«آیدین الفت» آهنگساز، نوازنده، صدابردار و مدیر شهر صدای پارسیان بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت
خاموشی آنکه میان زنده بودن و زندگی کردن تمایز قایل بود
موسیقی ما- «به مراسم یک سالگی کرونا نزدیک میشویم. مراسمی که همه در آن با کولهباری از خستگی، ناامیدی، بیبرنامگی، بیهدفی، با لباسهای ضدعفونی شده و با صورتهایی با چند لایه ماسک جراحی، به آن ملحق خواهیم شد. تنها خشنودی ما «زنده بودن» است و حواسمان نیست تفاوت بسیاری بین «زنده بودن» و «زندگی کردن» است. در این ماهها از «زندگی کردن» به «زنده بودن» رسیدهایم. حال به زودی با این ضربه مهلک اقتصادی به جامعه فرهنگ پرور و بدون تدبیر و ارشاد فرهنگ، از «زنده بودن» هم باز خواهیم ایستاد و تاریخ ثبت خواهد کرد که در دوران «وبا»، «سفلیس»، «آنفولانزای خوکی» و «کرونا» جهان چگونه، کشورها چگونه، شهرها چگونه و خانهها چگونه مدیریت شدند…»
اینها را مهندس «آیدین الفت» (آهنگساز، نوازنده، صدابردار و مدیر شهر صدای پارسیان) در یادداشتی نوشت. حالا دیگر او زنده نیست، همان کرونایی که در یک سال و نیم گذشته، تلاش کرد با لباسهای ضدعفونی شده و ماسکهای چند لایه از آن دور بماند، جانِ حوانش را در چهل و هشت سالگی گرفت، هر چند بارها و بارها فریاد زد: «برای مبارزه با شیوع کرونا و یا هر بیماری ویروسی دیگری، اولین ابزار ماسک و مواد ضدعفونی نیست. اولین نیاز فرهنگ مبارزه است، فرهنگ بهداشت است، فرهنگ رفتار اجتماعی است و فرهنگ یاری رساندن و یاری گرفتن است. وقتی فرهنگ نباشد جادههای بسته با ازدحام مردم باز میشوند، رستورانهای بسته به خاطر لحظهای خوشی باز میشوند، مهمانیها برگزار میشود، جشنها گرفته میشود و الی آخر.»
همین ابتدای سالِ جاری بود که «آیدین الفت» (که از این پس باید پیشوند زندهنام را نیز به اسمش اضافه کنیم) در گفتوگویی به این نکته اشاره کرد که در مجموعهی تحت نظرش، تمام تلاش خود را به کار گمارده تا بتواند به سهم خود در این روزهای کرونایی به جای توقف فعالیتها به فکر توسعه کارهایشان باشد. او در همین روزها بود که سالن بزرگ دیگری را مجهز به آکوستیک و نمای داخلی دو حالته، با تهویه حرفهای در مجموعهی «شهر صدای پارسیان» افتتاح کرد که سه منظوره است، یعنی این سالن علاوه بر اینکه میتواند به عنوان یک پلاتو بلک باکس تمرین برای گروههای تئاتری باشد، با حالت آکوستیکی و نمای دیگری میتواند برای گروههای موسیقی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین میتواند محلی برای ضبط نماهنگها باشد. شرایطی که دربرگیرنده استاندارها و تجهیزات حرفهای صدابرداری نیز است که میتواند مورد توجه بیشتر فعالان این عرصه قرار گیرد.
با همهی اینها او نیز چون بسیاری دیگر از اهالی موسیقی روزهای سختی را گذراند: «متاسفانه احساس میکنم، دوستان متولی حوزههای مختلف فرهنگی هنری اصلاً ماجرا را رها کردهاند و اصلاً هم به فکر فعالان حوزه فرهنگ و هنر نیستند. انگار هیچ ساختار نظاممندی وجود ندارد که بتواند اوضاع اهالی فرهنگ و هنر در این روزهای سخت را بهبود ببخشد. قطعاً من توقع ندارم که همه اتفاقات و برنامهریزی مانند روزهای عادی هدایت شود؛ اما توجه جدی و راهبردی به فعالان این حوزه بعد از گذشت یکسال و اندی تجربه این بحران میتواند کمترین کاری باشد که مسئولین میتوانند انجام دهند. بنده و همکارانم در این یکسال و نیمی که کرونا کنار ماست بارها و بارها به مدیران و متولیان گوشزد کردیم که باید فکری دربارهی وضعیت معیشتی هنرمندان و اهالی فرهنگ کنند.»
آیدین الفت سوم تیر ماه سال ۱۳۵۲ به دنیا آمد، وی طی سالهای اخیر از جمله هنرمندان فعال حوزه صدا در بخشهای موسیقی، تئاتر، و سینما بود که در قالب مدیر یا مشاور پروژه با گروهها و هنرمندان متعدد و شناختهشدهای همکاری داشته است. دریافت مدرک کارشناسی ارشد «پژوهش هنر» و دانشجوی مقطع دکترای این رشته در دانشگاه آزاد اسلامی، دریافت مدرک کارشناسی ارشد مهندسی صدا از کالج «Ex’pression» آمریکا، کارشناسی مهندسی الکترونیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، فارغالتحصیل دوره صدابرداری و صداگذاری دیجیتال از کالج ITD کانادا، مؤسس، مدیریت گروه و مدرس رشته صدابرداری دانشگاه جامع علمی و کاربردی در مقطع کاردانی و کارشناسی، بنیانگذاری و مدیریت مجموعه «شهر صدای پارسیان»، مدرس رشته صدابرداری و مهندسی صدا در چند مؤسسه آموزشی از جمله موسسه «کارنامه» و مجموعه «فنآوران اطلاعات تهران (مجتمع فنی تهران)»، مدرس رشته فنآوری صدا در دانشگاه آزاد اسلامی (مقطع کارشناسی)، همکاری با چندین مجموعه و موسسه آموزشی دیگر در حوزه تئاتر و موسیقی و سینما، عضو هیأت تحریریه مجله «صنعت صدا و تصویر»، کارگردان چند اثر نمایشی، فعالیت نظارت بر طراحی و مهندسی صدای چندین پروژه موسیقایی، نمایشی و سینمایی و مدیریت پشتیبانی ششمین سالنوای موسیقی ایران، از جمله فعالیتهای علمی، هنری و پژوهشی زنده یاد آیدین الفت در عرصه مهندسی صدا بود.
مرحوم آیدین الفت که در زمینه آهنگسازی و خوانندگی هم فعالیت داشت تیر ماه سال جاری بود که تک آهنگ «سیراب شدم» با شعر، ملودی و خوانندگی خود را در دسترس مخاطبان قرار داد.
با تلاشهای الفت، همچنین رشته طراحی و مهندسی صدا برای اولین بار به عنوان یک پیشه و شغل به حساب آمد و رشتهی «طراحی و ساختار بندی صدا» به عنوان یک مهارت شغل در ایران ثبت شد.
او چندی قبل اثری با نامِ «کاش آدما میفهمیدن» را منتشر کرد و دربارهاش نوشت: «کاش آدما میفهمیدن، قصه عاشقی و درد فراق نیست. گله از یار بی وفا و انکار و التماس نیست. کاش آدما میفهمیدن، تفاوت میان آدمیان و غیر آدمیان است. تفاوت هوای تازه انسان دیروز با هوسهای متعفن انسان امروز است. تمایز زنده بودن و زندگی کردن است. زندگیای که با عشق معنا میشود. عشق به زندگی و زندگی با عشق. کاش آدما میفهمیدن آداب برگشت به گذشته انسان عاشق است. آدابی ساده اما مشکل. چون موسیقی کاش آدما میفهمیدن که ساده است و خودمانی. چون کلامش، که ساده است و خودمانی. اما در پس هر کلمهاش اندیشهای است ژرف و سخنی است برای تفکر به حقیقت. کاش آدما میفهمیدن، کلام و آهنگش در سال ۱۳۸۰ گفته و ساخته شد. اما در من بیست سال طی شد و طول کشید تا به نشر آمد.»
بر اساس اعلام نزدیکان و دوستان این هنرمند فقید، جزییات مراسم خاکسپاری مرحوم آیدین الفت که با در نظر گرفتن معذورات و محدودیتهای کرونایی درقطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار میشود، از طریق خبرگزاریها و رسانههای رسمی کشور اطلاع رسانی خواهد شد. او لابد حالا چیزهای خیلی زیادی فهمیده است از زندگی.
اینها را مهندس «آیدین الفت» (آهنگساز، نوازنده، صدابردار و مدیر شهر صدای پارسیان) در یادداشتی نوشت. حالا دیگر او زنده نیست، همان کرونایی که در یک سال و نیم گذشته، تلاش کرد با لباسهای ضدعفونی شده و ماسکهای چند لایه از آن دور بماند، جانِ حوانش را در چهل و هشت سالگی گرفت، هر چند بارها و بارها فریاد زد: «برای مبارزه با شیوع کرونا و یا هر بیماری ویروسی دیگری، اولین ابزار ماسک و مواد ضدعفونی نیست. اولین نیاز فرهنگ مبارزه است، فرهنگ بهداشت است، فرهنگ رفتار اجتماعی است و فرهنگ یاری رساندن و یاری گرفتن است. وقتی فرهنگ نباشد جادههای بسته با ازدحام مردم باز میشوند، رستورانهای بسته به خاطر لحظهای خوشی باز میشوند، مهمانیها برگزار میشود، جشنها گرفته میشود و الی آخر.»
همین ابتدای سالِ جاری بود که «آیدین الفت» (که از این پس باید پیشوند زندهنام را نیز به اسمش اضافه کنیم) در گفتوگویی به این نکته اشاره کرد که در مجموعهی تحت نظرش، تمام تلاش خود را به کار گمارده تا بتواند به سهم خود در این روزهای کرونایی به جای توقف فعالیتها به فکر توسعه کارهایشان باشد. او در همین روزها بود که سالن بزرگ دیگری را مجهز به آکوستیک و نمای داخلی دو حالته، با تهویه حرفهای در مجموعهی «شهر صدای پارسیان» افتتاح کرد که سه منظوره است، یعنی این سالن علاوه بر اینکه میتواند به عنوان یک پلاتو بلک باکس تمرین برای گروههای تئاتری باشد، با حالت آکوستیکی و نمای دیگری میتواند برای گروههای موسیقی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین میتواند محلی برای ضبط نماهنگها باشد. شرایطی که دربرگیرنده استاندارها و تجهیزات حرفهای صدابرداری نیز است که میتواند مورد توجه بیشتر فعالان این عرصه قرار گیرد.
با همهی اینها او نیز چون بسیاری دیگر از اهالی موسیقی روزهای سختی را گذراند: «متاسفانه احساس میکنم، دوستان متولی حوزههای مختلف فرهنگی هنری اصلاً ماجرا را رها کردهاند و اصلاً هم به فکر فعالان حوزه فرهنگ و هنر نیستند. انگار هیچ ساختار نظاممندی وجود ندارد که بتواند اوضاع اهالی فرهنگ و هنر در این روزهای سخت را بهبود ببخشد. قطعاً من توقع ندارم که همه اتفاقات و برنامهریزی مانند روزهای عادی هدایت شود؛ اما توجه جدی و راهبردی به فعالان این حوزه بعد از گذشت یکسال و اندی تجربه این بحران میتواند کمترین کاری باشد که مسئولین میتوانند انجام دهند. بنده و همکارانم در این یکسال و نیمی که کرونا کنار ماست بارها و بارها به مدیران و متولیان گوشزد کردیم که باید فکری دربارهی وضعیت معیشتی هنرمندان و اهالی فرهنگ کنند.»
آیدین الفت سوم تیر ماه سال ۱۳۵۲ به دنیا آمد، وی طی سالهای اخیر از جمله هنرمندان فعال حوزه صدا در بخشهای موسیقی، تئاتر، و سینما بود که در قالب مدیر یا مشاور پروژه با گروهها و هنرمندان متعدد و شناختهشدهای همکاری داشته است. دریافت مدرک کارشناسی ارشد «پژوهش هنر» و دانشجوی مقطع دکترای این رشته در دانشگاه آزاد اسلامی، دریافت مدرک کارشناسی ارشد مهندسی صدا از کالج «Ex’pression» آمریکا، کارشناسی مهندسی الکترونیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، فارغالتحصیل دوره صدابرداری و صداگذاری دیجیتال از کالج ITD کانادا، مؤسس، مدیریت گروه و مدرس رشته صدابرداری دانشگاه جامع علمی و کاربردی در مقطع کاردانی و کارشناسی، بنیانگذاری و مدیریت مجموعه «شهر صدای پارسیان»، مدرس رشته صدابرداری و مهندسی صدا در چند مؤسسه آموزشی از جمله موسسه «کارنامه» و مجموعه «فنآوران اطلاعات تهران (مجتمع فنی تهران)»، مدرس رشته فنآوری صدا در دانشگاه آزاد اسلامی (مقطع کارشناسی)، همکاری با چندین مجموعه و موسسه آموزشی دیگر در حوزه تئاتر و موسیقی و سینما، عضو هیأت تحریریه مجله «صنعت صدا و تصویر»، کارگردان چند اثر نمایشی، فعالیت نظارت بر طراحی و مهندسی صدای چندین پروژه موسیقایی، نمایشی و سینمایی و مدیریت پشتیبانی ششمین سالنوای موسیقی ایران، از جمله فعالیتهای علمی، هنری و پژوهشی زنده یاد آیدین الفت در عرصه مهندسی صدا بود.
مرحوم آیدین الفت که در زمینه آهنگسازی و خوانندگی هم فعالیت داشت تیر ماه سال جاری بود که تک آهنگ «سیراب شدم» با شعر، ملودی و خوانندگی خود را در دسترس مخاطبان قرار داد.
با تلاشهای الفت، همچنین رشته طراحی و مهندسی صدا برای اولین بار به عنوان یک پیشه و شغل به حساب آمد و رشتهی «طراحی و ساختار بندی صدا» به عنوان یک مهارت شغل در ایران ثبت شد.
او چندی قبل اثری با نامِ «کاش آدما میفهمیدن» را منتشر کرد و دربارهاش نوشت: «کاش آدما میفهمیدن، قصه عاشقی و درد فراق نیست. گله از یار بی وفا و انکار و التماس نیست. کاش آدما میفهمیدن، تفاوت میان آدمیان و غیر آدمیان است. تفاوت هوای تازه انسان دیروز با هوسهای متعفن انسان امروز است. تمایز زنده بودن و زندگی کردن است. زندگیای که با عشق معنا میشود. عشق به زندگی و زندگی با عشق. کاش آدما میفهمیدن آداب برگشت به گذشته انسان عاشق است. آدابی ساده اما مشکل. چون موسیقی کاش آدما میفهمیدن که ساده است و خودمانی. چون کلامش، که ساده است و خودمانی. اما در پس هر کلمهاش اندیشهای است ژرف و سخنی است برای تفکر به حقیقت. کاش آدما میفهمیدن، کلام و آهنگش در سال ۱۳۸۰ گفته و ساخته شد. اما در من بیست سال طی شد و طول کشید تا به نشر آمد.»
بر اساس اعلام نزدیکان و دوستان این هنرمند فقید، جزییات مراسم خاکسپاری مرحوم آیدین الفت که با در نظر گرفتن معذورات و محدودیتهای کرونایی درقطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار میشود، از طریق خبرگزاریها و رسانههای رسمی کشور اطلاع رسانی خواهد شد. او لابد حالا چیزهای خیلی زیادی فهمیده است از زندگی.
تاریخ انتشار : جمعه 15 مرداد 1400 - 15:57
افزودن یک دیدگاه جدید