کار قابل دفاع بود.مخصوصا خلاقیت های خاص میلاد ترابی و مهدی احمدوند در اهنگ های سرگیجه و پرواز که به نظرم بهترین اهنگ های البوم بودن.توی اهنگ پرواز نمی دونم یه چیزی تو صداش هست منو یاد شادمهر میندازه.مخصوصا اون تیکه شعرش که می خونه :
سقوط زندگيمونو با چشماي خودم ديدم
منو آسون رها کردي تورو آسوده بخشيدم