سلام...
در يك كلام موسيقي بي كلام ايران در مقابل آلبومهاي بي كلام نوازندههاي خارجي در حد صفر است.
نوازندههايي مانند ياني كه با پيانو غوغا ميكنه و سبك new age ش كه واقعا حال آدم رو دگرگون ميكنه، كيتارو كه موسيقي الهام بخشي داره، جسي كوك و اوتمار ليبرت كه بهترينهاي گيتار هستن...
اين تنها عقب موندگي ايران نيست بلكه سطح پائين درك فكر آدمها رو نشون ميده كه تا مثلاً خودم به كسي ميگم موسيقي بي كلام گوش ميدم طوري سرزنش و مسخره ام ميكنن كه انگار دارم چي كار ميكنم...
در هر صورت اين البوم بد نبود.
سلام...
در يك كلام موسيقي بي كلام ايران در مقابل آلبومهاي بي كلام نوازندههاي خارجي در حد صفر است.
نوازندههايي مانند ياني كه با پيانو غوغا ميكنه و سبك new age ش كه واقعا حال آدم رو دگرگون ميكنه، كيتارو كه موسيقي الهام بخشي داره، جسي كوك و اوتمار ليبرت كه بهترينهاي گيتار هستن...
اين تنها عقب موندگي ايران نيست بلكه سطح پائين درك فكر آدمها رو نشون ميده كه تا مثلاً خودم به كسي ميگم موسيقي بي كلام گوش ميدم طوري سرزنش و مسخره ام ميكنن كه انگار دارم چي كار ميكنم...
در هر صورت اين البوم بد نبود.