رویای کپی رایت
نگاهی به قانون «حق تکثیر» به بهانه تصویب لایحه حمایت از مالکیت فکری در مجلس
plays 95871
موسیقی ما - نبود قانون «کپی‌رایت» هر روز میزان تیراژ آثار موسیقایی را کاهش و از آن طرف میزان استفاده‌ی رایگان از آنها را افزایش داده است. با وجود آن‌که قانون کپی‌رایت سال‌ها قبل در ایران تصویب شده، اما این قانون همیشه با مسائلی روبه‌رو بوده و پیشرفت تکنولوژی نیز مساله را حادتر کرده است.
در این میان هفته‌ی گذشته، کمیسیون فرهنگی مجلس مواد 63 و 64 لایحه حمایت از مالکیت فکری را با رأی اکثریت اعضا تصویب کرد. «موسیقی ما» در این گزارش، در گفت‌وگو با «فاطمه ذوالقدر» نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی، «حمیدرضا نوربخش» مدیرعامل خانه‌ی موسیقی و «اردوان جعفریان» عضو مجمع ناشران و تولیدکنندگان موسیقی، این قانون را بررسی کرده است.
ایران از سال ۲۰۰۱ عضو سازمان جهانی مالکیت فکری است و تا به حال تعدادی از پیمان‌های مربوط به مالکیت فکری را پذیرفته‌است. ایران در سال ۱۳۸۰ به پیمان مادرید برای ثبت بین‌المللی علائم ملحق شد، ولی عضو کنوانسیون برن و هیچ‌یک از کنوانسیون‌های بین‌المللی مربوط به حق تکثیر نیست و در سازمان تجارت جهانی تنها ناظر است و به موافقت‌نامه تریپس نپیوسته است. در سال ۱۳۹۰ پیش نویس لایحه جامع حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دولت ایران تقدیم شد که در صورت تصویب جایگزین قوانین فعلی حق تکثیر ایران خواهد شد.
در این میان هفته‌ی گذشته، کمیسیون فرهنگی مجلس مواد 63 و 64 لایحه حمایت از مالکیت فکری را با رأی اکثریت اعضا تصویب کرد. در ماده‌ی 63 آمده است: «چنان‌چه حامل شنیداری که برای مقاصد تجاری منتشر شده است یا نسخه تکثیر چنین حاملی به طور مستقیم در پخش رادیو - تلویزیونی یا سایر روش‌های ارسال عمومی به‌کار رود یا برای عموم به اجرا درآید، استفاده‌کننده باید اجرت عادلانهای به تولیدکننده حامل شنیداری بپردازد.»
در این ماده‌ی قانونی آمده است: «حق اجرت عادلانه از تاریخ انتشار تا پایان دهمین سال کامل پس از سال انتشار آن است.»
در ماده‌ی 64 نیز آمده است: «در اجرای ماده قبل، آن دسته از حامل‌های شنیداری که محتوای آنها با استفاده از دستگاه‌های باسیم یا بیسیم به گونهای در دسترس عموم قرار گیرد که افراد بتوانند در هر مکان یا زمانی که خود انتخاب می‌کنند به آن دسترسی داشته باشند، چنین تلقی می‌شود که حامل‌های شنیداری مذکور برای مقاصد تجاری منتشر شده‌اند.»
این اقدام را می‌توان اقدامی مثبت برای اهالی موسیقی تلقی کرد؛ هر چند که نمی‌توان این مساله را نادیده گرفت که گاه خودِ اهالی موسیقی، تقاضایی جدی برای اجرای این قانون ندارند.
در این میان هفته‌ی گذشته، کمیسیون فرهنگی مجلس مواد 63 و 64 لایحه حمایت از مالکیت فکری را با رأی اکثریت اعضا تصویب کرد. «موسیقی ما» در این گزارش، در گفت‌وگو با «فاطمه ذوالقدر» نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی، «حمیدرضا نوربخش» مدیرعامل خانه‌ی موسیقی و «اردوان جعفریان» عضو مجمع ناشران و تولیدکنندگان موسیقی، این قانون را بررسی کرده است.
- کپی رایت چیست؟
- تاریخچه کپی رایت
ایران از سال ۲۰۰۱ عضو سازمان جهانی مالکیت فکری است و تا به حال تعدادی از پیمان‌های مربوط به مالکیت فکری را پذیرفته‌است. ایران در سال ۱۳۸۰ به پیمان مادرید برای ثبت بین‌المللی علائم ملحق شد، ولی عضو کنوانسیون برن و هیچ‌یک از کنوانسیون‌های بین‌المللی مربوط به حق تکثیر نیست و در سازمان تجارت جهانی تنها ناظر است و به موافقت‌نامه تریپس نپیوسته است. در سال ۱۳۹۰ پیش نویس لایحه جامع حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دولت ایران تقدیم شد که در صورت تصویب جایگزین قوانین فعلی حق تکثیر ایران خواهد شد.
در این میان هفته‌ی گذشته، کمیسیون فرهنگی مجلس مواد 63 و 64 لایحه حمایت از مالکیت فکری را با رأی اکثریت اعضا تصویب کرد. در ماده‌ی 63 آمده است: «چنان‌چه حامل شنیداری که برای مقاصد تجاری منتشر شده است یا نسخه تکثیر چنین حاملی به طور مستقیم در پخش رادیو - تلویزیونی یا سایر روش‌های ارسال عمومی به‌کار رود یا برای عموم به اجرا درآید، استفاده‌کننده باید اجرت عادلانهای به تولیدکننده حامل شنیداری بپردازد.»
در این ماده‌ی قانونی آمده است: «حق اجرت عادلانه از تاریخ انتشار تا پایان دهمین سال کامل پس از سال انتشار آن است.»
در ماده‌ی 64 نیز آمده است: «در اجرای ماده قبل، آن دسته از حامل‌های شنیداری که محتوای آنها با استفاده از دستگاه‌های باسیم یا بیسیم به گونهای در دسترس عموم قرار گیرد که افراد بتوانند در هر مکان یا زمانی که خود انتخاب می‌کنند به آن دسترسی داشته باشند، چنین تلقی می‌شود که حامل‌های شنیداری مذکور برای مقاصد تجاری منتشر شده‌اند.»
این اقدام را می‌توان اقدامی مثبت برای اهالی موسیقی تلقی کرد؛ هر چند که نمی‌توان این مساله را نادیده گرفت که گاه خودِ اهالی موسیقی، تقاضایی جدی برای اجرای این قانون ندارند.
-
آرین قیطاسی , سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما , آوش مدیا -
سایت موسیقی ما , آوش مدیا -
سایت موسیقی ما , آوش مدیا -
شهرام ناظری , سایت موسیقی ما -
عالیم قاسم اف , سایت موسیقی ما -
پدرام امینی ابیانه , سایت موسیقی ما -
سالار عقیلی , ابوالفضل صادقی نژاد , سایت موسیقی ما -
سازنگار , سامان احتشامی , سایت موسیقی ما -
فردین خلعتبری , سایت موسیقی ما -
حیدو هدایتی , سایت موسیقی ما -
فرهاد فخرالدینی , سایت موسیقی ما -
شهرام ناظری , سایت موسیقی ما -
پژمان طاهری , سایت موسیقی ما -
همایون شجریان , فردین خلعتبری , سایت موسیقی ما -
مجید رضوی , سایت موسیقی ما -
رضا موسوی , سایت موسیقی ما -
سازنگار , پویا نیکپور , سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما , علیرضا پور استاد -
سایت موسیقی ما , مهدی بوستانی -
گروه چارتار , سایت موسیقی ما -
سالار عقیلی , سایت موسیقی ما -
سازنگار , آزاده امیری , سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما , فردین خلعتبری , علی اکبر قربانی , مانی جعفرزاده -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
فرهاد فخرالدینی , علی اکبر قربانی , سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما , ماکان بند -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما -
علیرضا میرآقا , سایت موسیقی ما , سازنگار -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما , اکسیر نوین , محمدرضا خانزاده -
سایت موسیقی ما , سهراب پورناظری , علی قمصری -
سایت موسیقی ما , اکسیر نوین , محمدرضا خانزاده -
سایت موسیقی ما , محمد بحرانی -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما , منوچهر صهبایی -
سایت موسیقی ما -
سایت موسیقی ما , آیدین الفت
افزودن یک دیدگاه جدید