اعضای گروه موسیقی دیوار همه از بهترین نوازنده‌های ایران هستند؛ به اسامی نگاه کنید:
بابک ریاحی‌پور، مسعود همایونی، یاشار خسروی، پویا نیکپور و ...
و حتما نتیجه کار و این آلبوم از لحاظ موسیقیایی درجه هنری بالایی خواهد داشت.
اما نکته ای که می خواهم اشاره کنم ظرفیت های و پتانسیل های بالای این قبیل هنرمندان است که در به نظر من در سراشیبی افتاده است
همکاری با گروه های پاپ گرچه به خودی خود ایرادی ندارد اما وقتی تقریبا تمام زمان، وقت تمرین، وقت خلاقیت و ... این هنرمندان را می گیرد دیگر چه می توان گفت.
از دوستی شندیم که می گفت مثلا آقای ایکس نوازنده خوب و صاحب سبک کشورمان سال 82 به مراتب نوازنده بهتری بود نسبت به سال 92 که این با وجودی که منطقی نیست اما این بسیار درست و البته ناگوار است.
این نوازنده ها شاید از لحاظ تکنیکی رشد کرده باشند اما لحن نوازندگی‌شان دیگر مانند قبل نیست
من همه مشکلات مالی دوستان هنرمند را درک می کنم و دلیل حضورشان در گروه ها پاپ را هم می دانم اما از این هنرمندان قابل کشورمان درخواست می کنم برای موسیقی خودشان هم وقت کافی را بگذارند و بدانند که مخاطب موسیقی جدی‌تری نیز دارند که از آنها انتظار دارد.
امروز شرایط با سال های گذشته مفاوت است و می توان برای این موسیقی هم بازار بهتری درست کرد و کنار موسیقی پاپ موسیقی ژانرهای دیگر مثل راک را داغ کرد و محاطبان را به شنیدن موسیقی بهتر ترغیب کرد.
اگر خودمان برای موسیقی خودمان ارزش قایل نشیم همه چیزمان پاپ می شود ... این موضوع را حتی در مورد موسیقی سنتی ایران هم شاهد هستیم.
بابک ریاحی‌پور بی شک بهترین نوازنده گیتاربیس ایران است و من دوست دارم آثاری از جنس قطعات آلبوم آزمون و خطا یا کارهای مشترکش با بابک امینی یا یکی از قطعاتی که در کنسرت دیوار ساخته بود و اسمش را الان به یاد نمی آورم بشنوم.
پرحرفی بنده را ببخشید
منتظرم آلبوم گروه دیوار هستیم

سامان