موسیقی ما - بابک جهانبخش، آخرین کنسرتش در فصل بهار را طی دو روز متوالی در سالن نمایشگاه بین‌المللی میلاد روی صحنه برد. به گزارش سایت «موسیقی ما»، بابک جهانبخش در این برنامه تمام تلاش خود را کرد تا با تغییراتی که در محتوای برنامه خود داده بود، در آخرین شب کنسرت‌های پیش از ماه رمضان خود در تهران، مخاطبان خود را راضی به خانه‌هایشان بفرستد و به نظر می‌رسد در این زمینه موفق بوده است. او با این برنامه،  شب خاطره‌انگیزی را برای طرفداران خود رقم زد تا همان‌طور که در حین برنامه گفت، با خیالی آسوده بتواند چند روزی را به دور از فضای کاری و کنسرت‌های سریالی -که همیشه پیش از ماه رمضان بازارشان حسابی داغ است- به استراحت بپردازد

در این کنسرت که دوشنبه شب 18 خردادماه به همت موسسه فرهنگی هنری و تبلیغاتی اکسیر نوین به مدیریت محمدرضا خانزاده برگزار شد، بابک جهانبخش قطعاتی منتخب از آلبوم‌هایش را روى صحنه برد. «صدای عشق»، «اکسیژن» و «مدار بی‌قراری» قطعاتی بودند که بابک جهانبخش در ابتدای کنسرت برای مخاطبان اجرا کرد.

از نکات مثبت این اجرا، موسیقیِ -به معنای واقعی- زنده‌ای بود که توسط ارکستر (به سرپرستی بابک ریاحی‌پور و رهبری رضا تاجبخش) اجرا شد. این نکته را باید نقطه قوت کنسرت دانست. دلیل آن را هم می‌توان در احترام اعضای گروه به مخاطبان برنامه جستجو کرد؛ گروهی که از تعدادی نوازنده قدیمی، خوش‌نام و حرفه‌ای موسیقی تشکیل شده است.

رضا تاجبخش (رهبر گروه و نوازنده پیانو و کیبورد)، بابک ریاحی‌پور (سرپرست گروه و نوازنده گیتار باس)، مسعود همایونی (نوازنده گیتار الکتریک)، کسری خدیور (نوازنده ویولن)، ایلیار خسروی (نوازنده درامز)، انوشیروان تقوی (نوازنده کیبورد)، بهنام حکیم (نوازنده بوزوکی و گیتار) و مهران فرشباف (سازهای کوبه‌ای)، نوازندگان این کنسرت را تشکیل می‌دادند.
 
بخش بعدی کنسرت، میکسی از آهنگ‌های قدیمی و پرطرفدار بابک بود که با آهنگ «ای دل» شروع شد و اواسط کار با تغییر گام، به قطعه «دوست دارم» وصل شد. بعد از اجرای این قطعه که جوّ آرامی به سالن داده بود، آهنگ جنوبی «منو نگاه کن» نواخته شد که با ریتم‌های ساز کوبه‌ای و همراهی ویلون، انرژی خوبى به سالن تزریق کرد. قطعه «به خودت باختمت» هم بعد از آن با سبک هاوس اجرا شد که در میانه‌های آن با اِسلپ‌های -Slap- بابک ریاحی‌پور روی گیتار باس و مراوده‌اش با سازهای کوبه‌ای و گیتار الکتریک، نوازندگان خودی نشان دادند. قطعه آرام «حواست نیست»، آهنگ بعدی بود که تنها به همراه گیتار، پیانو و ویلون (که جایگزین نی عربی شده بود)، به عنوان قطعه‌ای برای استراحت گوش مردم و فرار از حجم موسیقی‌های شلوغ قبلی اجرا شد.
 

•   برسد به دست مرتضی پاشایی

جهانبخش بعد از اجرای قطعه «حواست نیست» قطعه پرطرفدار «من و بارون» را برای مخاطبانش اجرا کرد و بعد از اجرای این قطعه گفت: «این آهنگ دو یادگاری برای من دارد؛ چرا که توفیق این را داشتم تا این آهنگ را یک‌بار همراه دوست خوب و خونگرمم، رضا صادقی اجرا کنم. البته تلخی آن هم برای من به اجرای مشترک این قطعه در کنسرت دوبی همراه با مرتضی پاشایی بازمی‌گردد. این دو خاطره به قدری برای من جذاب‌اند که هیچ‌گاه آنها را از یاد نمی برم.» خواننده آلبوم «بی‌قراری»، بعد از حرف‌های خود پشت پیانو نشست و ترجیع‌بند این قطعه را که با صدای رضا تاجبخش و مردم اجرا شد، به مرتضی پاشایی تقدیم کرد.
 

•   اجراى قطعه «دریا» برای اولین‌بار با یک تنظیم متفاوت

«دریا» قطعه دیگری بود که برای اولین‌بار با سبک و سیاق متفاوتی نسبت به بافت این برنامه اجرا شد. چراکه اوورتور آن با تکنوازی پیانو و به صورت کاملاً آکوستیک شروع شد اما در ادامه با حضور مهران عباسی (که یکی از هنرمندان موسیقی الکترونیک است)، قطعه کاملاً رنگ و بوی الکترونیک به خود گرفت و ترکیب آن با ریتم‌هایی که ایلیار خسروی با تمپو در میانه‌های قطعه می‌نواخت، توانست مخاطبان زیادی را با خود همراه کند. جهانبخش بعد از اجرای قطعه ریتمیک «عاشق‌تر»، آخرین قطعه سینگل منتشر شده از خود یعنی آهنگ عاشقانه «فراموش کردم» را با تنظیمی سافت‌راک برای طرفدارانش اجرا کرد.

«چی شده»، به عنوان دوازدهمین قطعه برنامه اجرا شد که بابک جهانبخش پیش از اجرای آن به تماشاگران گفت: «این قطعه از اولین ملودی‌هایی بود که خواندم و وقتی صدای خودم را بعد از ضبط آن شنیدم، حس بسیار عجیبی داشتم که در روزهای اول خوانندگی برایم جالب توجه بود. این قطعه برایم پر از خاطره است و شاید اگر منتشر نمی‌شد، من الان نمی‌توانستم اینجا در کنار شما باشم.» ملودی این آهنگ ابتدا با پیانوی رضا تاجبخش شروع شد اما در ادامه، ارکستر وارد شد و با فضایی شبیه موسیقی راک، موسیقی را به جای دیگری برد. در این قطعه، فضای تقریباً زیادی هم به نوازنده‌ها داده شده بود تا به صورت سولو هنرنمایی کنند؛ یک زمان درامز و پرکاشن یکدیگر را همراهی می‌کردند و زمان دیگری گیتار الکتریک به آنها اضافه می‌شد که در انتها با سولوی دلنشین گیتار الکتریک به نوازندگی مسعود همایونی پایان یافت.
 

•   پدرم، بزرگ‌ترین مشوق من در موسیقی بود

بابک جهانبخش بعد از اجرای قطعه «همین یه بار» و میکسی از قطعات «اعتراف» و «رویای شیرین» که در سبک اسپانیش و ریتمی برگرفته از رومبای لاتین نواخته شد، آهنگ پرطرفدار «برف» را که در نظرسنجی مخاطبان برنامه «ساعت 25» به عنوان تیتراژ برتر انتخاب شده بود، اجرا کرد و کنسرت خود را در شب تولد بزرگ‌ترين مشوقش خود يعنى پدرش که روی صحنه آمد و فرزندش را بوسید، با اجرای دوباره قطعه «صدای عشق» به پایان رساند.