واقعا یک شب فراموش نشدنی توی عمرم بود. 3 ساعت کنسرت بود ولی مثل برق و باد گذشت. همه چیز حرفه ای و سر جاش بود. سازها کامل و درست انتخاب شده بود و بسیار به تنظیم اصلی نزدیک بود. کسایی که در سالن بودن همگی موسیقی رو میشناختن و شعرها رو حفظ بودند. سالن وحدت بر خلاف سالن میلاد سالن استانداردیه و این خودش یه امتیاز بزرگ برای این کنسرت بود.
ولی از همه چیز که بگذریم صدای حامی بزرگترین حسن این کنسرت بود. واقعا اگر کسی میخواد حامی رو بشناسه باید حداقل یک بار اجرای زندش رو از نزدیک ببینه. وسعت صدا و قدرت حنجره حامی و کنترلی که روی صداش توی نت های بالا داره بی نظیره و آدم رو تحت تاثیر قرار میده. واقعا حیف اون 5 سال که موسیقی ایران حامی رو نداشت. امیدوارم که از این به بعد با قدرت به کارش ادامه بده.