هفت روز..
چهل روز..
یک سال..
چقدر باید بگذرد تا فراموش شوی..؟!
سیاه بر تن می کنم..
برای تمام سال های پیش رو..
برای تمام سال هایی که..
توهم می توانستی هوایش را نفس بکشی..
برای تمام لحظاتی که نیستی..
تا صدای گرمت گوشمان را نوازش دهد..
آرزویم شده..پخش زنده نگاهت..صدایت..
صدایت ..نگاهت..مهربانیت..خاطرت..در تمام لحظاتمان..در تمام قلب ها..جاودان خواهد ماند..
چرا که..لایق جاودانه شدنی..
دستانم می لرزد و چشمانم خیس می شود و قتی از تو و صدای مردانه ات می نویسم..
روحت شاد مرتضی عزیز.. :( :(
با احترام تقدیم به روح مرتضی پاشایی عزیز.. :'( :'(
دلنوشته ای از فرناز فرزین..

لطفا فاتحه فراموش نشه..اون الان به دعا های ما احتیاج داره..
یا حق..