از اون روزها که با کاوه آفاق اشنا شدم و البوم استرس گروه د ویز رو گوش میدادم گمونم 4 . 5 سالی گذشته. چقدر این صدا متفاوت بود.چقدر متفاوت تر می خوند! اتاق آبی ته عاشقانه بود. وقتی ویدئوش رو دیدم متوجه شدم که قبلا این ویدئو رو از پی ام سی دیدم , ولی چرا لذتش رو درک نکردم؟ لذت راک شیرین با صدای شیرین تر !
حالا خوشحالم که بالاخره با تمام مصائب و مشکلات و جدایی ها و … کاوه افاق اولین البوم رسمی با (عبارت نامانوس مجاز بر روی مجموعه اثرش ) روانه بازار موسیقی کرده. کسی که البته خوندنش از تهران با تفسیر پنهون بودن نون خونه زیر چین دامن یا شرح هنرمندانه روزمرگی در صبح٬ظهر٬شب با اون تنظیم معرکه و یا ساز زدنش توی خیابون های تهران برای زلزله زده های اذربایجان که (هنرمندانه ترین تصویر هنرمند بودن بود) در قاموس این ارشاد و این ممیزی های بدون توجیه نمی تونست مجاز بشمار بیاد.
ای کاش فضای اجتماعی کارهاش بتونه با مجاز شدنش هم ادامه پیداکنه. چون از لابلای اهنگها دغدغه اجتماعی این ادم کاملا پر رنگ و پیداست.
با توجه به اینها میشه البوم رو باز نکرده فهمید که این البوم با گذشتن از فیلتر ارشاد, زلالترین خواسته ی عمو ممیزی هست !
به هر حال کاوه افاق اومده که راک ایرانی از انحصار و نمایش یکی دو ادم محدود دربیاد.
به امید مجاز شدن یک کاوه دیگه که از خانواده یغمایی هاست

این البوم زیاد رو راک تمرکز نداره ولی یه نوع جذابیت خاصی داره از ویولن و سه تار هم استفاده شده .
سولو آنچنان ب چشم نمیان به جز اهنگ بدرود .درکل البوم قابل قبول و متنوعی بودش .
خواننده های مثل آفاق تو موسیقی کشور کم اند اکثر پاپ خونا یه جور شعر یه جور ریتم میخونن

این آلبوم حرف نداشت کاوه آفاق عزیز از اول کارش درست بود و من طرفدارش بودم و هستم و خواهم ماند تای پای مرگ.به امید دیدارش در کنسرتها هستم امیدوارم روز به روز شاهد پیشرفتش باشم 3>

از نظر من کاوه آفاق یکی از بهترینهاست که از اول کارش درست بود و من طرفدارش بودم و هستم تا پای مرگ.به امید دیدارش در کنسرتها هستم

متاسفانه توقع من با شنیدن آهنگ هایی مثل "شال" "اتاق آبی" "تهران" "خواب بازی" و... خیلی بیشتر بود از کاوه آفاق.. و این آلبوم آهنگاش اصلا در اون سطح و به خوبی اون ها نبود.. متاسفانه "مجاز" شدن تاثیر بدی روی کارهای ایشون گذاشت...!
سه سالی می شد که منتظر آلبوم و کنسرت بودم ولی الان دیگه هیچ علاقه و شوقی برای رفتن به کنسرت ندارم :(
امیدوارم در آلبوم های بعدی بهتر بشن و تو کنسرت های شهرهاشون البته موفق چون در کل سبکشون سبک متفاوتی هست و کمتر در ایران پیدا می شه.

بهترین آلبوم ‌های امسال مثل مجسمه و با قرص‌ها میرقصد بود آلبوم با تنوعی رو دیدم آهنگا عالی درست ترانه‌ها مشکل وزن و قافیه داشتن اما از دل گفته شدن و به دل میشینه بهترین آهنگ عاشقانه عطر تو و بدرود بودن بهترین آهنگ اجتماعی ماسک و سد و خونه و حق بودن آهنگ فلوکستین هم دوردونه آلبوم بود و خیلی نوستالژی داشت البته خونه هم یکم نوستالژی داره راستی آهنگ همهمه دوران بهترین آهنگ اجتماعی آلبوم بود کلا خیلی راضی‌ام از آلبوم ترک عالی خیلی داشت