برنامه یاد بعضی نفرات
 
پنجشنبه 7 فروردین 1393 - 00:33

موسیقی ما لطفا تایید کن

اصلا متوجه نشدم از ابتدا تا انتها به دنبال چی بودید؟!
ولی فهمیدم کوهی از اطلاعات مقطعی دارید که سعی کردید بهم متصل کنید تا متنی نوشته باشید...
ولی خدمتتون عارضم که گل کردن موسیقی پاپ هیچ ربطی به دوم خرداد سال 76 نداره.جریان روشنفکری میخواد تموم اتفاقات خوب بعد از انقلاب رو به نام خودش ثبت کنه..
این حرف رو چند جایی خوندم ولی بهتره بدونید اینکه از بهار 77 موسیقی پاپ گل کرد و نتیجه داد حاصل تلاش یک نسل موسیقی دانی بود که در همون سالهای جنگ و دولت سازندگی دونه هاشون رو کاشته بودن و در دولت دوم خرداد ،افرادی مثل شادمهر،اصفهانی،حامی،اعتمادی و...به صورت خودجوش و فارغ از هر گونه حمایتی موسیقی پاپ رو به حد اعلای خودش رسوندن و ثمراتش رو برداشت کردن...
پس خواهشا در حمایت از جریان خاصی صحبت نکنید...

در مورد پخشِ موسیقی پاپ هم واقعیت اینه که صدا و سیما اگر مجبور نبود همین رو هم پخش نمیکرد.
ولی اونوری ها(ماهواره)برنامه های پر و پیمونی برای عید تدارک مییبینن و اگه نباشه امثال برنامه علییخانی،مخاطب جوون پای برنامه ای میشینه که کنار 2 تا خواننده لس انجلسی ،کلی سیاستمدار بازنشسته و افراد متضاد با جمهوری اسلامی سخنرانی میکنن...
و موسیقی سنتی چه قبول کنیم چه نکنیم نمیتونه قشر زیادی رو همراه خودش کنه...مخصوصا قشر جوون
مگر اینکه خودِ شجریان باز هم به تلویزیون بیاد تا توجه این نسل جلب بشه...کس دیگری نمیتونه این کار رو انجام بده...
میبینید پسرِ شجریان برای دیده شدن بیشترش بین نسل جوون، این روزها البومی منتشر کرده که از ساز غربی درش استفاده شده.اونوقت توقع دارید که موسیقی ناب ایرانی بتونه به تنهایی مخاطب جذب کنه؟

به نظرم صدا و سیما برای شب قبل از عید سیاست درستی در پیش گرفته و امیدوارم که این سیاست رو در روزهای غیر از نوروز هم دنبال کنه و انتظار همگیِ ما تاسیس "شبکه موسیقی"

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما