با قسمت دوم حرفهای هرندی موافقم. آری هم شما هم مردم و هم هنرمندان به این که "موسیقی زیرزمینی هیچ نسبتی با موسیقی ما ندارد." اعتقاد دارند. امّا آیا شما برای حل این مشکل کاری انجام داده اید. آیا فکری برای بهبود این وضعیت نموده اید. صرف اینکه ما فقط به زبان بیاوریم، که مشکلی را حل نمی کند. الان در موسیقی کشور وضع کسانی که موسیقی زیرزمینی کار می کنند خیلی بهتر از کسانی هست که قانون مند هستند. آنها همه گونه وسیله تبلیقات رو در اختیار دارند. اینترنت ، شبکه ی ماهواه ها و حتی رسانه ملی در دستان کسانی هست که در موسیقی زیر زمینی فعالیت می کنند.
از طرفی خواننده های زیر زمینی با دریافت 5-6 ملیون به اجرای برنامه در مجالس عروسی و جشن ها می پردازند و از طرفی دیگر در برنامه های دولتی که توسط نهاد های مختلف ایجاد می شود به اجرای برنامه می پردازند. بعضاً در رسانه ی ملی هم کارهایی انجام می دهند. به راحتی در نقاط مختلف کشور و حتی خارج کشور به اجرای کنسرت می پردازند. شبکه های ماهواره ای هم که احتیاجی به گفتن ندارند.

آقای صفار هرندی؛ از شما چند سوال دارم.
چه کاری برای حمایت از تولید کنندگان آثار مجاز کشور کرده اید؟
آیا تا به حال بخشنامه ای به نهاد های دولتی دادید که در صورت لزوم از چه کسانی استفاده کنند؟
چه برنامه ای برای لغو نشدن کنسرت های هنرمندان مجاز کشور در شب قبل از اجرا دارید؟
چه راهی برای تبلیقات محصولات موسیقی و کلاً محصولات فرهنگی جلوی پای هنرمندان گذاشته اید؟ (در رسانه ملی نمی توانی تبلیغ کنی – در ماهواره ها نمی توانی تبلیغ کنی – حق استفاده از بنر ها را نداری )

آقای صفار هرندی، با حفظ تمام احترامات، همین سیاست های شما باعث شد تا یه فیلم ساز درجه ی سه ایران فیلم زیرزمینی تولید کند. بله آقای وزیر، همین کارهای شما باعث شد تا سازمان صدا و سیما برایتان تعیین تکلیف بکند و پخش کارهای مجوز دار را مشروط به برسی دوباره ی خود می داند. فکر نکنید که با اعمال همچین سیاستهایی به هنر کشور کمکی کردید.