موسیقی ما - چند روزی هست که مدیر کل جدید مرکز موسیقی وزارت ارشاد از سوی وزیر ارشاد معرفی شده تا معاونت هنری، با شناختن معاونین خود، بهتر و جدی‌تر بتواند در جهت تسریع بخشیدن در امور جاری موسیقی کشور، تصمیماتی را اتخاذ نمایند. «پیروز ارجمند» که پیش از این نیز سابقه حضور در رده‌های مدیریتی این‌چنین از جمله حوزه هنری را در کارنامه خود داشته و از معدود مدیران موسیقی با تحصبلات آکادمیک موسیقی است، پس از انتخاب به عنوان مدیر کل جدید مرکز موسیقی وزارت ارشاد، در اولین گفت‌وگوی رسمی خود با «موسیقی ما»، درباره اهداف بلند مدت و دغدغه‌های این روزهای اهالی موسیقی سخن گفت.
نخستین صحبت‌های مدیر کل جدید مرکز موسیقی وزارت ارشاد را می‌خوانید:
 

• * هر مدیری در آغاز، سیاست‌های کلی را به عنوان خط‌ مشی در نظر می‌گیرد. جنابعالی به عنوان مدیر جدید مرکز موسیقی چه سیاست‌های و برنامه‌هایی را در نظر گرفته‌اید؟

در مجموع، ما در ادامه سیاست‌های دولت تدبیر و امید، قصد داریم «امید» را به اهالی موسیقی برگردانیم. باید این رویه در کار اولویت داده شود تا هنرمندان این عرصه با انگیزه‌های کافی بتوانند در شاخه‌های هنری خود فعالیت نمایند. نکته بعد این است که باید سعی کنیم تا عدالت را رعایت کنیم و در واقع آن را به عنوان سرفصل امور قرار دهیم. حفظ کرامت بزرگان و پیشکسوتان موسیقی نیز جزو اولویت‌های مهم دیگری است که در نظر داریم که باید در این زمینه به سر انجامی نیک برسانیم. ما باید «اخلاق‌مداری» را در مجموعه دفتر موسیقی در پیش بگیریم تا به خانه امن و مأمن اهالی موسیقی تبدیل شود. برخی آسیب‌شناسی‌ها هم صورت گرفته و شروع به برطرف کردن مشکلات پیشین کرده‌ایم تا هرچه سریع‌تر بتوانیم راه‌حل‌هایی برای برطرف کردن نقاط ‌ضعف موجود بیندیشیم.
 

• * شما به عنوان مدیری که از بدنه موسیقی وارد این مجموعه مدیریتی شده‌اید، در بحث‌های مدیریتی‌تان چه میزان نگاه آکادمیک در سبک‌های مختلف موسیقی خواهید داشت؟

اگر ما به یک گفتمان خاص توجه داشته باشیم و همه تمرکزمان را روی آن بگذاریم، قطعاً به ضرر هنر موسیقی در کشور خواهد بود. تاریخ نشان داده که هرگاه یک گونه و ژانر از موسیقی به نفع گونه دیگر و گفتمان دیگر کنار رفته است، حاصل آن نابودی هر دو بوده است. باید اجازه بدهیم که تمام نیروهای اجتماعی در حوزه موسیقی فعالیت کنند. امیدوارم ما بیشترین سطح تعامل را در دستگاه‌های مجری داشته باشیم تا بتوانیم به بهترین شکل، باعث شکوفایی این هنر در کشور شویم. حمایت مجلس و دولت و حتی قوه قضائیه از هنر موسیقی می‌تواند زمینه‌ساز موفقیت‌های بزرگ فرهنگی در کشور باشد. نگاه ویژه ما هم طبق دستور جناب وزیر، اهمیت‌دهی به موسیقی ملی و محلی ایران و ارکسترال است. موسیقی پاپ هم قطعاً مورد حمایت ما قرار خواهد گرفت، ولی چون اقتصاد پویاتری دارد، سعی ما بر این است که آن را به سمت «پاپِ پاک» هدایت کنیم و نگاه حمایتی ویژه‌تری نسبت به موسیقی سنتی، ملی، محلی و موسیقی ارکسترال و دیپلماسی فرهنگی داشته باشیم. باید به تمام گفتمان‌های موسیقی احترام بگذاریم و در واقع روندی چند گفتمانی را در پیش بگیریم. تصمیم دستگاه‌های دولتی در دولت یازدهم بر این است که شرایط را برای رشد سبک‌ها و گونه‌های مختلف موسیقی فراهم نمایند.
 

• * پروسه اخذ مجوز‌های آلبوم‌ها و کنسرت‌ها در دفتر موسیقی، به قدری فرسایشی است که در بسیاری اوقات، باعث شده برخی هنرمندان عطای مجوز گرفتن را به لقایش ببخشند و آثارشان را به صورت اینترنتی منتشر کنند. برای تسهیل در بحث اعطای مجوز، چه تصمیمات و برنامه‌هایی دارید؟

بخش اعطای مجوز یکی از بخش‌های دفتر موسیقی است که ظاهراً در حال حاضر تصور عمومی بر این است که این بخش، اصلی‌ترین بخش دفتر موسیقی است. می خواهیم سیاست «کیفی‌گرایی» را در این بخش حاکم کنیم. چراکه به‌هرحال این بخش - به عنوان نماینده مردم و دولت- مسئول نظارت بر کیفیت آثار موسیقایی را دارد. این کیفیت شامل بررسی محتوا و قالب اجرایی و تطبیق آنها با معیارهای محصول سالم و اصیل موسیقی خواهد بود . سعی می‌کنیم با نظر کارشناسان و اتاق فکری که تشکیل می‌دهم، این تفکر را به یک آیین‌نامه فنی تبدیل کنیم. یعنی تمام فاکتورها و ملزومات برای مجوز گرفتن یک اثر را به صورت آیین‌نامه گردآوری خواهیم کرد. به‌هر‌حال ما وظیفه داریم که آثار ارجاعی را بررسی کنیم و محصولی را در اختیار مردم قرار دهیم که تمام استانداردهای لازم را برای شنیده شدن داشته باشد. لذا به جای ممیزی، می‌خواهیم مفهوم کیفی‌گرایی را حاکم کنیم. ضمن اینکه تعدادی از اساتید، نخبگان و پیشکسوتان هستند که شأن و کرامت‌شان اجلّ از این حرف‌ها است و ما با اطمینان کامل می‌توانیم آنها را تفکیک کرده و از این قوانین مستثنا کنیم. نگاه ما در همین شروع به کار، نگاهی مثبت و روشن است و اعتقاد دارم که بایستی به هنرمندان اعتماد کنیم.
 

• * به استفاده از پیشکسوتان عرصه موسیقی به عنوان مشاوران خود در بخش‌های مختلف فکر کرده‌اید؟

موضوعی که سال‌ها در مورد آن صحبت شده، ولی هرگز به نتیجه درستی نرسیده است. برای بخش‌های مختلف، اتاق فکر‌های متفاوتی را در نظر گرفته‌ایم و برای هر کدام از آنها از پیشکسوتان و نخبگاناین حوزه به عنوان بازوهای مشورتی استفاده خواهیم کرد.
 

• * تاکنون نام هنرمند خاصی برای مشاوره در شاخه‌های مختلف در این اتاق فکرها، قطعی شده؟

ساختار اصلی این گروه های مشاوره ای متشکل از متخصصانی خواهد بود، دراین اتاق فکرها از جامعه‌شناس داریم تا اساتید موسیقی،برجستگان موسیقی دستگاهی، موسیقی‌شناس‌ها قوم، موسیقی شناسان ، آهنگسازان و حتی نمایندگان بخش اقتصاد موسیقی و تهیه‌کنندگان. به سمت بحث‌های پژوهشی نیز خواهیم رفت و پیش‌بینی کرده‌ایم که از هر بخشی، نماینده‌ای داشته باشیم. در مجموع به سمت واگذاری بخشی از فعالیت های تخصصی به نهادهای رسمی غیر دولتی از جمله خانه موسیقی خواهیم رفت.
 

• * چگونگی ادامه فعالیت شوراهای شعر و موسیقی در دفتر موسیقی وزارت ارشاد یکی دیگر از برجسته‌ترین و مهم‌ترین علامت سوال‌ها هستند. آیا همان روند قبلی که در سال‌های گذشته شاهد آن بوده‌ایم، ادامه خواهد داشت؟

این ماجرا نیاز به بررسی دقیق‌تری دارد. اجازه بدهید بررسی‌هایی که آغاز شده به نتیجه برسد، سپس در این باره می‌توانیم اظهارنظر کنیم. اما در کل اعتقاد دارم که شوراهای موجود از افراد و کارشناسان خوب و نخبه‌ای استفاده می‌کنند. شاید با تغییراتی در مکانیزم اداری یا تغییراتی در نحوه بررسی آثار و بهره مندی از نقطه نظرات کارشناسان کنونی شوراها ، آن نهایتِ مطلوب را به دست بیاوریم. شوراهای دفتر موسیقی سرمایه های اصلی هستند. هم اکنون در شوراها، اساتید شاخص و برجسته حضور دارند. اگر ایرادی هست، به سیستم اداری یا شیوه ی بررسی آثار و نبود آیین نامه دقیق در مجموعه است. تمام سعی من بر این است که زمان اخذ مجوزها تسریع پیدا کند و ضمن اینکه نگاه ما به موسیقی نباید نگاه امنیتی باشد. طبق صحبتی که جناب رئیس‌جمهور در حضور هنرمندان داشتند، «نگاه امنیتی به هنر، بزرگ‌ترین اشتباه امنیتی است.» هنرمندان ما در همه این سال‌ها نشان داده‌اند که به مفاهیم و اصول کلی نظام مقید هستند و حالا این وظیفه ماست که به آنها کمک کنیم تا بتوانند در آرامش کامل، به خلق آثار هنری‌شان بپردازند.
 

• * این روزها مجوز گرفتن چهره‌های زیادی از خواننده‌های زیرزمینی، بحث داغ رسانه‌ها و اهالی موسیقی است. شما چه برنامه‌هایی برای موسیقی زیرزمینی و فعالین این حوزه دارید؟ آیا می‌توان امیدوار بود که این سیاستِ «چراغ سبز» به آنها که در این مدت کوتاه اجرایی شده، ادامه پیدا کند؟

من در دوره‌های مختلف، تحقیقات و مطالعات زیادی درباره موسیقی زیرزمینی و مسائل آسیب‌شناسانه این حوزه داشته‌ام. آقای «پاشایی» در دوره قبلی اقدامات مثبتی در روند مجوز گرفتن این چهره‌ها داشته‌اند. این رویه در ادامه سیاست‌های کلان دولت تدبیر و امید بوده که همانا اعتمادسازی است . تمامی گونه های موسیقی زیرزمینی ناسالم نیستند بلکه بخشی از این گونه موسیقی ها قابلیت دارند که به عرصه موسیقی های مجاز بپیوندند. به عنوان مثال،بخشی ازموسیقی زیرزمینی زمانی شکل گرفت که سیستم‌های نظارتی دچار یک سردرگمی یا تاخیر در ارائه مجوز فعالیت به برخی هنرمندان یا آثارشان شدند. همین مسئله باعث شیوع انتشار غیرقانونی آثار موسیقی شد و چهره‌های مختلف سعی کردند از این راه آثارشان را به گوش مخاطبان برسانند. همان گونه که اشاره نمودم، همه بخش‌های موسیقی زیرزمینی، دارای فضای ناسالمی نیست و بخشی از آنها از فضا و شرایط استاندارد و همسو با سیاست‌های کلی و قانونی برخوردارند. باید به آنها کمک کنیم که به روی زمین بیایند و از نیروهای خوب و شایسته حمایت کنیم که فصل جدیدی از فعالیت‌هایشان را در پیش بگیرند. آثار این چهره‌ها بررسی و در صورت احراز شرایط مناسب، قطعاً مجوز فعالیت به آنها داده می شود، ولی اعتمادی متقابل را از این دوستان توقع داریم. من با صراحت می‌گویم که از همه هنرمندان موسیقی حمایت خواهم کرد، درصورتی‌که آنها هم اصول میانه‌روی و اعتدال و خطوط قرمز و دوری از سیاه نمایی و مباحث سخیف و ناهمگون با فرهنگ گرانقدر ایران اسلامی رارعایت کنند. ما می‌خواهیم حراست از ارزش‌ها را به عهده خود هنرمندان بگذاریم. اگر خود آنها هم این اصول را لحاظ کنند، قطعاً هیچ نیازی به نگاه حذفی نیست. من به آن روزی امید دارم که واحد نظارت و ارزشیابی را کم‌کار ببینیم و با اطمینان، موسیقی را به دست اهل‌اش بسپاریم.
 

• * یکی دیگر از بزرگ‌ترین دغدغه‌های اهالی موسیقی در این سال‌ها لغو کنسرت‌های شهرستان‌ها علیرغم اخذ مجوز از وزارت ارشاد بوده است. نهادهای بومی و عمدتاً خودسر، به خودشان اجازه می‌دهند که در برابر مواضع رسمی وزارت ارشاد و مجوز‌های قانونی ایستادگی کنند و مانع برگزاری کنسرت در شهرشان شوند. آیا این بحران در دوره مدیریت شما بالاخره به اتمام خواهد رسید و آن قاطعیتی که انتظار می‌رود، از سوی تیم مدیریتی شما اعمال خواهد شد؟

هنرمندان موسیقی از پیش از انقلاب پرچمدار جریان هنر انفلابی بودند و تا کنون نیز وفاداری شان را به ارزش های دینی و ملی اثبات کرده اند و در همه این سال ها با وجود جفاهایی که بعضی وقت ها بر آنها رفته است هیچ گاه از مسیر صحیح و وفاداری شان خارج نشده اند، حقشان این است که قدردان این درایت و هنرشان باشیم که در خدمت مردم شریف ایران بوده است . بخشی از این اتفاقات، حاصل عدم هماهنگی و عدم توجیه برخی مسئولین و گروه ها است .سعی ما این است که با ارتباطاتی که با مسئولین استان‌ها برقرار می‌کنیم، این مشکلات بالاخره حل شوند. خوشبختانه در دولت جدید و حاکمیت، یکدستی و همدلی خوبی به وجود آمده و سعی خواهیم کرد که با درایت، این مسائل را حل کنیم.
 

• * وضعیت نابسامان رسانه‌های موسیقی در کشور، یکی دیگر از دغدغه‌هایی است که در سال‌های گذشته به شدت بر پیکره موسیقی در کشور آسیب زده. به جز چند رسانه اینترنتی و صفحات هفتگی برخی روزنامه‌ها تقریباً هیچ رسانه مستقل دیگری در زمینه موسیقی فعالیت ندارند و نبود فضای نقد باعث شده که فرهنگ انتقادپذیری در جامعه موسیقی به شدت تنزل پیدا کند. همین رویه باعث شده فرهنگ تعریف و تمجید به فرهنگ غالب و موردپسند بخشی از اهالی موسیقی تبدیل شود و هر انتقادی، با جبهه‌گیری‌هایی تند رو‌به‌رو شود. نظر شما درباره این موضوع چیست؟

من رسانه‌ها را چشم مورد اعتماد نظام و دولت می‌بینم و همیشه در همه پست‌هایی که در حال خدمت بوده‌ام، نشست‌های هم‌اندیشی زیادی را با اهالی رسانه برگزار کرده‌ام. اضافه شدن تعداد رسانه‌های موسیقی، چشم دیگری را برای انتقال مشکلات و ضعف‌ها بینا می‌کند و این رویه می‌تواند تأثیرات مثبت زیادی را در پی داشته باشد. قطعاً هر نگاه منتقدی در جهت حل گوشه‌ای از نقص‌ها، مورد استقبال ما خواهد بود. باید به نگاه انتقادی رسانه‌ها اعتماد و توجه کرد تا بتوان پیشرفت‌های جدیدی را در صنعت موسیقی شاهد بود. تنها تقاضایی که از دوستان رسانه دارم این است که تا قبل از مطمئن شدن از صحت و سقم یک خبر، دست به انتشار آن نزنند و در ادای اصول اخلاقی و حرفه‌ای کاری، نهایت تلاش را داشته باشیم. به عنوان مثال در روزهای گذشته خبر انتشار یک آلبوم در همه رسانه‌ها منتشر شد، ولی به جز یکی از خبرگزاری‌ها، هیچ‌کس اصل خبر را از دفتر موسیقی و مسئولین مربوطه پیگیری نکرد. همه رسانه‌ها تحلیل‌های خود را منتشر کردند و همین باعث به وجود آمدن برخی سوءتفاهم‌ها شد. انشاالله جلسات هم اندیشی مان با اهالی رسانه مستمر خواهد شد و مجالی برای بیان انتقادهایشان به صورت رودر رو و دستیابی به راهی اصولی در زدودن مشکلات و کمبودها خواهد بود.
 

• * نخستین جشن سالانه «موسیقی ما»، امسال برگزار شد و همانطور که شاهد بودید، هنرمندان زیادی از حوزه‌ها و گونه‌های مختلف موسیقی در شبی به یاد ماندنی کنار هم جمع شدند. این قبیل برنامه‌ها را در بهبود فضای همدلی موسیقی کشور چطور ارزیابی می‌کنید و چه پیشنهاداتی برای دومین دوره جشن «موسیقی ما» دارید؟

در مجموع، سیاست دولت در همه زمینه‌ها، واگذاری بخشی از کارها به بخش خصوصی است. من به طور قاطع اعتقاد دارم که بخش اقتصاد موسیقی با پویایی و برنامه‌ریزی‌های درست و گسترش مؤسسات خصوصی شکل خواهد گرفت. اتفاقاً حرکت‌ها و اقداماتی که از طریق سایت «موسیقی ما» اتفاق می‌افتد، مورد حمایت ما خواهد بود. ما از این قبیل برنامه‌ها استقبال خواهیم کرد. سوای این موضوع، از همه شرکت‌ها و مؤسساتی که برای ساخت سالن‌های کنسرت و برگزاری کنسرت‌های پژوهشی و علمی و کمک به بالا بردن ظرفیت‌های هنری موسیقی خصوصا در حوزه موسیقی محلی و سنتی، در کشور اقدامی کنند، حمایت‌های همه‌جانبه انجام خواهیم داد. حمایت از تولیدکننده‌ها از دیگر شاخصه‌هایی است که به آن توجه داریم تا با تصمیماتی درست، بتوانیم بهترین خدمات را در این حوزه به فرهنگ کشور انجام دهیم. اطمینان دارم که درباره نواقص دوره اول «جشن موسیقی ما» آسیب‌شناسی کرده‌اید و در صدد حل آنها نیز هستید. در مورد راهکارهایی برای بهتر شدن دوره‌های بعدی این جشن نیز می‌توان با یک همفکری گروهی، مشاوره‌های کارشناسی به شما بدهیم، نه فقط من بلکه تیمی که در این مرکز مشغول خدمت به اهالی این حوزه‌اند. شما می‌توانید با دعوت از همه خانواده موسیقی در جلسات مشورت و همفکری، دوره دوم جشن «موسیقی ما» را با قدرت و کیفیتی چند برابر نسبت به دوره اول برگزار کنید تا این همدلی اهالی موسیقی، رفته‌رفته بتواند به پیشرفت‌های اساسی منجر شود.