من فکر میکنم آلبومی حقش اول شدنه که توش برای هر سلیقه و حال و هوایی آهنگ داشته باشه به نظر من برای مثال آلبوم های قبلی آقای چاووشی از نظر تنوع خیلی بهتر و متنوع تر بود شاید آهنگ های خیلی زیبایی هم توش دیده بشه اما معمولا توی یک آلبوم یک یا حداکثر سه ترک غمگین وجود داره نه همش!! من وقتی این آلبومو از اول تا آخر گوش میدم حس و حال مرگ بهم دست میده!!! من نه میخوام با نظرم کسی رو بالا ببرم نه کسیو تخریب کنم اما اگه یکم انصاف داشته باشیم فقط این تعادل رو توی جاده ی رویاهای سیروان خسروی میبینیم هرجور آدمی با هر حس و حالی که داره میتونه از آهنگاش لذت ببره
امیدوارم یکم به حرفایی که زدم فکر کنین و با تعصب بی جا علیه کسی جبهه گیری نکنید.