موسیقی ما - سما بابایی: مراسم رونمایی آلبوم «آرش کمانگیر» با خوانندگی شهرام ناظری، آهنگسازی پژمان طاهری و روایت قطب الدین صادقی برگزار شد. جدیدترین آلبوم شوالیه‌ی آواز ایران،‌ یک اثر ارکسترال است که بر اساس شعری از سیاوش کسرایی در «کنسرت هاوس» شهر وین توسط ارکستر مجلسی اتریش ضبط شده است. «آرش کمانگیر» متشکل از هفت قطعه به نام‌های «شب»، «قصه»، «امید»، «آهنگ دگر»، «بدرود»، «آرش» و «سوگ» است. در این مراسم «محمدحسین توتونچیان» در سخنانی گفت این آلبوم با زحمت‌های فراوان دوست هنرمندم پژمان طاهری به سرانجام رسید؛ اما «پژمان طاهری» -آهنگساز آلبوم «آرش کمانگیر»- از انتشار اثرش با همراهی شوالیه‌ی آواز ایران بسیار استقبال کرد و به این مساله اشاره که این آلبوم حاصلِ تلاش‌هایی دشوار است: «خوشبختانه نمونه‌های عینی از آرش کمانگیر در کشور ما وجود دارند که می‌توانند در قالب یک اثر موسیقایی به مخاطبان معرفی شوند؛ این پروژه بعد از «امیرکبیر» دربرگیرنده لحظات خوبی بود که بعدها درباره‌ی آن به صورت مکتوب نکاتی را بازگو خواهم کرد؛‌ اما گمان می‌کنم دوران انتشار سی دی به پایان رسیده و من از دوست خوبم آقای توتونچیان تشکر می‌کنم که با وجود اینکه می‌داند این اثر توجیه اقتصادی ندارد نسبت به انتشار آن و برگزاری کنسرت این پروژه همکاری‌های شایسته‌ای انجام داد.» اما «شهرام ناظری» -خواننده آلبوم آرش کمانگیر- نیز در این نشست بیان کرد: «تولید سی‌دی به لحاظ اقتصادی بازدهی ندارد؛ اما ما هم‌چنان به تلاش‌هایمان در این خصوص ادامه می‌دهیم؛ چون فکر می‌کنیم باید کاری انجام دهیم. برادران طاهری می‌خواستند من را وارد دنیای دیگری کنند و به همین خاطر ما با یکدیگر بحث‌هایی طولانی داشتیم؛ اما بسیار خوشحالم که همراهم بودند.» او با ذکر این نکته که برای تولید یک اثر موسیقایی، خوانندگی مهم‌ترین و تنهاترین اصل نیست،‌به این نکته اشاره کرد که یک خواننده باید به تمام وجوه فرهنگی کشور خود از تاریخ گرفته تا ادبیات آشنا باشد: «من از کودکی تلاش کردم با آشنایی تاریخ و فرهنگ کشورم به موسیقی وارد شده و لحن خودم را به مخاطبان معرفی کنم. این شیوه در پروژه آرش کمانگیر هم ادامه پیدا کرد و خوشبختانه به مرحله‌ای رسید که با وجود کلنجارهای فراوان اثر ارزشمندی را به جامعه مخاطب تحویل داد. هر دوره‌ای بیان‌کننده یک فضایی در عرصه فرهنگ و هنر است. امروزه دوره دیگری است که حس هنری در آثار موسیقایی به وضوح مشاهده می‌شود و حتی آن شور و احوالی که در دهه‌های قبل وجود داشت دیگر رنگ باخته است. امروز اینترنت از یک سو می‌تواند تأثیر منفی بگذارد و از سوی دیگر مساله پرداختن به فرهنگ، دیگر مورد توجه دولت نیست در نتیجه طبیعی است که همه چیز آرام‌آرام افت پیدا کرده و اگر خواننده‌ای هم در این شرایط رشد کند دیگر آن تأثیرگذاری لازم را برای موسیقی و مخاطب نداشته باشد.»

او با بیان اینکه در این سال‌ها، چندین غول موسیقی ایران را از دست دادیم و همین شرایط موسیقی را دچار دگرگونی کرد، ادامه داد: «نبود مراکزی چون مرکز حفظ و اشاعه و فقدان استادان موسیقی ایران، این روزها شرایط موسیقی در کشور را نامطلوب کرده است. زمان نوجوانی‌ام از بسیاری استادان آموختم و تمام تلاشم را کردم تا رسمِ شاگردی را برای‌شان به جا آورم؛ یادم می‌آید در نوجوانی استادی داشتم که از کار بیکار شده بود و در دماوند زندگی می‌کرد و من برای قدرشناسی از این هنرمند بزرگ، برای او در زمستان نفت می‌بردم؛ چون خودم را مدیون او می‌دانستم؛ امروز هم آن نگاه را در زندگی کاری‌ام ادامه داده‌ام و تلاش کردم تا این موضوع را به برادران طاهری نیز تعمیم دهم؛ البته بسیار خوشحالم که چنین اتفاقی افتاد و منظومه آرش کمانگیر با ویژگی‌های بسیار ارزشمندی که دارد به مخاطبان ارائه شد. من نمی‌دانم چه شد که ضبط این پروژه بسیار روان انجام گرفت و من به صورت خلاقانه به لحن‌هایی از آواز رسیدم که برای خودم تجربه‌‌ای ارزشمند بود. به هر ترتیب خوانش اسطوره آرش کمانگیر کار بسیار سختی بود که من به صورت کاملاً خلاق و در عرض یک روز آنها را خواندم.» او با بیان اینکه ما نمی‌توانیم با صداوسیما رقابت کنیم، ادامه داد: «من سال‌هاست در صداوسیما حضور ندارم، سیاست رسانه ملی حمایت از کارهای سطح پایین است و به همین خاطر شرایط این‌گونه است.

این رسانه تمام جامعه را تحت پوشش خود قرار داده است و ما توانایی مقابله با این جریان نابرابر را نداریم. ما در این عرصه فقط می‌توانیم سعی کنیم تا با کمک علاقه‌مندان فرهنگ، کارهایمان را منتشر کنیم. متأسفانه تبلیغات در دست ما نیست و ما هم نمی‌توانیم با هشتاد میلیون ایرانی حرف بزنیم. من سال‌هاست در این جنگ نابرابر حضور داشته‌ام؛ اما وقتی کاری برای هدایت گوش شنیداری جامعه نمی‌توان انجام داد؛‌ اگر چه مردم ایران با وجود تمام مسائلی که وجود داشته هنوز خواستار فرهنگ و هنر ایرانی هستند و ما هم با اتکا به آن‌ها هر تلاشی می‌کنیم.»‌ در ادامه‌ی این مراسم «قطب‌الدین صادقی» راوی پروژه «آرش کمانگیر» هم در توضیحاتی بیان کرد: «تخصص من به دور از عالم موسیقی است و این برای اولین‌بار است که در خدمت هنرمندانی در عرصه موسیقی هستم که از دیرباز با کارهای آنان آشنا بودم. به اعتقاد من آرش کمانگیر حماسی‌ترین شعر ایران است که به دلیل شرایط سیاسی دهه چهل، سیاوش کسرایی را واداشت که احساسات شاعرانه و میهن‌دوستی خود را در آن ارائه دهد. این شعر دارای یک فرهنگ مهری بوده که دارای ارزش‌های فراوانی است. این اثر یک ادای احترام به پهلوانان ملی است که زنده کردن آن یکی از وظایف هنرمندان هر دوره است.»