دو روزه میخوام بنویسم نمیتونم تسلیت بگم پسر تو همه ما رو سوزوندی من و خواهرم از 7 تالار بودیم تا 5 بهشت زهرا میخوام بگم که عشقی که تو تو این مدت به مردم داده بودی از خودشون گرفتی مردم شاید عزیزترین کسشون فوت کنه رنج سفر یه روزه رو به خودشون ندند من ادمهایی رو دیدم که از مازندران تبریز همدان ... و داشتن برمیگشتن نتونستند تشیع کنند ولی همه به جز اندکی که ... ارام درگوشه کنار بهشت زهرا جمع شده بودند شعرا تو زمزمه میکردند همراهی میکردند گریه میکردند بهتره بگم میکردیم چون معنای ما شدن بود. تو رسالتتو تو این دنیا انجام دادی و الان ارام و مطمعن در کنار معشوقتی تو گفتی گریه یعنی ستایش الان بهتر میفهمم انتظار چه کسی رو میکشی واز وجود خدا و بغل کردنش میگی پسر کجایی ستایش گوش میدم آتیش میگیرم خدا به خانوادت صبر بده من که بیفرارتم