موسیقی ما - به هنگام بررسی بایدها و نبایدهای ترانه‌ی ‌یپیشرو سرزمینمان، به عقیده و نگاهی برمی‌خوریم که برآمده است از سنت‌ستیزی و مقابله‌ی نرم، در برابر دیدگاه‌های برتری‌جویانه‌ی جنسیتی و نگاه مقتدرانه و همواره از بالا به پایین مرد به زن!

نگاه و سلیقه‌ای که با دلایلی منطقی و گاه حتی دوست داشتنی، با به رخ کشیدن مردانه‌گی در ترانه مبارزه می‌کند و به شدت معتقد است که مسیر برابری اجتماعی زن و مرد از همین جاهای ساده شروع می‌شود، از همین ترانه‌های پررنگ شده و گوش به گوش شنیده شده‌‌...

فارغ از تایید و یا رد دیدگاه محترمانه‌ی دوستان هم‌صنفم، بر این باورم که گاهی نمی‌شود در برابر زیبایی تسلیم نشد، حتی اگر این زیبایی در تعارض باشد با آنچه که اصول ترانه‌ی پیشروی سرزمینمان می‌نامیمش! گاهی نمی‌شود فارغ از همه‌ی باید و نبایدها، دل به کلام و موسیقی نسپرد و به دلخوشی‌های مشترکمان سفر نکرد، حتی اگر کامران رسول‌زاده تمام گفته‌ها را نشنیده گرفته باشد و این چنین دل‌چسب نوشته باشد:
 
یکی که شبیه خودم باشه و...
نه از من زیاد و نه کم باشه و...
یکی که جهانش شبیه منه
فقط فرقمون اینه که اون زنه!
یه زن که مث مرد درکم کنه
که دردای مردونمو کم کنه!
یه زن که کتونی بپوشه هنوز...
که یک دختر ساده توشه هنوز!
که تو نوجوونیم براش پیر شم
واسش یه محلو بریزم به هم!
یه زن که عروسی بگیرم براش!
بدهکارشم واسه‌ی خنده‌هاش!
که سیگارُ با هم بذاریم کنار
واسه بچه‌هامون بچسبیم به کار!
یه زن که به پای خودم پیر شه!
که با لقمه نونی باهام سیر شه!
یه زن که جوون‌تر باشه از خودم!
که تو دامن اون یه روز جون بدم!
 
هرچند که می‌توان گفت رسول‌زاده در این ترانه مصر بوده است که برابری بین مرد و زن را رعایت کند و در لایه‌هایی از عشق و سپاس، دیالوگ‌هایش را جاری کند، اما وقتی قرار باشد با چوب‌خط دیدگاه ذکر شده در ابتدای مطلب به سراغ ترانه‌اش برویم، نمی‌توان غافل شد از بیت‌هایی مثل:
 
یه زن که مث مرد درکم کنه
که دردای مردونمو کم کنه!
 
و یا :
 
یه زن که عروسی بگیرم براش!
بدهکارشم واسه‌ی خنده‌هاش!
 
که همراه با خود دارد توهم برتری داشتن مرد را نسبت به زن ماجرا، هر چند که به نظر نگارنده همچنان زیبا هستند و به خوبی در بین بیت‌های دیگر جاسازی شده‌اند. به هر حال راست است که شعر در تعارض با هر چه که هست و می‌دانیم، قد می‌کشد.

از دست ندهید ترانه‌ی زن را با ترانه و صدای کامران رسول‌زاده و تنظیم پدرام آزاد