بارها و بارها اقاي ارجمند اقايان صهبايي ، فخرالديني و عسكري را به عنوان رهبران اركستر سمفونيك تهران ، اركستر ملي ايران و كروه كر معرفي كرد ، امروز ناواقع بودن هر سه مطلب و در حقيقت صد در صد مطالب ايشان روشن و اشكار شده است ، سوالي كه طرح ميشود اين است كه ايا ان همه مانور روي سه اسم مذكور را با كدام تحليل ميتوان قبول كرد ؟ اكر نظر شخصي ايشان سه نفر مذكور بوده و ناكهان اقاي رهبري بركزيده و صاحب اختيار اول و اخر اركستر شده كه جا دارد ايشان براي دفاع از شخصيت مديريتي خود استعفا دهد زيرا از اين به بعد هم اندك اختيارات ايشان با حرفهاي سراسر ادعا و هيجاني ايشان كمتر از قبل تطبيق داشته و هويت مركز موسيقي را بيشتر از قبل تضعيف ميكند. اكر هم همه اين اسم بردنها از سر عدم صداقت و خريدن وقت براي رهايي از فشار مطبوعات و رسانه ها در خصوص دليل تاخير در راه اندازي اركسترها بوده كه خود به خود صلاحيت اخلاقي براي تصدي مركز موسيقي را از دست داده اند و ماندن ايشان در اين سمت اخرين قطره هاي اعتماد موزيسين ها به ارشاد را هم بخار ميكند و هوا ميفرستد .