این آلبوم جزو سه آلبوم برتر ساله،اگه نگیم بهترین
ماهان میتونه ب تدریس تنظیم بپردازه با این سطح فوق حرفه ای تنظیم هایی که داره
تفاوت ماهان با مثلا سیروان علاوه ب تنظیم بهتر،صدا و آهنگسازی(بخصوص صدا) چند سر و گردن بالاتره، ولی باعث تاسفه اونی که معروف تره سیروانه(که تو کارهاش کاورها و الهام گیری های زیادی از موسیقی غربی داره)
بریم سر وقت ترَک ها
اگه میخواین ماهان رو بشناسین، ب آهنگ های چه ساده و یک و یازده دقیقه گوش فرا دهید،این دو آهنگ نمونه امضای ماهان اند
همه ی ترک ها رو دوست داشتم شاید یکی و دو مورد با غلظت کمتر
شروع آهنگ چه ساده با ملودی و آوای دهنی ماهان سیری ناپذیره
وقتی رفتی با تنظیم امیرحسین حسینی خیلی شنیدنی و جالبه، بارها پلِی شده، همه ی کارهای اسلو آلبوم روان نواز بودن
1-چه ساده، یک و یازده دقیقه
3- کجایی
4- وقتی رفتی
5- سپردم تو رو
6- ماجرای من
7- همین میشه که میبینی
8-روزها و شب ها
9-کم کم
10- گلهای باغچه
11- معلومه

دوری چندین ساله ی ماهان که فک کنم بی دلیل و بی جهت هم نبوده و عواملی باعثش شدن، موجب شده در مقایسه با سطح کاراش آنقدرها معروف و محبوب نباشه
امیدوارم ب آنچه که شایستگیشیو داره و فراتر از موسیقی پاپ داخلیه برسه

پ.ن: بعد گوش دادن ب این آلبوم، رفتم سراغ من هنوز که تا حالا نشنیده بودم، اون هم دقیقا ب خاطر عدم آشنایی با ماهان
"من هنوز" ب معنای واقعی کلمه Wow!!! بود.سخته بشه باور کرد که این آلبوم برای سال 87 ئه، این آلبوم اگه سال 97 هم میومد برا موسیقی پاپ تازگی داشت...
فقط دو ترک "اشتباه" و "موریانه خورده" سال ها از موسیقی داخلی جلو هستند و هنوز هم همچین کارهایی رو سراغ نداریم از کس دیگه ای...دقت کنید که اون موقع ماهان فقط 21 سالش بوده...
Well done Maahaan