موسیقی ما - «پوریا رمضانیان» پیانیست و پژوهش‌گرِ موسیقی که در سال جاری به عنوانِ‌ دبیر جشنواره‌ی موسیقی صبا فعالیت می‌کند، از سال ۱۳۸۹ زیر نظر رافائل میناسکانیان و ربکا آشوقیان به فراگیری ساز پیانو پرداخته است. او رتبه دوم جشنواره موسیقی جوان در سال ۹۵ و رتبه سوم جشنواره موسیقیِ جوان در سال ۹۸ را هم در کارنامه دارد. او دوره تخصصی آموزش موسیقی کودک را هم زیر نظر دلیر حکیم آوا مدرس کنسرواتوار چایکفسکی روسیه گذرانده است. جشنواره‌ی موسیقی صبا در سال جاری با مشکلاتِ بسیاری روبه‌رو شد؛ با این حال توانست برنامه‌های فشرده‌ای را به اجرا درآورد که موفقیت‌های بسیاری نیز به همراه داشت. با «پویا رمضانیان» درباره‌ی این جشنواره و مسایلِ پیش‌روی گفت‌وگو کرده‌ایم:

این جشنواره به عنوان یک جشنواره دانشجویی و با توجه به بودجه اندکش چطور توانست برنامه‌ای با این گستردگی را طرح ریزی کند؟

اگر به پوستر این دوره از جشنواره موسیقی صبا نگاه کنید، لوگوهای مختلفی را خواهید دید که در برگزاری این جشنواره با ما همراهی کردند. همه این دوستان در حد درخواست ما به ما کمک کردند تا بتوانیم با سختی کمتری جشنواره صبا را برگزار کنیم. برای مثال سالن رودکی، سالن وحدت و همه سالن‌هایی که برای اجرای برنامه از آن‌ها استفاده کردیم، به رایگان در اختیار ما قرار گرفت. همین امکان از نظر هزینه کرد ما را در مقایسه با دوره اول جشنواره صبا جلو می‌انداخت. اگر متواضعانه بخواهیم بگوییم جشنواره ای با این مختصات که بناست در آن 18 رویداد روی صحنه برود و جایزه‌ای را هم در هر دوره به طور مجزا برگزار کند، به حدود سیصد میلیون تومان بودجه احتیاج دارد.

درباره بخش‌های مختلفی که در این دوره از جشنواره دانشجویی موسیقی صبا در نظر گرفته شده بود، برایمان توضیح بدهید...

بخش‌های مختلفی برای برگزاری در این جشنواره پیش بینی شده بود. از جمله بخش رقابتی پژوهش، آنسامبل کلاسیک ایرانی و آنسامبل کلاسیک غربی. جایزه آهنگسازی احمد پژمان هم امسال امسال به میزبانی جشنواره دانشجویی صبا برگزار شد. علاوه بر این در بخش غیر رقابتی هم از استادان موسیقی خارجی هم برای اجرای برنامه دعوت کردیم. در کنار همه این اتفاقات هم مسترکلاس‌هایی هم برای دانشجویان برگزار شد.

نگرش شما برای چیدمان کنسرت‌ها و برگزاری مسترکلاس‌ها در این جشنواره چه بود؟

چون ما به عنوان برگزارکنندگان این جشنواره اهالی آکادمیک موسیقی هستیم، بر اساس نیازهای دانشجوان فعال در این فضا تلاش کردیم تا برنامه‌هایی در قالب کنسرت و مسترکلاس را در نظر بگیریم تا دانشجوی رشته موسیقی که در طول سال باید بودجه‌ای را صرف رفتن به کنسرت کند، پولش را هدر ندهد و در کنسرت و مسترکلاسی شرکت کند که در چارچوب آموزشی قرار می‌گیرد. اساس جشنواره‌های دانشجویی باید بتواند برای دانشجویان مشغول تحصیل در رشته مرتبط با آن جشنواره شرایطی را فراهم کند که او را کم‌کم به فضای اجرایی وارد کند. به نظر من از سالها قبل بین فضای آکادمیک رشته موسیقی و فضای واقعی و بیرونی آن در جامعه گسست زیادی وجود داشته است یعنی فضای کنسرتی که یک دانشجو برای رفتن به آن مبلغ مشخصی را هزینه می‌کند تا به دیدن و شنیدن آن بنشیند با فضای آکادمیک فاصله زیادی داشته است. از سوی دیگر از نگاه من تماشای کنسرت در فضایی که گفتم باید برای دانشجویان رشته موسیقی رایگان باشد درست مثل یک دانشجوی شیمی که فضای لابراتوار را برای آزمایشاتش به رایگان در اختیار داشته باشد. متاسفانه ما امسال نتوانستیم این اتفاق را رقم بزنیم.

بنابراین شما در این دوره ناچار به بلیت فروشی شدید؟

بله الیته برای اجراهایی که طبق برنامه روی صحنه رفت. متاسفانه امسال خیلی از اجراهایی که قرار بود در قالب جشنواره دانشجویی موسیقی صبا برگزار شود، به دلیل مشکلی که در اینترنت پیش آمد، کنسل شد چون یا برخی از هنرمندانی که قرار بود آن کنسرت را برگزار کنند، در تاریخ مقرر به ایران نرسیدند یا آنقدر فرصت کمی برای معرفی و تبلیغ برخی از اجراها در فضای اینترنت وجود داشت که مجبور شدیم برگزاری آن کنسرت‌ها را لغو کنیم. البته یک توفیق اجباری هم برای برخی از اجراها پیش آمد و ما قیمت بلیت آن کنسرت‌ها را رایگان اعلام کردیم.

کدام یک از اجراهای این جشنواره لغو شد؟

قرار بود آثار برگزیده جایزه احمد پژمان یکشنبه سوم آذرماه توسط آنسامبل تریوفونوس از اتریش، کوارتت هارمونیا از ارمنستان و خانم دلیر حکیم آوا از تاجیکستان روی صحنه برود که متاسفانه به دلیل نرسیدن نوازندگان ارمنستانی این اجرا، لغو شد. اجرای ششم آذرماه که بنا بود با حضور کوارتت هارمونیا از ارمنستان و خانم دلیر حکیم آوا از تاجیکستان برگزار شود، لغو شد. سمینار و کارگاه اجرای سازهای زهی هم که قرار بود پنجشنبه هفتم آذر برگزار شود، لغو شد. اجرای کوارتت تار  به سرپرستی علی اصغر عرب شاهی و تریوی وصل به سرپرستی سعید نایب محمدی هم جزو برنامه‌های روز هشتم آذرماه بود که آن ود اجرا هم لغو شد.

با این توضیح عمده ناراحتی شما در آیین افتتاحیه مربوط به ماجرای قطعی اینترنت بود؟

بگذارید کمی برایتان فضا را ترسیم کنم. من در نشست خبری جشنواره شروع به تشکر از بخش‌هایی کردم که در حد تقاضای ما به جشنواره کمک کردند. دوستان خبرنگار گفتند این کمترین حق شماست. من هم پاسخ دادم در دوره گذشته ما همین کمترین حق را هم نداشتیم. این جشنواره به بودجه‌ای نیاز دارد تا بتواند تمام اجراهایش را لااقل برای دانشجویان رایگان کند و مبلغ جایزه‌اش را بالا ببرد. اغلب نوازندگان ارکستر سمفونیک یا فارغ التحصیل دانشگاه هنر هستند یا دانشگاه تهران(پردیس هنرهای زیبا) اما برخی خیال می‌کنند این بچه‌ها در کره دیگری درس خوانده‌اند. در این شرایط من از وزرات علوم بیشترین انتظار را دارم و می‌خواهم این جشنواره را به رسمیت بشناسد و برایش بودجه‌ای تعریف کند چون تنها جشنواره دانشجویی فعال در زمینه موسیقی همین جشنواره موسیقی صباست. بخش مهمی از انتقادات من مربوط به ساختار است. چون دانشگاه هنر هم مثل بقیه دانشگاه‌ها یک معاونت فرهنگی دارد. این معاونت در بقیه دانشکده‌ها، مسئول برگزاری رویدادهای هنری است اما در دانشکده‌ای که کار اصلی‌اش هنر است، می‌خواهد چه کاری انجام بدهد؟ از نگاه من باید مستقیما بودجه‌ای در اختیار دانشکده‌ها قرار بگیرد تا مثلا جشنواره صبا را دانشکده هنر برگزار کند و جشنواره نهال را دانشکده سینما و تئاتر. البته من در آیین افتتاحیه گفتم که به این جشنواره 25 میلیون تومان بودجه در نظر گرفته‌اند و من با این شرایط برگزار کردنش را قبول کرده‌ام بنابراین مسئول همه کمی‌ها و کاستی‌هایش، من هستم.