موسیقی ما - «نصیر حیدریان» چهره‌ای شناخته شده در موسیقی ایران و حتی جهان است. او سال‌ها قبل در ایران به عنوانِ نوازنده‌ی «ترومبون» فعالیت می‌کرد و پس از‌آن برای ادامه‌ی تحصیلات به کشور اتریش رفت و در دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی شهر وین، رشته ساز ترومبون را فراگرفت و در سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷ میلادی در دانشگاه موسیقی شهر گراتز تحصیل خود را در رشته رهبری ارکستر ادامه داد. او سال‌هاست در «گراتز» و شهرهایی چون بازل، زوریخ، بن، مونیخ و بارسلون، تالار بتهوون و ارکستر مجلسی مونیخ رهبری می‌کند.
«حیدریان» پیش از این، اپرای عاشورا اثر بهزاد عبدی را به روی صحنه برد و به تازگی نیز بارِ دیگر به تهران آمده تا با این ارکستر بنوازد؛ حضور او اما در ایران با حاشیه‌های بسیار همراه شد؛ به همین دلیل با او به گفت‌وگو نشسته‌ایم:
 

• آقای حیدریان به تازگی ابهاماتی درباره‌ی مدارک تحصیلی شما پیش آمده است؛ می‌خواستیم خودتان در این باره توضیح دهید؟

من هم در برخی رسانه‌ها مطالبی در این خصوص دیده‌ام که تلاشی برای پاسخ به آن نکردم؛ چون گمانم بر این است که کار یک هنرمند و تاثیرگذاری‌اش می‌تواند همه چیز را ثابت کند؛ البته روز گذشته تعدادی از نوازندگانِ ارکستر سمفونیک نامه‌ای در حمایت از من و در پاسخ به این شائبه‌ها منتشر کردند که از آنان سپاس‌گزارم. به هر حال همه چیز درباره‌ی من به صورتِ شفاف وجود دارد و رزومه‌ام کاملا مشخص است؛ من سال‌ها پیش مدارکم را از دانشگاه «گراتز» دریافت کرده‌ام و حالا هم در همان دانشگاه مشغول تدریس هستم. ای‌کاش کسانی که این ابهامات را مطرح کردند،  در یک تماس تلفنی اصلِ ماجرا را از من می‌پرسیدند. در تمام دنیا زمانی که یک فرد (به درست یا غلط) در معرضِ اتهامی قرار می‌گیرد، ابتدا با او تماس گرفته می‌شود تا حقیقت آشکار شود، این دوستان نیز می‌توانستند با من ارتباط بگیرند و اگر من پاسخ‌گو نبودم، می‌توانستند آنچه را که می‌خواهند بیان کنند؛ ضمن اینکه اصلا شاید نیازی به تلفن کردن به من هم نبود، شما می‌توانید به راحتی سایت دانشگاه گراتز را پیدا کنید و اساتیدی که در آن تدریس می‌کنند و واحدهایی که درس می‌دهند را در آن مشاهده کنید.
 

• به نظرتان دلیل طرح این مساله چه بوده است؟

به نظرم کسی که این شائبه‌ها را ایجاد کرده است، خودش بیش از هر کسی دیگری به حقیقت ماجرا و اینکه من مدرک تحصیلی‌ام را از کجا و چگونه دریافت کرده‌ام و در این سال‌ها نیز در چه جاهایی رهبری کرده‌ام؛ آگاه است، بنابراین طرح این سوالات بدون شک با نیتِ دیگری است.
 

• چه نیتی؟

هیچ نمی‌دانم و خودم هم متعجب هستم، به خصوص آنکه طی چهل سالِ گذشته رهبران بسیاری در ایران ارکستر را هدایت کرده‌اند و کسی از آنان مدرکی دال بر تاییدِ مدرکش نخواسته است، اما بعد از ورود من به ایران این ابهامات مطرح شد. اینکه چرا و به چه دلیل را نمی‌دانم؛ لابد فقط خدا و خودشان می‌دانند. راستش من از این مسایل در اینجا چیزی نمی‌دانم؛ چون35 سال است که در خارج از کشور حضور دارم.
 

• یکی از موارد مطرح شده، حضور شما در ارکسترهای مختلف است.

مثلِ بازل؟
 

• بله.

خب روزنامه‌ای که به نقدِ آن اجرا با رهبری من پرداخته بود، وجود دارد که رایزنِ فرهنگی اتریش نیز آن را منتشر کردند. به نظرِ من با وجود مدرک، اصرار به یک تفکرِ اشتباه بی‌اخلاقی است. گویا دوستان می‌خواهند آنقدر به این مسایل دامن بزنند که این شائبه را ایجاد کنند که حضور من در ایران می‌تواند منجر به حاشیه شود؛ در حالی که من در مدت زمان حضورم در ایران، مسترکلاس‌های بسیاری گذاشتم و دو ساعت و نیم با حضور یازده گروه به اجرای برنامه در تالار رودکی پرداخیتم، برنامه‌ی ارکستر سمفونیک نیز و صدادهی ارکستر هم دیگر مساله‌ای است که اهالی فن باید به آن صحه بگذارند. در این میان از آنجا که این مسایل را از زبانِ تعدادی از نوازندگان ارکستر سمفونیک مطرح کردند، بسیار غمگین شدم. نوازندگانِ ارکستر همه دوستانِ من و مثلِ فرزندانِ من هستند.
 

• نامه‌ی حمایت رضا مریوند از نصیر حیدریان 

در این میان «رضا مریوند» نیز در حمایت از «نصیر حیدریان» در نامه‌ای به «موسیقی ما» نوشته است:

 27 اردیبهشت 98 شاهد اجرایی درجه یک از ارکستر سمفونیک تهران به رهبری استاد نصیر حیدریان با همراهی گرالد پرین فالک سولیست ساکسوفون اهل اتریش بودیم. اجرایی به حق کم نظیر و استادانه که طی سالیان اخیر کمتر شاهدش بوده ایم؛ ولی متاسفانه چند روز پس از اجرا مطلبی غیرواقعی در خصوص رزومه استاد حیدریان و با هدف تخریب ایشان و  معاونت هنری وزارت ارشاد منتشر میشود. بنده سال هاست استاد نصیر حیدریان را می‌شناسم، چندی‌است افتخار شاگردی ایشان را دارم و در سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر افتخار این را داشته‌ام دستیار ایشان باشم و به عنوان کوچکترین عضو جامعه موسیقی ایران لازم دانستم تا در این خصوص مواردی را بیان کنم:
 
1- در بخشی از موارد مطرح شده، نویسنده از قول جامعه هنری موسیقی ایران ابراز نگرانی کرده است. سوال اینجاست چطور کسی که سال‌ها خارج از ایران است از فعالیت موسیقی ایران به دور چرا یکباره نگران وضعیت موسیقی ایران شده است و به چه حقی از قول نوازندگان ارکستر سمفونیک و جامعه موسیقی ابراز نظر می کند. لازم به ذکر است نوازندگان ارکستر سمفونیک با انتشار نامه ای موارد مطرح شده را کذب و حضور استاد حیدریان را باعث پیشرفت موسیقی ایران دانستند.
 
2 -  استقبال هنرجویان و دانشجویان موسیقی از مستر کلاس‌های اخیر استاد حیدریان در زمینه رهبری ارکستر و آنسامبل ساز های بادی، خود نشان ازعلم و کیفیت بالای کار ایشان دارد و بسیاری از علاقه‌مندان پیگیر شرکت در دوره‌های بعدی کلاس‌های ایشان هستند که به عنوان بخشی از هنرمندان و فعالان موسیقی نسبت به موارد مطرح شده ابراز تاسف کرده اند.
 
3-  در سفر پیشین استاد حیدریان، همراه با نوازندگان ارکستر رتوریک که متشکل از نوازندگان سابق و فعلی ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر صداو سیما و .... هستند، میزبان ایشان بودیم و بنده شاهد اشتیاق تک تک نوازندگان از همکاری با استاد حیدریان بوده ام و بسیاری از آنها در صفحاتشون صداقت، علم و انسانیت نصیر حیدریان را از ویژگی های برجسته ایشان دانسته‌اند؛ همچنین در مستر کلاس‌هایی که استاد حیدریان در بهمن ماه برای ارکستر فیلارمونیک گیلان برگزار کرده‌اند از نزدیک شاهد شوق آموختن از سوی نوازنده‌های جوان این ارکستر بوده ام و طی صحبت هایی که با کیوان حبیب زاده (رهبر ارکستر) و نوید شعبانزاده (کنسرت مایستر) که هر دو از نوازنده های سابق ارکستر سمفونیک تهران نیز بوده‌اند داشتم، نسبت به حضور استاد حیدریان در تمرینات این ارکستر همواره ابراز خرسندی کرده‌اند و علاقمند به تداوم این کلاس‌ها بوده‌اند.
 
4-  حضور چهره های مطرح و اساتید پیشکسوت موسیقی در تمرینات و اجرای 27 اردیبهشت خود گویای کیفیت کار ارکستر و البته استاد حیدریان هست. بنده شخصا در تمرینات پایانی ارکستر و در حضور برخی از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران از زبان استاد چکناواریان شنیدم که «نصیر حیدریان بهترین رهبر ارکستر ایرانی است». همچنین بعد از اجرا در بک استیج طی صحبتی با استاد شاهین فرهت ایشان گفتند: «سال‌هاست چنین صدایی از ارکستر سمفونیک نشنیده‌ام» و حضور بسیاری دیگر از اساتید موسیقی در این کنسرت و منتشر شدن فیلم‌های این اجرا توسط نوازندگان ارکستر و تماشاگران در فضاهای مجازی، گواهی بر تائید این صحبت هاست.
 
5 -  در خصوص رزومه استاد حیدریان نیز لازم به توضیح است در رشته‌های هنری خصوصا موسیقی هیچوقت معیار مدراک شخص نبوده و همیشه خروجی حاصل از اجرا و کار هنرمند گویا همه چیز است که اجراهای استاد حیدریان از گذشته تا به حال همواره از نظر کیفی مورد تائید اساتید موسیقی و اهالی فن بوده است و البته مدارک و مستنداتی از رزومه استاد حیدریان در دسترس است که پیش‌تر در اختیار بنیاد رودکی قرار داده شده است. حال  اینکه چرا برخی از افراد خود را مرجع رسیدگی به این امور می‌پندارند و از قول همه جامعه موسیقی با بیان مطالب غیر واقعی سعی در تخریب افرادی چون استاد حیدریان دارند که همواره با صداقت سعی داشته تا به پیشرفت موسیقی این کشور کمکی بکند. ضمنا بر خلاف موارد گفته شده که ایشان را استاد دانشگاه موسیقی آلمان معرفی کرده است نیز باید عرض شود در تمامی رزومه های ایشان چه فارسی و چه زبان های دیگر همواره ایشان را استاده دانشگاه گراتس اتریش معرفی شده‌اند و با یک جستجوی ساده و همچنین استعلام از دانشگاه گراتس می‌توان به  صحت  این مطلب را نیز تائید کرد که  البته باعث افتخار هر ایرانی است  که یک ایرانی بخاطر درجات علمی بالا در کنار بسیاری از بزرگان موسیقی در کشوری که از دیرباز مهد موسیقی بوده به عنوان استاد دانشگاه مشغول به تدریس باشد و خود این موضوع خط بطلانی بر تمام مطالب کذب درج شده دارد؛ چرا که قطعا اگر رزومه ها و مدارک تحصیلی و علمی استاد حیدریان غیر واقعی بود هیچ‌گاه دانشگاه موسیقی گراتس با این درجه اعتبار از ایشان برای تدریس دعوت به همکاری نمی کرد
موسیقی ایران همیشه نیازمند افرادی چون استاد حیدریان و سایر بزرگانیست که صادقانه و بدون چشم داشت سعی در پیشرفت و بهبود وضعیت موسیقی دارند و کاش قدر این بزرگان را تا هستند بدانیم. و یاد بگیریم با شکستن پای دیگران ما بهتر راه نخواهیم رفت و بجای تخریب دیگران سعی کنیم جایگاه خودمون را پیدا کنیم