هیچوقت موسیقی سنتی ایرانی مثل موسیقی پاپ فراگیر نخواهد شد، این یک موضوع بدیهیه
موسیقی پاپ بسیار ساده و احساسی است و هر فردی با هر سطحی از تفکر و سواد میتونه باهاش ارتباط برقرار کنه...دوست دارم، دوستم داشتی، چرا رفتی؟.... و معمولا با ریتم های تکرار شونده و مهیج. البته در همین موسیقی هم کارای بهتر و بدتر از نظر ترانه و موسیقی وجود دارند.
موسیقی سنتی دارای پشتوانه فرهنگی و عرفانیه، لذت بردن ازش نیاز به درک و اندیشه بیشتری داره، در عین حال بسیار نجیب و با اصالته، قطعا اگر قرار باشه به سمت همه پسند شدن بره ویژگیهای برجسته خودش رو از دست میده، هر چند که مثلا دستگاه هایی مثل شور و ماهور و اصفهان به حس و حال مردم کوچه و بازار نزدیکترن و آثار و تصنیف های محبوبی هم در این دستگاه ها تولید شده. در کل مقایسه سنتی و پاپ به نظرم خیلی درست نیست، مثل اینکه بخوایم تئاتر و سینما رو با هم مقایسه کنیم یا خیلی چیزهای دیگه، هر کدام ویژگی هایی دارند که برای خودشون قابل توجه هستند، منافاتی هم باهم ندارن بهترین مخاطب موسیقی به نظرم کسیه که هر کدوم از انواع موسیقی رو بسته به شرایط و حال و هواش بتونه گوش کنه و ازش لذت ببره...