اقای رضا مهدوی مدیر سابق حوزه هنری که این البوم شنیدند اینو گفتند :
لی آلبوم «۱۳» حساب دیگری دارد و اگر در بیاید، نشان می‌دهد که آهنگساز/ خواننده در جفت و جور کردن مفاهیم اخلاقی و عرفانی اشعار بزرگان ادب پارسی (نظیر سعدی، عطار، حافظ، مولوی و شهریار) با ملودی‌های پاپ امروز، چقدر تواناست و چه خوب، هنر موسیقی خود را در خدمت آن مفاهیم عالی قرار می‌دهد. اجرای او در «۱۳» مخالفان و منفی‌بافان را متقاعد می‌کرد که مدام از «تلخی‌ها و سیاهی‌های موسیقی چاوشی» می‌گویند و مثل اینکه دوست دارند او را و هم‌دوره‌ای‌های او را در همین چهارچوب تنگ و حقیر، حبس کنند، اما واضح است، واضح‌تر از آفتاب، که نیروی نبوغ جوان محسن چاوشی، این «فرضیه» ‌ها را در هم خواهد شکست. هر چند که او سابق بر این نیز عملا نشان داده که مهارتش فقط در آوازهای بغض‌آلود و تیره نیست و رابطه او با حنجره‌اش، مثل رابطه بازیگری کارکشته است با چهره و بدنش، و از آن به عنوان ابزار بیان مطالب دلخواهش بهره می‌گیرد. کافی است گوش کنیم به آثاری که او در ارتباط با موضوعاتی مثل فلسطین، امام رضا (ع)، محرم، توبه‌نامه و خشخاش (در ارتباط با اعتیاد) و موضوع‌های دیگر خوانده است که اتفاقا این‌ها در حال حاضر نیز قابل انتشار رسمی هستند.

نه، چاوشی حتی محدود به خود هم نیست و نمی‌تواند باشد. چاوشی می‌تواند صدای آینده موسیقی پاپ ایران باشد.

13 انفجاری مهیب در موسیقی پاپ - سنتی