک، مؤسس شبکه ریپُست – یک شرکت پخش دیجیتال که هنرمندان را به پلتفرم‌هایی چون اسپاتیفای و ساوندکلود مرتبط می‌کند- در گفتگوی خود با کوارتس این رقم را ۴۰۰۰ دلار تخمین زده است. به گزارش Digital Music News، اسپاتیفای در ازای هر استریم ۰.۰۰۳۹۷ دلار دپرداخت می‌کند که این به تخمین پانچیک نزدیک‌تر است. نکته‌ی مهم این است که ده درصد از هنرمندانِ در صدر، مانند دریک و اِد شیرَن- که قطعاتشان بالای یک میلیارد استریم می‌شود- ۹۹ درصد استریم‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. همچنین، پس از آنکه درآمد حاصل از این کار بین همه- از جمله آهنگساز، تهیه‌کننده، نوازندگان و ..- تقسیم شد، برای آن ۹۰ درصدِ باقی مانده دیگر درآمد چندانی نمی‌ماند؛ در اینجا بود که حجم  آهنگ اهمیت پیدا کرد.
به گفته‌ی پانچیک، از آنجایی که هر استریم معمولاً - فارغ از مدت‌زمان آهنگ- درآمد یکسانی دارد، این انگیزه را در هنرمندان به‌وجود می‌آورد که آهنگ‌های کوتاه‌تری را تولید کنند که تا جایی که ممکن است استریم شود. «این یک راهبرد کلی برای بازی در این سیستم است. هنرمندانی که محتوای بیشتر و کوتاه‌تری را تولید می‌کنند با ما بهتر کار می‌کنند»
علاوه بر اثر استریمینگ، آهنگ‌های کوتاه‌تر بخشی از «فرهنگ خشنودی آنی» در عصر دیجیتال است. این فرهنگ بیانگر نیاز به برآورده‌شدن نیازها بدون فوت وقت و انتظار است. آنچه که در همه‌ی ابعاد زندگی کنونی به‌چشم می‌خورد و عرضه‌کنندگان را بر آن داشته تا خدمات خود را بر مبنای آن ادامه‌دهند و نمود این فرهنگ را می‌توان در خریدهای دیجیتال دید که هرگونه فرایند فیزیکی و انتظاری را  حذف می‌کند. سایت پاپیولار در گزارشی بیان کرده که بازه‌ی زمانی توجه بشر کوتاه‌تر شده است؛ البته این گزارش و نتیجه‌گیری بسیار محل مناقشه است،‌ با این حال می‌توان گفت که کابران بسیار سریع‌تر از گذشته خسته می‌شوند و حوصله‌شان سر می‌رود. از این‌رو تنوع یک راه‌حل برای آن‌ها محسوب می‌شود: کابران به احتمال زیاد آلبومی را که قطعات کوتاه‌تری دارد کامل گوش می‌دهند؛ زیرا می‌دانند که برای رسیدن به  آهنگ بعدی نباید زیاد منتظر بمانند. حتی اگر مدت‌زمان کل آلبوم زیاد باشد.
باید به خاطر داشت که اختصار ویژگی این عصر است:‌ عصر چت و داستان‌های اینستاگرامی. شمار بسیار بالای هنرمندانی که به آهنگ‌ها و تیزرهای یک‌دقیقه‌ای یا کمتر روی آورده‌اند گواهِ تأثیر بسیار شبکه‌های اجتماعی است.