طفلی دل من که با فانوس تو به سمت هفت سین قصر امید با اشک های شبونه ای که امونم بریده حرکت میکنه. آخه دست خودم نیست که عکس یادگاری روبه روم حس بودنت رو در من زنده میکنه. یاد حرف های عاشقانه (عشقم و عاشقم باش ) و (این همه خوشبختی که من دارم , فقط به خاطر توئه) داره دیونم میکنه.
ولی الان تو رفتی و دیره برای جبران 'گذشته ها...دیره