[ سالار زمانیان - آهنگساز ]

«شهرزاد»‌ آنسامبلی است كه سال هاست دوست‌داران موسیقی جدی را به شنیدن داستان‌های خود دعوت می‌كند و این بار نیز ما نشستیم به شنیدنِ داستانِ تازه‌ای از این نوازندگانِ متبحر.

در آخرین کنسرتی که این گروه در تالار رودکی برگزار کرد، ضیافتی شنیدنِ ویولن تینا جامه گرمی و یگانه حسینی‌نیا و ویولن آلتو «لعیا اعتمادی» كه تازگی به این تركیب مضاف شده و ویولن‌سل نگار نوراد بسیار هماهنگ و گوش‌نواز بود. بخش نخست، «انوانسیون‌های» سه صدایی باخ را شنیدیم كه برای دو ویولن و ویولنسل توسط «بهزاد هوشمند» به زیبایی تنظیم شده بود؛ سپس همین تركیب، تریوی زهی در سل مینور را اثر الكساندر برودین كه واریاسیون‌هایی بر روی قطعه‌ی «چه كرده‌ام كه آزار دیده ای؟» اجرا كرد. قطعه‌ی بعد «باگاتل‌ها» اثر دورژاك بود.

مجموعه ای پنج موومانی برای دو ویولن و یك ویولنسل و پیانو كه نوازندگی پیانو آن را «آرش هژیرآزاد» عهده دار بود. شهرزاد، قطعه‌ی «از سوی دیگر» را به عنوان آخرین قصه روایت كرد. حال و هوای این اثر موسیقی ایرانی در فضای موسیقی معاصر برای كوارتت زهی بود که «هوشیار خیام»‌ آن را برای این گروه آهنگ‌سازی کرده است.  

یكی دیگر از نقاط قوت شهرزاد، تمركز بر موسیقی بی‌كلام است –موسیقی‌ای كه دغدغه و علاقه‌ی شخصی نگارنده‌ی متن است- و با تركیب كوارتت زهی اجراهای گوناگون در تهران و حتی خارج از كشور داشت كه با استقبال علاقه‌مندان همراه بود. بدون تعارف اگر بخواهیم قدری امید به اصلاح موسیقی جدی ایران درین روزها داشته باشیم، باید زلف زان گره سخت بر جان گروه‌های خوبی زد مثلِ شهرزاد.

چه خوب است كه وقتی آهنگسازی قطعه ای می خواهد تصنیف كند با خیالی راحت و حق انتخاب های زیاد، در ذهنش چندین آنسامبل خوب جای داشته باشد. آرزوی موفقیت های بیشتر برای شهرزاد كه درین فضای كِدر، موسیقی خوب برایمان تعریف می‌كند.