موسیقی ما - بهمن بابازاده: سالن مثل همه برنامه های زنده یگانه مملو از جمعیت است و به جرات می توان گفت که حتی یک جای خالی هم در سالن وجود ندارد.
استقبال به شدت بالاست و ازدحام و ترافیک قبل از شروع برنامه بی نظمی هائی را به وجود آورده است. ساعت بیست و یک و بیست دقیقه است و بعید به نظر می رسد که برنامه حالا حالا ها شروع شود.
سیروان و زانیار خسروی که این روزها با آلبوم «ساعت 9» حسابی نگاه مخاطبان موسیقی را به سمت خود چرخانده اند، در جلوی درب ورودی سن، قصد رفتن به پشت صحنه را دارند که مسئولین سالن ممانعت ایجاد می کنند و مانع از ورود این دو نفر به اتاقی که محسن یگانه و گروه آنجا هستند، می شوند. چند لحظه بعد یکی از نزدیکان محسن جلوی درب ورودی ظاهر می شود و ضمن برخورد تند با مسئولین اجرائی، سیروان و زانیار را به داخل اتاق پشت صحنه می برد و سر و صدا ها بخوابد.
ساعت حدود بیست و یک و سی دقیقه است که ملت حوصله شان سر رفته و سالن را روی سرشان گذاشته اند. بالاخره گروه بعد از دقایقی بروی سن می آیند و شروع به نواختن یک قطعه بی کلام می کنند و محسن در انفجار سالن وارد صحنه می شود:
«سلام عرض می کنم خدمت دوستای گلم. قدم روی دو تا چشم من گذاشتید که اومدید. مطمئن ام که به عشق بار و بندیل هم که شده ، صدای دستاتون تا آخر برنامه همین طور پر انرژی و قوی باقی بمونه.»
ترانه «ماه عسل» مثل اکثر برنامه های یگانه شروع برنامه است و به خوبی اجرا می شود.
سیروان و زانیار در ردیف جلوی سالن می نشینند و محسن بعد از اتمام قطعه اول، رو به جمعیت می گوید:«یه دست خوشگل برای سیروان خسروی عزیز بزنید که امروز اینجاست و من خیلی دوستش دارم و واقعا یکی از طرفداراشم. چون عاشق موسیقی الکترونیک ام و سیروان در این زمینه در ایران بهترینه»
سیروان بلند می شود و برای جمعیت دست تکان می دهد.
ملودی «آخه دل من» نواخته می شود و در همین حین با یک نگاه از بالا ردیف موبایلهائی را می شود تشخیص داد که در حال فیلم گرفتن از اجرای محسن هستند و اصلا تذکر های مسئولین سالن را هم جدی نمی گیرند.
کل سالن مثل همیشه «بار و بندیل »را می خواهند و با دست زدن های ریتمیک، سعی در تحریک محسن را دارند.
محسن ولی ابتدا دکلمه ای از قطعه «تقاص» ،( از قطعات آلبوم جدیدش ) را برای جمع اجرا می کند و سپس «آی خدا دلگیرم ازت» سالن را از سکوت و انزوا در می آورد و غوغای گیتار الکتریک، همه را محو خود می کند.
این قطعه با توجه به ریتم تندی که دارد، برای اجرای زنده واقعا سخت و دشوار است ولی محسن به خوبی از پس اجرای آن برمی آید و همه را شگفت زده می کند.
یگانه توضیحاتی را در مورد آلبوم جدیدش می دهد و از بی خوابی دو ماهه اخیرش برای کامل تر شدن و به موقع عرضه شدن آلبوم خبر می دهد.
قطعه بعدی «گناهی ندارم» است که محسن در مورد آن می گوید:«این تراک ، یک تراک ویژه و خاص است که من به شخصه به هیچ وجه فکر نمی کردم که این قطعه به عنوان قطعه سال انتخاب شود . از شما ممنونم که با این انتخاب تون، بیشتر از همیشه منو شرمنده خودتون کردید.»
«بنویس از سر خط » و «دوباره می خوام» هم پشت سر هم اجرا می شوند و اجرای قوی و تکنیکی محسن باعث می شود که فریاد:«ایول ایول، داش محسنو ایول» همه سالن را در برگیرد.
در حالی که گروه نوازندگان زهی ، هنرشان را بیش از پیش به همه نشان می دهند، «هیشکی نمی تونه بفهمه» در استقبال حضار نواخته می شود و در ادامه نیز محسن با گیتارش و به تنهائی ، شروع به نواختن قطعه «گیرم بازم بیائی» می کند که این قسمت جزء قسمت های خاص برنامه بود که به قول معروف حسابی ی ی ی چسبید!
محسن سراغ حسن اردستانی می رود تا مشکل صدا را بر طرف کند و در این حین گروه به اجرای موسیقی بی کلام می پردازند.
«خاکسترم نکن» که جزء اولین کارهای یگانه در عرصه خوانندگی است ، سالن را غرق در سکوت می کند و بدون وقفه « سرتو بالا بگیر» هم به اجرا در می آید.
بخش جذاب برنامه از راه رسیده و تکنوازهای اعضای گروه سالن را دوباره به هوا می برد که در این بین تکنوازی محمد رضوانی که ملودی دسپرادو را میزند، بیش از بقیه مورد توجه قرار می گیرد.
« حیف» قطعه بعدی ست که به اجرا در می آید و من به این فکر می کنم که با این وضع که برنامه پیش می رود، بدون شک هیچ خبری از آنتراکت نیست و گروه یک ضرب تا آخر خواهند رفت.
«شادش کن محسن.....»
این فریادی ست که از دل جمعیت بلند می شود و باعث خنده همه می شود. این حرف به شدت محسن را غیرتی می کند و با «بار و بندیل» سالن را به آتش می کشد و چنان شور و حالی همه سالن را فرا می گیرد که محسن مجبور می شود از پشت میکروفون از جمعیت خواهش کند :« فقط روی صندلی هایتان بشینید و دست بزنید، خواهش میکنم!» و جمعیت هم نهایت همکاری را با یگانه انجام می دهند !!
«محسن دوستت داریم ...» در سالن می پیچد و قطعه بعدی که «نشکن دلمو» معروف است، دوباره به سالن حرارت می بخشد.
از قرار معلوم به آخر برنامه رسیده ایم و آقای دیباجی «کنسرت گزار»علامت پایان را با اشاره به محسن می دهد. محسن ولی تازه گرم شده و می گوید:«برای اینکه این کنسرت همیشه تو یاد شما بمونه یه بار دیگه بار و بندیل رو براتون اجرا می کنیم، فقط امیدوارم مثل اجرای قبلی فقط از روی صندلی هاتون بلند نشید!» می خنددو سالن با شور و شوقی فراوان ، دوباره از این قطعه استقبال می کند وپس از این اجرا یگانه از همه خداحافظی می کند و صحنه را ترک می کند.
مهمانان ویژه:
صدر الدین حسین خانی (مدیریت شرکت ایران گام)
محمد محمدی (دروازبان تیم ملی فوتبال)
سیروان و زانیار خسروی

گفت و گوی صوتی محسن یگانه که تنها چند دقیقه بعد از اتمام اجرای کنسرت به صورت اختصاصی با خبرنگار سایت موسیقی ما انجام شده را اینجا گوش کنید.